شورای شهر دوره اول بی‌حاشیه‌ترین شورای شاهرود/مدیریت شهری باید کلیددار شهر شود

به گزارش خبرنگار مهر، حسن عرب با سابقه ترین عضو چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر شاهرود است.وی که به گفته خودش حدود پنج سال دیگر بازنشسته می شود، در دانشگاه شاهرود سمت های مختلفی داشته که عضویت در هیئت علمی، رئیس گروه، رئیس دانشکده، معاون دانشگاه شاهرود و رئیس دانشگاه پیام نور بخشی از آنهاست. عرب از سال 78 وارد شورای شهر شاهرود شد که در اولین دوره انتخابات شوراها در بین 135 کاندیدا بیشترین رای را داشت.

در دور دوم انتخابات شوراها نیز به عنوان نفر سوم جواز حضور در  شورای شهر را از مردم اخذ کرد. وی دوره سوم نیز توانست رای اعتماد مردم این شهر را کسب کند و بالاخره در انتخابات خرداد امسال برای چهارمین بار و بر اساس اعتماد همشهریانش، توانست بر کرسی شورای اسلامی این شهر تکیه زند.

 برخورد صادقانه و نوع گفتمان این عضو شورای شهر شاهرود با مردم دلیل اصلی این اعتماد و انتخاب او در چهار دوره متوالی شورای شهر است که این موضوع در استان سمنان و کشور کم نظیر است. حسن عرب  بیش از 170 ماه است که در این سنگر مقدس به مردم خدمت می کند.

سابقه شورایی وی باعث شد تا در اواخر عمر سومین دوره شوراهای اسلامی شهر در مصاحبه ای با وی درباره عملکرد شورای سوم، چشم انداز شورای چهارم و دغدغه های پیش روی اعضای جدید شوراها سوالاتی را مطرح کنیم که به شرح زیر است:

عملکرد شهرداران شهر شاهرود را در طول عمر شوراها چگونه ارزیابی می کنید؟

در 14 سال عمر شوراهای اسلامی، شهر شاهرود شاهد حضور شهردارانی مانند رمضانعلی باقری، حسن کردی، حمید یعقوب نژاد، ناصر حاج محمدی و محمد جیرانی بودم و ضمنا سه سرپرست شهرداری علی بیک، اخیانی و بعضی مواقع هم آقای جیرانی بودند یعنی ما با حدود 8 نفر در شورای شهر کار کرده ایم.

اگر بخواهیم شهردارها را ارزیابی کنیم همه آنها کار کردند چون از قدیم گفته اند "دنیا خشت به خشت ساخته می شود" کار مدیریت شهرداری هم همینگونه است، همه به سهم خودشان زحمت کشیدند و تلاش کردند اما اینکه ما با چه کسی راحت تر کار کردیم، بحث جداگانه ای است، به نظرم راحت ترین دوره شورایی را ما در دوره آقای جیرانی داشتیم، یک شهردار بی حاشیه و کم هزینه برای شهر، با حقوق معمولی که برای شهرداران معین می کنند.

به عبارت دیگر هرکاری را که شهردارها انجام دادند ریشه اش در عملکرد شهردار قبلی بوده، فکر، بودجه و برنامه اش بوده، مگر کارهای کوچک مانند جدول کوچه ها و... اما در دوره جیرانی کارهای خوبی انجام شده، مثلا خیابان جنب پادگان را کسی باورش نمی شد که باز شود، حتی در همین دوره شورای سوم از سال 90 برخی دوستان شورایی عنوان می کردند اگر این پروژه اجرا شد ما از شورای شهر استعفا می دهیم ولی خوشبختانه همه دیدند که این پروژه به همت شهردار فعلی اجرایی شد.

