به گزارش خبرگزاری مهر، ترحم بر ايتام، يكي از برنامه هاي بزرگ اسلام و يكي ازصفات برجسته هر فرد مومن، بلكه هر انسان با عاطفه اي است و لذا در آيات و روايات اكيدا به آن سفارش شده است. از پيامبر اكرم(ص) روايت شده که فرمود: هر كه امور يتيمي را در دست گيرد و نفقه و مخارج او را عهده دار شود، من با او در بهشت مانند اين دو هستيم و بين دو انگشت سبابه ووسطي جمع فرمود. و نيز از آن بزرگوار نقل شده که همانا يتيمي زماني كه گريه كند، عرش براي آن به حركت درآيد، آنگاه خداوند بزرگ فرمايد؛ كيست آنكه بنده بي پدر و مادرمرا به گريه درآورده؟ سوگند به عزت و جلالم، فردي او را ساكت نخواهد كرد، جز آنكه بهشت را بر او واجب كنم.
حضرت علي(ع) فرموده است: درباره فرزندان ديگران احسان كنيد تا ديگران در حق اولادهاي شما احسان كنند. زندگاني اميرمومنان، پدر يتيمان و ساير امامان عليهم السلام مي توان مراجعه كرد و با دقت يتيم نوازي آنان و ترحمشان بر ايتام ملاحظه شود آنگاه روشن خواهد شد كه مساله ترحم بر ايتام كه يكي از وظايف ما در ماه مبارك است چيست؟ چه رسد به ظلم بر يتيم و خوردن مال او كه از نظر اسلام كيفر بزرگي دارد و در قيامت عذاب دردناك. خدا در سوره نسا آيه 10 مي فرمايد: افرادي كه اموال ايتام را به ظلم و ستم مي خورند همانا جز اين نيست كه در شكم هايشان آتشي عظيم مي ریزند و زود باشد كه درآتش افروخته انداخته شوند.
ترحم بر ايتام تاثير فراواني دارد اول آنكه، موضوع ترحم بر ايتام و نوازش و زير بال گرفتن آنها و دست عطوفت و مهرباني بر سر آنان كشيدن و تكفل و سرپرستي آنان، اثر مهمي در رشدشان داشته و ديگر خود را بدون قيم به حساب نياورده، فقدان پدر و مادر خيلي درآنها تاثير نخواهد گذاشت. در نتيجه به مسيري كه اگر پدر و مادر بود مي رفتند حركت خواهند نمود، از پيشرفت آنان كاسته نخواهد شد و حالت افسردگي و ركود درآنها پديدار نخواهد گشت. امكان دارد گاهي از نظر محبت بيشتر ديگران پيشرفت بيشتري نموده به مقامات بلندي نائل گردند، اما بر عكس اگر يتيمي را به حال خود بگذاريم و كسي ازآنها سرپرستي نكند ترحمي به آنها نشود، مورد ترحم و محبت قرار نگيرند، قهرا افسرده دل خواهند شد و حالت پيشرفت شان راكد خواهد گرديد، در هيچ كاري پيشرفت نخواهد كرد عاقبت بيچاره و درمانده خواهند شد.
دوم آنكه خداوند با اين عمل، ديگران را آزمايش كرده و آزمايش خوبی است.
سوم آنكه پروردگار جهان مي خواهد با اين كار گناهان بندگان خود را بيامرزد و آنها را تطهير سازد، گرچه آدم بسيار بدي باشند.
نقل شده در اطراف بصره مردي فوت شد، كسي در تشييع جنازه او حاضر نشد چون مردي كثيف و گنهكاربود. زنش چند نفر را پول داد تا جنازه او را بر داشتند، پس از غسل و كفن احدي براي نماز او حاضر نشد، فقط در ميان راه زاهدي را ديدند كه انتظار جنازه مي كشد وقتي او را آوردند خود به نماز ايستاد و به ديگران هم سفارش شركت درآن را نمود همگي تعجب نمودند و از او جريان را پرسيدند گفت؛ من در خواب ديدم به من گفتند به فلان محل برو و بر جنازه اي كه فقط زني همراه آن است نماز بخوان كه آمرزيده شده است.
زاهد از آن زن حال شوهرش را پرسيد؟ زن گفت؛شوهر من شبانه روز خود را با شراب خواري مي گذرانيد، زاهد پرسيد عمل خوبي هم داشت؟ گفت؛آري سه عمل انجام مي داد؛
-وقتي از مستي شراب هوشيار مي گشت،گريه مي كرد و مي گفت؛بار الها!كدام گوشه جهنم مرا جاي خواهي داد؟
-صبح كه مي شد لباس خود را عوض مي كرد غسل مي كرد وضو مي گرفت و نماز مي خواند.
-خانه او هيچگاه از همراهي دو يا سه نفر يتيم خالي نبود آنقدر كه به يتيمان مهرباني مي كرد به بچه هاي خود نوازش نمي نمود.
چهارم آنكه با ترحم بر يتيمان بنده خالص خدا از غير خود جدا شده و روشن مي شود كه چه كسي از خدا ترسيده و مخصوص او عبادتي را انجام مي دهد. حالات خاندان عصمت و طهارت، الگوی روشنگر و مطلوب ماست.
نظر شما