خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: بابک حمیدیان از هنرمندان جوان و فعال سینما، تئاتر و تلویزیون است که در سال‌های اخیر حضور پررنگی در سه عرصه یاد شده مخصوصا تئاتر داشته است. حمیدیان از نقش‌های جذاب، پر چالش و پیچیده استقبال کرده و حاضر است بازی در تئاتری را که دوست دارد به حضور در سینما یا تلویزیون ترجیح دهد.
بابک حمیدیان در نمایش "مکبث" رضا ثروتی که سال گذشته در تماشاخانه ایرانشهر اجرا شد بازی قاب قبولی از خود به نمایش گذاشت و نشان داد هنوز بازیگرانی در تئاتر ایران هستند که از ظرفیت‌های فیزیکی هم برای ارائه نقش های دشوار بهره می‌گیرند و موفق هم عمل می کنند.
وی سال گذشته در جریان اجرای نمایش "ویتسک" به کارگردانی رضا ثروتی از ناحیه پا و کمر مجروح شد و دیگر نتوانست با گروه همکاری داشته باشد. حمیدیان این روزها با وجودی که هنوز آسیب‌دیدگی‌اش به صورت کامل برطرف نشده مشغول تمرین نمایش "خانه سربی" به کارگردانی علی نرگس‌نژاد است؛ نمایشی که با "ویتسک" در نوع اجرا و فضایی که قرار است به مخاطب القا کند تفاوت‌های بسیاری دارد.
با این هنرمند جوان درباره حضورش در این نمایش گفتگویی انجام دادیم.
* با توجه به اینکه اهالی تئاتر می‌دانستند شما پایتان در گچ است، چطور شد برای بازی در این نمایش دعوت به همکاری شدید؟
- پایم در گچ و کمرم در آتل و خودم در بستر بیماری بودم که علی نرگس‌نژاد متنش را به من داد تا بخوانم و در آن بازی کنم. البته فکر می کردم که تا شروع نمایش شرایط فیزیکی‌ام به حالت عادی برگردد اما متاسفانه برنگشت ولی به هر حال پذیرفتم که در این کار باشم.
*چقدر از کارهای گذشته علی نرگس‌نژاد و نوع نگاهش اطلاع داشتید؟
- من کارهای قبلی نرگس‌نژاد را در تالار حافظ و تئاتر شهر دیده بودم. به نظرم ویژگی کارهای وی ترکیب رویا و کابوس، تقابل نور و تاریکی و رویارویی خوب و بد و در واقع یک جور زندگی واقعی بود. او وقایع‌نگاری و حادثه‌نگاری خاصی در کارهایش دارد که با اجتماع امروز همخوان است و من این نگاه را دوست دارم.
*برای حضور در "خانه سربی" چه چیزی بیشتر از همه شما را مجذوب خودش کرد. متن نمایشنامه باعث قبول بازی در این نمایش شد یا حضور عوامل حرفه‌ای و یا خود کارگردان؟
- متن نمایشنامه و خود علی نرگس‌نژاد چون آن موقع هنوز عوامل مشخص نشده بودند. خوشحالم از اینکه یک متن ایرانی از یک نویسنده جوان ایرانی کار می‌کنم، چون دو کار اخیرم "مکبث" و "ویتسک" متن های ایرانی نبودند و بعد هم طبیعی است عواملی که اضافه می‌شوند آدم را به ماندن و کار کردن راغب می‌کند.
*لطفا کمی درباره نقشتان در "خانه سربی" توضیح دهید. چون به نظر می رسد این نمایش اثری رئالیستی با نگاهی اجتماعی است و چالش‌های جذابی را روبه‌روی بازیگر قرار می‌دهد.
- فکر می‌کنم نقش باید تصویر شود تا نقد شود و بهتر است که دیده شود... بنابراین فعلا ترجیح می دهم درباره اش صحبتی نکنم.
*تا چه اندازه به کار با کارگردان های جوان تئاتر قائل هستید و چقدر ورود این افراد به دنیای حرفه ای تئاتر کشور را موثر می دانید؟
- تجربه کار کردن با یک کارگردان جوان، بیشتر باعث رشدم شده است؛ چراکه خیلی بهتر می‌توانم گفتگو کنم، ایده بدهم و ایده بگیرم. به هر حال فضای گفتگو با کارگردان های جوان و هم‌نسل خودم راحت‌تر است تا کار کردن با کارگردان پیشکسوت. البته با حفظ احترام به وجود همه بزرگان این عرصه در هنگام برخورد با پیشکسوتان یک هنرمند جوان آنقدر دچار شرم و حیا می شود که بیشتر سعی می کند شنونده باشد تا اینکه جرات کند نظرات و عقایدش را هم به زبان بیاورد.
------------------
گفتگو از آروین موذن‌زاده
نظر شما