در نتیجه با لابی هایی که کردیم و با تعاملی که با مسئولان رده بالای مملکت، استان، شهرستان داشتیم این پروژه چند میلیاردی انجام شد، حدود پنج میلیارد تومان تملک داشتیم، بیش از 1.5 میلیارد تومان تا بحال هزینه کرده ایم، این پروژه بزرگ از آن پروژه هایی که یک کوچه را بازکنیم، رنگ آمیزی کنیم نیست و به لحاظ ریالی از سنگین ترین پروژه های شهرداری شاهرود است.

پروژه دیگر شهربازی است که استارت خورده بود، نمای ظاهری داشته یعنی حدود 40-30 درصد کار و بقیه کار در دو سال اخیر انجام شده است، که کار بسیار سنگینی است این پروژه هم چند میلیاردی است که تا الان بیش از پنج میلیارد تومان هزینه شده است، راه اندازی آن خیلی همت می خواهد فشارهایی که بود اختلاف نظرهایی که در شورای شهر بود بهر حال به همت شهرداری افتتاح شد.

بازگشایی خیابان شهید دستغیب، این بازگشایی در دستور کار همه شهردارها بود ولی چون ملک شهرداری بود هیچکس رغبت و جرات نمی کرد از وسط ملک شهرداری عبور کند. این خیابان دو شهرک را از بن بست در آورد و شهردار فعلی بدون سر و صدا دیوارهایش را کشیده، جاده را آسفالت کرد بعد خیابان را باز کرد، این کارها، کارهای بی حاشیه ای است، تعامل وی با استانداری، امام جمعه، فرماندار و دیگر مسئولان کارها را  خیلی روان کرده است، در زمان شهردارهای قبلی یک سری دغدغه ها را داشتیم ولی الان با قراردادهایی که بسته می شود دغدغه ای نداریم.

جیرانی در وقت اضافه شوراها با ریسک بالا این مسئولیت را پذیرفت، به نظرم زحمت زیادی برای شهر کشیده و عملکرد قابل قبولی در این مدت داشته است. ایشان سابقه زیادی دارد و فکر می کنم پخته ترین آدمی بوده که برای این دوره بعنوان شهردار انتخاب کردیم.

آیا شهردار فعلی شانسی برای انتخاب در شورای چهارم را دارد؟

ما با دوستان بنا داریم که به صورت گسترده تر بررسی کنیم. قطعا جیرانی هم می توانند جزو این افراد باشند اگر خودش بخواهند، ولی در ذهن ما ایشان یکی از گزینه‌ها در کنار دیگر گزینه ها است اما تنها گزینه نیست.

ما افراد بیشتری را تعیین خواهیم کرد، شاخصه هایی را معین می کنیم که بر اساس آن شاخص ها شهر ما به بهترین وجه هدایت شود. اگر کسی باشد که بهتر بتواند شهر را هدایت کند جیرانی هم چون آدم منصفی است و 24 سال برای شهر دلسوزانه زحمت کشیده است، خوشحال خواهد شد در کنار وی خدمت کند اما به نظرم آشنایی ایشان به عنوان کسی که در شهر زندگی و شهر را هدایت کرده ملاک مهمی است.

مطمئن باشید اگر کسی بیاید که قوانین شهرداری را نداند مشکلاتی پیش می آید که در برخی دوران‌ها هم پیش آمد. قراردادهایی برخلاف موازین شهرداری بسته می شد که حالا باید شورا ترکش های آن قراردادها را حل کنند. اگر کسی به عنوان شهردار بخواهد بیاید باید شهر را بشناسد، به قوانین شهرداری آشنا باشد، در شهرداری به هرحال باید سابقه داشته باشد تا بتواند شهر را آنچنان که هست هدایت کند وگرنه افسار گسیخته است، ممکن است به جایی ببرد که هدف شورا نباشد.

