دستگاه رباتی برای خارج کردن لخته های خون از مغز ساخته شد

به گزارش خبرگزاری مهر، خونریزی مغزی زمانی رخ می دهد که یکی از رگهای مغزی پاره می شود و به تبع آن خونی که به خارج از رگ راه یافته یک لخته خونی تشکیل می دهد که روی بافت اطراف مغز فشار وارد می کند. این مسئله پس از یک تصادف یا حادثه غیر معمول نیست اما درمان آن دشوار است و در 40 درصد از موارد مرگبار تلقی می شود.

در شرایط کنونی، عمل جراحی برای خارج کردن این لخته های خونی خطرناک است. پزشکان برای این عمل جراحی یک حفره دسترسی به لخته خونی باید با استفاده از یک دریل در جمجمه ایجاد کنند؛ حتی اگر لخته خونی خارج از مغز هم باشد، باز هم بافت سالم مغز برای دسترسی به لخته صدمه خواهد دید. میزان صدمات این جراحی از مزایای آن برای خارج کردن لخته بیشتر است به همین دلیل پزشکان اغلب برای این شرایط از داروهای ضد التهابی و امید استفاده می کنند.

نحوه عملکرد دستگاه رباتی کانولا روی یک لخته شبیه سازی شده

اما در این میان گروه از محققان دانشگاه وندربیلت نشویل اقدام به طراحی یک دستگاه رباتی کرده اند که از توانایی خارج کردن این لخته های خونی با روشی مطمئن و موثر برخوردار است.

در این وضعیت دستگاه رباتی طراحی شده توسط این گروه از دانشمندان با عنوان کانولا (cannula) کاربردی می شود.

این دستگاه توسط گروهی از فیزیکدانها و مهندسانی به ریاست رابت جی وبستر و کایل ویور طراحی شده است. این دستگاه به نوعی لوله در لوله است، لوله خارجی یک دوازدهم یک اینچ قطر دارد و داخل حفره کوچکی که در جمجمه شکل می گیرد خواهد شد و به لخته خونی می چسبد.

کانولا دستگاه رباتی آزمایشی است که می تواند لخته های خونی را پس از خونریزی مغزی خارج کند

واحد کنترل کانولا با استفاده از یک سی تی اسکن، به دقت این لوله بسیار باریک را وارد مغز می کند تا جایی که نوک آن با لخته برخورد کند. در این لحظه نوک منحنی و شبه سوزن این لوله از داخل لوله خارجی داخل می شود و سر دیگر لوله داخلی به یک پمپ مکنده خارجی متصل می شود. با انبساط، خارج کردن و چرخاندن لوله داخلی، واحد کنترل می تواند لخته را از طریق مکش از داخل سر بیرون آورد.

در آزمایشهایی که داخل آزمایشگاه صورت گرفت، این سیستم توانست 92 درصد از یک لخته خونی شبیه سازی شده را خارج کند.

درحال حاضر محققان قصد دارند یک اسکن سونوگرافی به کانولا اضافه کنند و یک مدل رایانه ای از نحوه تغییر شکل بافت مغزی اطراف یک لخته بسازند تا اطمینان حاصل کنند که این دستگاه به طور مطمئن لخته را تا بیشترین حد ممکن از داخل سر خارج می کند.