به گزارش خبرگزاری مهر، انسان موجودي است که با تمايلات و غرائز گوناگون عجین شده، به طوري كه تا اين تمايلات و غرائز از راه صحيح ارضا و اقناع نشود و زمينه براي رفع نيازهاي مادي و معنوي او ايجاد نگردد انسان به كمال نمي رسد. چنان كه اگر جامعه اي از راه صحيح و قانوني به تمايلات و نيازهاي اصلي توجه نکند و براي ايجاد شرايط مناسب اقدام ننمايد و به جاي توجه به عوامل گوناگون كنشها و واكنشها و انگيزه هاي رفتار انسان ها خود را با معلولها مشغول سازد، به جاي كشف علل و عوامل وقايع و حوادث رواني، فر هنگي، اقتصادي، سياسي، و غيره به شناسايي درست تنگناها و معضلات و يافتن راه حل هاي مناسب در جهت رفع آنها، به دنبال هدف هاي ذهني باشد و به طرح و برنامه هاي غير عملي بپردازد، آينده تاريك و بدي را در پيش رو خواهد داشت.
اگر جامعه اي به جاي پاسخگويي مناسب به تمايلات طبيعي انسانها آنها را سركوب نمايد نه تنها تمايلات از بين نخواهد رفت، بلكه تشديد شده و از طريق نامطلوب دچار انفجار خواهند شد و از راه ناصحيح و غير قانوني ظهور و بروز خواهند نمود. بايد در نظر داشت همان قدر كه توجه به خود ارزش ها مهم است، التفات به شيوه اجرايي و تكنيك هاي كاربري آنها نيز بسيار مهم است و چنانچه با بصيرت و آگاهي و با روش يعني با دانش، بينش و توانايي مناسب انجام نگيرد نه تنها نتايج مفيد حاصل نخواهد شد، بلكه ممكن است از جهت و با جهت مختلف بازدهي منفي داشته باشد و تاثير نامطلوبي بگذارد .دراين صورت نه تنها مشكلي حل و گرهي گشوده نخواهد شد، بلكه نتايج بسيار بدي به جاي مي گذارد و منجر به بي اعتباري و تحريف در يك امر بسيار مهم يعني ارزشهاي انساني مي شود.
اين همان انحراف از مسير اصلي و قانوني تكامل است كه فرجام بد و عاقبتي ذلت بار خواهد داشت،كه دير يا زود موجب متلاشي شدن آن جامعه و ناكامي افراد آن مي شود. زيرا آنجاكه ارزشها مقلوب گردد، انسانها تغيير ماهيت مي دهند و در زمره حيوانات كه نه، بلكه به تعبير قرآن در زمره "بل هم اضل" قرار مي گيرند.
اين نكته جالب توجه و شايان ذكر است كه با اهميت دادن و عمل به ارزش هاست كه زمينه براي ظهور هدايت فطري فرد و اجتماع و ارضای تمايلات و غرائز انسان از راه صحيح حاصل مي شود. با اينكه امكان انجام اين كار را به لحاظ پيچيدگي انسان و روابط انساني و حفظ تعادل بسيار مشكل است، اما با الهام و استمداد از راهنماييهاي اديان الهي و اهميت دادن به ارزشهاي انساني سهل الوصول مي شود. چون مصلحت واقعي با ايجاد هماهنگي لازم ميان ظاهر و باطن روح و جسم انسان تحقق مي پذيرد.
رشد فكري و بعضي از جوانب ديگر نيز با آموزش درست و تربيت صحيح به مفهوم وسيع انجام مي گيرد. بالاخص اگر اين آموزش در مورد ارزش هاي انساني باشد و چون كمال و بهبود وضع اجتماع و پرورش انسانهاي با شخصيت و حفظ تعادل رواني و جسماني، مادي و معنوي و پرهيز از هرگونه افراط و تفريط مضر با عنايت و التفات به ارزش هاي انساني ميسر است.
پس روي اين اصل اگر حقيقتا ميل داشته باشيم غرائز افراد به سوي خلاف منحرف نگردد و تعديلي در تمام امور زندگي بوجود آيد، بايد طبق دستورات دين اسلام، محيط را طوري آرايش دهيم كه غرائز رو به انحراف نرود تا علاوه بر حفظ سلامت رواني افراد، اجتماع نيز با سلامت كامل رواني به پيش رود و اين همه عصبانيت و پرخاشگری، عصيانگري و نابساماني افراد بر طرف گردد.
از طرف ديگر انسان موجودي ناشناخته و پيچيده است به قدري كه حتي مي تواند جامع اضداد بوده و در عين تضاد ميان درون و بيرون، ظاهر و باطن را هماهنگ و يكسان نمايان سازد. به اين معنا كه در ظاهر خندان باشد و در باطن بگريد در حالي كه در باطن دشمن است، در ظاهر خود را دوست نشان دهد. با اينكه در باطن خائن است ولي در ظاهر امين نمايد. به اين جهت در علاج و درمان دردها همان طوري كه به تاثير اجتماع و محيط و عوامل ديگر توجه مي گردد، بايد بيش از همه به خود انسان توجه گردد به گونه اي كه بتواند با ايجاد تغيير و تحول دروني و روحي در خويشتن، با اراده و عزم راسخ و تلاش پيگير، خود به مسير مستقيم و راه راست ادامه دهد و يا از انحراف باز گردد.
نظر شما