به عنوان یک کارشناس، عملکرد شورای سوم را چگونه ارزیابی می کنید؟

 در دوره سوم با قصه ای که در بحث تغییر شهردار پیش آمد این شورا شورا نسبت به دو دوره قبل خیلی موفق عمل نکرد ، البته در دوره های قبل پیش نیامده بود که بخواهیم وسط دوره شهردار عوض کنیم. البته آقای باقری از شاهرود به مازندران رفتند که این طبیعی است و تغییر و تحول عادی است و به خواست و میل خودشان و در راستای ارتقاء موقعیت ایشان بوده است. ولی این اتفاق فقط در دوره سوم بود که وسط کار شهردار رفت و امیدوارم در دوره های بعد این اتفاق رخ ندهد.

به هرحال در شش سال بهتر از این می شد کار کرد چون دوره سوم یک شورا و نیم بود و اگر ما تغییر سیاست‌ها و انتخاب شهردار را نداشتیم و یک روند کار می کردیم کارهای بهتری را می شد انجام داد. مثلا میدان جمهوری پروژه ای بوده که وقتی ما آمدیم در سال 1377 مطرح بوده، گاراژ حسینی و گاراژ دزیانی سال 88-1377 تملک شده اما مثل یک زخم کهنه چرکی مانده و در دوره سوم بدست جیرانی کلید خورد.

یک شهردار و دو شهردار بعید است که بتوانند "پروژه میدان جمهوری" را به اتمام برسانند و این پروژه چند ده میلیاردی است که در بدترین نقطه شهر قرار دارد و با همه سختی کار از لحاظ عملیاتی، این پروژه شروع شده و در حال پیشرفت است. بیاد دارم که در برهه ای از زمان با نوسانات قیمت ارزی برخور کردیم اما مدیریت کردیم و نگذاشتیم کار تعطیل شود این هم میتواند از شاخص های دوره سوم باشد.

کار در کدام دوره از شوراها را می پسندید؟

به نظرم دوره اول بهترین، آرام ترین، بیحاشیه ترین و پرکارترین شورا بود و در دوره دوم زمان آقای یعقوب نژاد کارهای خوب و زیر بنایی صورت گرفت که ما بحث حفرچاه های آب را داشتیم که اگر نمی داشتیم شاهرود امروز کویری بیش نبود. بحث پل هایی که در آن زمان احداث شد که شهر را از حالت شمال –جنوب در آورد، شهر ما آن طرف رودخانه باغزندان اصلا انگار جزو شاهرود نبودند، ارتباطات ما با آن طرف شهر بسیار ضعیف بود.

یک پل میدان بسیج را داشتیم و یک پل باغزندان که دو تا ماشین در آن گیر می کرد، اما پل 48متری، پل آیت الله غفاری، پل قیام، پل سرچشمه احداث شد، در دوره یعقوب نژاد کارها سرعت داشت و کارهای زیربنایی خوبی انجام گرفت، مثلا نماسازی پارکها در آن دوران صورت گرفت. اگر روشنایی شهر انجام شد، اگر دیوارهای پارک‌ها برداشته شد همه در آن دوران بود. از لحاظ عملکرد شهرداری دوره دوم دوره خوبی بود و از نظر عملکرد شورایی دوره اول بود که هیچ درگیری نبوده و همیشه رییس شورا با هفت رای انتخاب می شد، چون آن زمان مثل الان مدت ریاست شورا یک ساله نبود، دو سال بود. هیچ تنش، لابی و درگیری نبود چون اساسا طمعی به شورای شهر نبود.

حقوق اعضای شورای شهر چقدر است؟

اعضای شورای شهر 1.60 حقوق شهردار که قبلا 1.50 بوده، را به عنوان حق الجلسه دریافت می کنند. قانون هم سقف ساعاتی را که می توانند اعضای شورای شهر حق الجسه دریافت کنند 50 ساعت در نظر گرفته و محدود کرده است و نمی توانید بگویید چقدر می گیرند شهردار حقوقش بالا باشد حق الجلسات بیشتر است و اگر کمتر باشد کمتر، اعضای شورا اگر در جلسه علنی شورای شهر 20 ساعت بیایند 20 ساعت حق الجلسه می گیرند و اگر 100ساعت بیایند 50 ساعت حق الجلسه می گیرند چون این سقف بسته است.

