به گزارش خبرگزاری مهر، سیارکها و تکه هایی از دنباله دارهای فضایی که سالانه با مریخ برخورد می کنند بزرگتر از یک تا دو متر نیستند که این میزان حدود 10 برابر کوچکتر از شهاب سنگی است که بر فراز جلیابینسک، روسیه منفجر شد.
سنگهای کوچک فضایی در اتمسفر زمین سوزانده می شوند و هرگز راه خود را به زمین باز نمی کنند، اما این سنگها می توانند موجب ایجاد صدماتی در مریخ شوند، چرا که مریخ دارای اتمسفر نازکتری نسبت به زمین است.
حفره هایی که به وسیله این سیارکها ایجاد می شود معمولا عرض 3.9 متری دارند. ارائه آمار برخورد 200 سنگ فضایی با سطح مریخ براساس کشف 248 دهانه برخوردی جدید روی سطح مریخ ارائه شده که طی دهه گذشته با استفاده از تصاویر مدارگرد ریکونسانس مریخ گرفته شده است. این مدارگرد یک فضاپیمای سازمان فضایی ناسا است که از سال 2006 تاکنون دور مریخ می چرخد.
اینگرید داوبار از دانشگاه آریزونا به عنوان یکی از محققان این تحقیق اظهار داشت: کشف این دهانه های برخوردی جدید درست پس از آنکه ایجاد می شوند بسیار هیجان انگیز است، این امر یادآوری کننده این مطلب است که مریخ یک سیاره فعال بوده و ما می توانیم فرآیندهایی که امروز رخ می دهد را مطالعه کنیم.
دوربین تصاویر علمی وضوح بالای مدارگرد ریکونسانس مریخ تصاویری با جزئیات شگفت انگیزی از دانه های تازه در نقاطی ارائه کرده که تصاویر قبلی آن نشان می دهد هیچ دهانه برخوردی در آن وجود نداشته است. از همین روش می توان برای تخمین سن سایر ویژگیهای این سیاره از جمله ویژگی هایی که در نتیجه تغییرات جوی مریخ صورت گرفته استفاده کرد.
نتایج این تحقیق به صورت جزئی در شماره جدید مجله ایکاروس منتشر شده است.
نظر شما