به گزارش خبرنگار مهر، دارالمومنین همدان لحظاتی پیش سبکبالانی را به آغوش کشید که عطر حسینی بر تن داشتند و عشق کربلایی شدن در دل.
عاشقانی که با همه دلشان توشه دیدار گنبد حسین(ع) بسته بودند و در جوار حرمش به واقع کربلایی شدند و حسینی شدن را بار دیگر با خون شیعی شان به تصویر کشیدند.
عاشقانی که بارقه امیدشان وصل بین الحرمین بود و وصف حسین و علمدارش.
آری یزید زمان این بار هم تاب نیاورد چنین عشق نابی را و نشانه گرفت مامن پاک حسین را در حریم دلهاشان.
آری... زائران کوی عشق در دیار معشوق خود، کربلایی شدند و بار دیگر برگ زرین کربلا را با خونشان به اثبات رسانیدند و امروز دارالمومنین همدان میزبانشان شده با سوگ و ماتم و آهی که از نهاد مظلومیت این شهدا برخاسته است.
عزای عمومی همدان چنان شور حسینی دارد که گویی کربلایی دیگر به پا شده و علمدار دیگری قطع ید...
در این میزبانی سترگ مرد و زن و مردم عادی و سمت دار، یکی شده اند تا داغی را به ماتم بنشینند که صاحب عزایش حسین فاطمه(ع) است.
آری ... حسین(ع) صاحب عزای میهمانان کویش شده در این ماتم بزرگ.
در چنین لحظاتی جوهر قلم نیز به شرمندگی وصف عظمتش در نی جان آدمی خشک شده و یارای روان شدن بر صفحه روزگار ندارد گویی هر دم به خاطر نشناختن عظمت این شهدا از قلم دستانت، سیلی می خوری...
اما امروز بیش از همیشه، قلب دارالمومنین و دارالجاهدین همدان بی‌تاب دیدار شهدای کوی عشق حسینی و بوئیدن عطر دلدادگی به آرمان کربلا شده؛ خیابان‌های این شهر ماتم عزای عاشقانی را بر دل می کشد که روزی آنان را بدرقه کربلای عشق کرده بود.
فرد فرد مردم دیار همگتانه امروز گرد هم آمدند و از مدتها قبل از ورود پیکر مطهر این شهدا به انتظار در آغوش کشیدن فرزندان نام آور کربلای حسین(ع) شدند و در سوگ آنان عاشورایی دیگر را به تصویر کشیدند.
اگر چه امروز اول شعبان است و آغازگر ماهی سراسر شور، اما لحظات آغازین امروز تب دار شده بود از التهاب خون شهدایی که به عشق حسینی شدن و کربلایی ماندن، از نبض افتادند و خاک کربلا را به مقصد بهشت برینش لبیک گفتند.
خاک اندوهناک همدان در حالی تابوت های پرشمیم پیکر شهیدای حمله تروریستی در عراق را به آغوش کشید که خانواده های داغدیده آنان تمام دلشان را روانه این تابوت ها می کردند و نای راه رفتن نداشتند و پای دلشان لنگ می زد...
این کاروان عشق با احترام و استقبال وصف‌ناپذیری از حضور اقشار مختلف مردمی و مسئولان استانی و شهرستانی تشییع می شد گویی این 11 تن، فرزندان همه مردم این آب و خاکند و دین بر گردن همگان دارند به گونه ای که اشک ها و سیل آه های نهان مردمی بدرقه شان می کرد.
حسینیه امام دیار هگمتانه که دیگر تاب چنین اجتماع عظیمی از دلهای عشاق را نداشت گویی به تنگ آمده بود از این همه عشق حسینی و اشتیاق مردمی برای سرمه کردن چشمشان از توتیای تربت کربلا که در جان این شهدا رخنه کرده بود.
نوحه سرایی و مداحی این ماتم سوگ کربلا را به اذهان متبادر می کرد و برافراشته شدن بیرق شیعه را.
با هر گام که عزاداران شهدای این جنایت سفاکان و یزیدان روزگار برمی داشتند با سیل اشکهاشان بدرقه می کردند این پیکرهای مطهر را و زیرلب بیعتی دوباره با حسین(ع) و حسینیان می بستند و تکرارگویش بودند.
موج عظیم عزاداران امروز همگام شدند برای راهی کردن این سبکبالان به وعده الهی شان و خیابان شریعتی را چنان پوشانیدند که گویی سیلی عظیم از عشق حسینی در آن موج می زند.
این خروش غیرت شیعی که به میدان امام رسید باز هم اندوهی دوباره سر داد و ماتمی کربلایی برافراشت تا صف آرا شوند برای اقامه نماز عشق میت هایی که خود زندگان عالم اند.
حرمت حضور این شهیدان، نفس ها را در سینه ها حبس می کرد و نگاه ها را به نگاه حسینی، نگران.
به طوری که به همگان می فهماند راه حسین و کربلایش تا ابد باز است و فرصت برای کربلایی شدن تا قیامت باقی است.
یادمان باشد که پیمانی ناگسستنی با شهیدان داشته و داریم که با عمل به آن حرمت‌دار آنان می‌شویم و زمینه ساز ظهور ان‌شاءالله..
نظر شما