 اما در دوره مسئولیت بنده که به خسیس بودن مشهور شده ام، صرفه جوئی هایی شده است، بعنوان نمونه باید عرض کنم که  تقریبا حق الجلساتی که در سال 91 پرداخت شده نسبت به سال 90، درصد قابل توجهی کمتر شده، چون ساعات حضور کمتر شده و درحد نیاز جلسه گذاشته ایم، جلسات را مدیریت کرده و تقریبا با 30 درصد کاهش نسبت به سال 90 در سال 91 حق الجلسه پرداخت کرده ایم در صورتی که نرم حق الجلسه نسبت به سال 90 بیشتر بوده عدد ضریب بالاتر رفته اما پرداخت ما کمتر شده است اما در ایام سه ماهه چهارم چون از لحاظ بودجه نویسی کار داریم و سه شیفت هم جلسه داریم ممکن است به 50 ساعت هم برسد.

انتظارات مردم از شورای شهر به چه اندازه به وظایف شما بر می گردد؟

ما در مملکتمان شورا زیاد داریم در همین شهر خودمان اگر بخواهیم نام ببریم شورای آموزش وپرورش، شورای ترافیک، شورای فرهنگ عمومی و ... زیاد داریم مردم فقط همین شورا را می بینند فقط می گویند عضو شورا نمی گویند شورای چی و همه این موارد که گفتیم به شورا مراجعه می کنند و ما باید توضیح بدهیم که این مربوط به این شوراست و آن مربوط به آن شورا است پسوند شورا را توجه نمی کنند حالا آموزشش را نمیدانم به گردن کیست اما شورا تنها ارگانی است که همه مردم ازآن طلبکارند همه چیز را از شورا می پرسند.

مثلا می پرسند که چرا برخی مدارس دو شیفته است که این برمی گردد به شورای آموزش و پرورش که فرماندار محترم رئیسش است، امام جمعه محترم عضوش است و بنده‌ حقیر هم عضو هستم اما به جای مراجعه به آنجا همه می آیند شورا، اما قانون هم باز است قانون گفته کلیه نارسائی های اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، رفاهی، در ماده 71 گفته شده بررسی اینها با شورای شهر است.

اما این برای شورای شهری است که مدیریت شهری بیاید و بشود کلیددار شهر و کلید شهر در دست شهردار که منتخب شوراست باشد، ولی ما باید پاسخ مدرسه هم بدهیم پاسخ مسجد را هم بدهیم و... در صورتی که مدیریت شهری نمی تواند به همه اینها فرمان بدهد.

شهر شاهرود به فضای سبز آن زنده است، نظر شما در خصوص نحوه نگهداری از این نعمت خدادادی چیست؟

مردم ما بعضی ها دیدشان قدیمی است مثلا می گویند در زمان فلان شهردار درختان سبز بود، در حالیکه در زمان آن شهردار، کل فضای سبزمان به پنج هکتار نمی رسید ولی الان حدود 240 هکتار فضای سبز داریم اما امکانات فعلی ما چقدر شده است؟ یک قنات 300 لیتری داشتیم شده 100 لیتر، باز این 100 لیتر 30 لیترش سهم ماست که باز این هم همه اش را به ما نمی دهند. الان نگاه کنید چرا آب آبشار کم است این آب آبشار را ما پمپاژ معکوس می کنیم می آید پایین باز مجدد برمی گردد بالا و این 30 لیتر را ما باید برنامه ریزی کنیم مثلا بین درخت و انسان که ما مجبوریم انسان را در اولویت قرار دهیم که این مقایسه ها درست نیست برای شهردارها.

