محمدعلی سجادی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به نمایشگاه نقاشی خود با نام "آتش سیاوش" که از 20 اردیبهشت در شهر بابلسر برگزار شده است، توضیح داد: "آتش سیاوش" در ادامه نمایشگاه "سیاوشان" که در مهر ماه سال 91 در گالری شمس تهران برگزار شد، قرار دارد و 10 تابلوی جدید به آن اضافه شده است و در روز سالگرد فردوسی، سیاوش‌خوانی هم در این نمایشگاه اجرا شد.
وی در توضیح برگزاری نمایشگاه نقاشی در شهر بابلسر یادآور شد: قرار نبود در مازندران نمایشگاهی برگزار کنم اما در انتهای سال شنیدم که چند گالری در بابل و بابلسر افتتاح شده که در ایام عید آنها را از نزدیک دیدم و به شوق آمدم بنابراین با تشویق و ترغیب دوستان هنرمندم مثل رحیم مولائیان که از نقاشان با سابقه و خوب کشورمان هست و همت فیلمساز جوان مهدی قربان‌پور به این کار برانگیخته شدم.
کارگردان فیلم "مخمصه" در بیان مقایسه برگزاری نمایشگاه در تهران و شهرستان‌ها عنوان کرد: سنت چرخش گالری در مازندران و یا شهرستان های دیگر تا آنجا که من اطلاع دارم اخیرا به شکلی جدی‌تر و در ابعادی گسترده‌تر ایجاد شده است اما شاید در مقایسه با تهران در مسایل حرفه‌ای و تجاری راه زیادی در پیش داشته باشد. ولی من بسیار امیدوارم.
سجادی در ادامه درباره مضمون کارهایش گفت: مضمون تابلوها کار بر روی اسطوره سیاوش است که دغدغه همیشه من بوده و هست. در بین آثارم فیلم "جنایت" و رمان "حیرانی" هرچند ضد اسطوره اند ولی به این مهم می پردازند. فیلمنامه ای به نام فرود و جمشیدشاه و چند کار دیگر هم آماده ساخت دارم.
این نقاش در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به اینکه چرا فردوسی علی رغم جایگاه مهمی که در ادبیات ایران و حتی جهان دارد در سینما مهجور مانده است، گفت: در ایران بیشتر درباره این شاعر شعار داده می‌شود تا عمل. دولت‌مردان ما هم هر وقت گیر می‌کنند از سر فرصت‌طلبی دست به دامن شاهنامه و ملی‌گرایی می شوند مثل اکنون و این غم‌انگیز است که در طول تاریخِ سینمایمان در حد انگشتان یک دست هم فیلمی نداریم تا به آن ببالیم. فقط حرف، حرف و حرف و شعار و تعارف و واکنش به شرایط.
سجادی افزود: این موضوع هم درباره مردم و هم مسئولان فرهنگی صدق می کند. بی آن که به خود ِ شاهنامه و یا حماسه های ملی نگاهی بیندازیم، گرفتار ملی‌گرایی مفرط می شویم و یا خاک و وطن و نژاد را برتر می دانیم و این درحالی است که به زعم من اینها در اثر سترگ حکیم توس فرع بر انسان بودن است کما اینکه فردوسی هم داستان های شاهنامه اش فراتر از بحث خاک و ملیت است و به مسایلی فراملی می‌اندیشد. زیبایی ذهن فردوسی به این است.
این کارگردان و تدوینگر سینما درباره بازدید از نمایشگاه نقاشی‌هایش ادامه داد: خیلی از دوستان و اصحاب فرهنگ و هنر به نمایشگاه آمدند و استقبال بسیار خوبی از نمایشگاه صورت گرفت. از دوستان هنرمند و سینمایی ام مثل مسعود رایگان، رویا تیموریان، کاظم فرهادی و نادرمقدس و .... گرفته تا دوستان جوان و هنرمندان مازندرانی با من همراهی کردند. متن "آتش سیاوش" در روز پنجشنبه در سالنی در بابلسر به همراه همراهان هنرمندم خانم تیموریان و آقای رایگان برای دوستان مازنی ام خوانش شد. تجربه جالبی که قرار است در تهران هم ادامه پیدا کند.
این کارگردان سینمای ایران در پاسخ به اینکه نقاشی‌هایش چقدر به سینمایش نزدیک است؟ خاطر نشان کرد: علاقه من به تعلیق فقط محدود به حل معما نیست، اصل آن رازوارگی و جست و جوست. راز وارگی و رویاوارگی در اسطوره مرا جذب خود کرد. با نگاه به تابلوهایم متوجه می شوید که تونالیته رنگ‌ها و شکل و فضای تابلوها بسیار به فیلم های من نزدیک است. آثار سینمایی من به این لحاظ در قاب بندی، ترکیب و رنگ تاثیر غیر مستقیم و گاه مستقیمی روی آثار نقاشی ام گذاشته است. بعضی از دوستان مازنی ام هم به این مشابهت ها اشاره می کردند و حتی می گفتند، حرکت که عنصری سینمایی است در این تابلوها نمایش داده شده است.
کارگردان فیلم "اثیری" همچنین در مقایسه بین فیلمساز بودن و نقاش بودن و ارجحیت بین این عناوین اظهار کرد: من سینماگری هستم که نقاشی می کنم و یا به عبارت دیگر نقاشی بودم که فیلمساز شدم. من سینما را همچنان دوست دارم و به پاس سینما و به این دلیل که نخواستم هر فیلمی بسازم به طرف نقاشی روی آوردم. من را به صورت غیر فیزیکی حذف کردند و مانع کارم شدند حالا من به پاس سینما نقاشی می‌کشم. نقاشی از سینما دور و جدا نیست بلکه مکمل یکدیگرند. سینما یعنی تصویر و نقاشی هم یعنی رنگ، حجم، ایده و مفهوم. برای من ادبیات، شعر، نقاشی و ... همه پایه های سینما هستند. هم اکنون حس بسیار خوبی دارم از اینکه نقاشی می کنم و این امر مرا به وجد آورده است. می توان گفت در این شرایط که سینمای ایران تعطیل شده است نقاشی مرا زنده نگه می دارد.
کارگردان فیلم "جنایت" درباره سوژه آثارش بیان کرد: موضوع مجموعه سیاوشان همان طور که از نامش پیداست از داستان سیاوش گرفته شده است. تجربه هایی که در عرصه هنر داشتم مثل کتابی درباره تصویرگری که قبل از انقلاب منتشر شد و همچنین تجربه ای از تصویرگری شاهنامه داشتم که اینها با کارهای سینمایی و سایر حوزه ها مثل ادبیات و.... ترکیب شد.
سجادی در پاسخ به سوالی درباره سبکی که در نقاشی هایش کار می کند گفت: سبک سوررئالیزم را من از جوانی دوست داشتم و در تابلوهایم با اکسپرسیونیسم آمیخته شده است مثل برخی از فیلم هایم. آثاری مثل "گنج" به طور مستقیمی تجربه سورئالیستی است و اگر آن را کنار نقاشی های من بگذارید همه آنها معنا خواهند یافت. همچنین فیلم "افسانه مه پلنگ" فیلمی است که تمام فریم های آن نقاشی است هرچند در مرحله ساخت عقیم ماند.
وی در پایان سخنانش درباره چگونگی برگزاری نمایشگاه در گالری آرامش دریا در بابلسر گفت: نمایشگاه در جمعه‌ای که قرار بود اختتامیه آن باشد به درخواست دوستان و علاقه مندان مازنی ام به مدت یک هفته ادامه پیدا کرد که از این رو از خانم نسیم اسماعیل پور مسئول گالری ممنونم. در روز جمعه صحبت های استاد طاهری در باب اسطوره سیاوش برایم بسیار سودمند بود. همین طور شعرخوانی آقای جوادیان که شعر سپید مازنی سروده و حرف های دوست ادیب و منتقد دیگرمان احمد عزیز و حضور گرم میهمانان ما از آمل و ساری و قائم شهر و ... در آن روز اساتید شعر و سخن و موسیقی شب پرمهر و معنایی را رقم زدند.
نمایشگاه نقاشی "آتش سیاوش" تا سوم خرداد در بابلسر تمدید شده است.
نظر شما