حیات اولیه شهر به آب است که باید مدیریت شود در گذشته پنج حلقه چاه حفر کردیم و این آب را پمپاژ معکوس کردیم، مهندسی کردیم به بالاترین نقطه شهر رساندیم با وجود همه اینها متاسفانه من شخصا از مدیریت فضای سبز راضی نیستم چند بار به شهردار نامه دادیم فضای سبز را می شود بهتر از این مدیریت کرد، ما پارک نداریم بیشتر جنگل داریم، بیشه داریم، شهر پارک می خواهد باید نورپردازی داشته باشد و... پارک شهدای محراب را طراحی کردیم ولی همینطور مانده.

برای پارک ها من طرح و برنامه زیاد دارم که اگر اجازه دهند درست می شود فضای سبز ما راضی کننده نیست اگر مردم ما از پارکها انتقاد دارند بجاست ولی مشکل آب خام است. ما دو تا چاهمان 60 لیتر آب دارد ولی پمپاژ که می کنیم می شود 40 لیتر، در مدیریت فضای سبز در هر سه دوره ضعیف عمل شده و جایگاه واقعی خودش را ندارد.

آیا تاکنون به ایجاد درآمد ثابت برای شهرداری فکر کرده‌اید؟

شهرداری درآمد ثابت ندارد ولی می توانیم از هزینه هایمان کم کنیم که آنها را هزینه ثابت قلمداد می کنیم. مثلا در گذشته برای اینکه آسفالت بسازیم می رفتیم از شهرداری بسطام فیلر می خریدیم، ما آمدیم با یک ابتکار که انجام دادیم خودمان شدیم تولید کننده و صادرکننده. یک بخش آنجا هزینه هایمان را کم کردیم، جداولمان را می خریدیم، 10 تا پیمانکار جدول زن داشتیم که می آمدند جدول تولید می کردند و ما می خریدیم ولی الان خودمان تولید می‌کنیم که این کم کردن هزینه ها می شود، در شن و ماسه خیلی گیر داشتیم که الآن غیر از اینکه نمی خریم صادر هم می کنیم.

 حسابداری شهرداری یک حسابداری ویژه است با همه جا فرق می کند اینجا خدمت تبدیل به ریال می شود نه ریال به خدمت و تنها ارگانی هم است که اگر یک ریال در آمد داشته باشد از شهر خارج نمی شود. اگر درآمدهای شهرداری را بچینیم و مدیریت شهری هم چاشنی اش شود می توانیم شهر را آباد کنیم درآمد شهرداری درآمد کوششی است باید کوشش کنند و در آمد کسب کنند، باید از هزینه درآمد کسب کنند.

تعامل رسانه‌ها با شورا چگونه است؟

از برخی رسانه ها واقعا ممنونیم ولی در بعضی از رسانه ها بی‌انصافی، سیاه نمایی، دروغ پردازی و تهمت هم صورت گرفته است. انتظار داریم اگر نقدی هم در رسانه می شود منصفانه باشد، دلسوزانه باشد، در جهت هدایت نه در جهت تخریب. ما در بعضی رسانه ها متاسفانه تخریب شدیم ولی با همه رسانه ها کار کردیم، در مجموع عملکرد رسانه‌های شاهرود قابل قبول است.

سخن آخر؟

هم از شما تشکر می کنیم وهم از مردم شاهرود که اعتماد کردند و رای دادند، در انتخاب شهردار هم انشاءالله خداوند کمک خواهد کرد تا هر چه خیر و صلاح است پیش بیاید. باید تلاش کنیم آرمانگرایانه فکر کنیم و عمل واقع بینانه داشته باشیم تا سرمان به سنگ نخورد. راه های رفته شده را به دوستانمان نشان دهیم که بدانند و بتوانیم درست در کنار دوستانمان حرکت کنیم و انشاءالله با کمک رسانه ها در کنار دوستان جدید، کار جدیدی انجام دهیم.