روستاهای مازندران میراث دار هنرهای سنتی/ کوب بافی در کما

به گزارش خبرنگار مهر، بافته هاي روستايي ازجمله هنرهاي کاربردي است که حاصل تلفيق باورهاي قومي و سليقه ذوقي بافنده است که برای حفظ اصالت و هويت بومي، توجه به نقش مايه هاي غني اين آثار مي تواند راه گشا باشد.

 

حصیر بافی از جمله بافته های زنان و مردان روستایی است که هنوز در برخی از روستاهای استان مازندران به ویژه در نواحي غربي آن رایج است، در مازندران از نوعی حصیر به نام «کُوب» برای زیراندز استفاده می شود و برای بافت «کوب» از گیاهان خودرو چون «گاله» ‌و «واش»که در باتلاق ها و آب بندان ها می روید استفاده می كنند.

 

گاله گياهي است كه به صورت ساقه هاي توپُر وگرد به ضخامت يك سانتيمتر و به طول دو متر رشد مي كند و در رطوبت مازندران تا سالهاي زيادي كيفيت خود را در «کوب» حفظ مي كند، برای تهیه زنبیل و سبد نیز از همین گیاهان استفاده می شود. گاه تهیه این مصنوعات با به کارگیری چوب و نی زياد و نوعي علف به نام «وران» و «سازير» يا « سازيل» انجام می شود.

 

سفال گري نیز از دیگر هنرهای دستی روستاییان مازندرانی است و به دلیل آنکه خاک رس در منطقه بسیار یافت می شود، از رشته های رایج استان می باشد. مهمترین مراکز سفالگری استان مازندران عبارتند از کلاگر محله جویبار در 19 کیلومتری قائم شهر، چالوس، تنکابن و برخی از روستاهای بابل و آمل.

 

 

فراموش شدگان صنایع دستی مازندران  

 

سید صادق تقیان حصیرباف 60 ساله ای که در دنیای پر زرق و برق امروزی همچنان در روستای سید محله ساری به این حرفه اشتغال دارد. وی که سالهاست هنر دست خود را در معرض دید علاقه مندان می گذارد از دل مشغولی های خود می گوید: از 15 سالگی در کنار پدرم که او نیز از هنرمندان بنام این هنر در مازندران بوده ، مشغول به کار شدم و هنر دست خودرا در خیلی از نمایشگاههای صنایع دستی کشور به نمایش گذاشتم که خوشبختانه فروش خوبی نیز داشتم.

 

تقیان با بیان اینکه در طی این سالها به فرزندان خود و دیگر علاقه مندان این روستا نیز هنر حصیربافی را آموزش داده ام ، اظهارداشت: متاسفانه بعد از این همه سال هنوز توجهی از سوی مسئولین استانی نسبت به بنده و هنرم شده است.

 

وی با اشاره به اینکه مکان مناسبی برای انجام این کار در روستا ندارد، افزود: بخاطر وضعیت مالی ، کارگاهی در منزل ندارم و این حرفه را در حیاط منزل تابستان در گرما و زمستان در باران و سرما انجام می دهم.

 

این هنرمند مازندرانی با بیان اینکه سالهاست کارهای خود را در نمایشگاههای صنایع دستی استان و کشور عرضه کرده، اذعان داشت: بعد از 60 سال که از خدا عمر گرفتم هنوزاز سوی سازمان های مرتبط بیمه نشدم و حقوق و مزایایی دریافت نکردم.

 

گرد ناامیدی بر چهره هنرمندان

 

یاسر فکوری جوان 29 ساله روستای کلاگر محله جویبار نیز از دیگر هنرمندان بی نام و نشان مازندرانی است که از نوجوانی به حرفه سفاگری مشغول شده است.

 

این هنرمند جوان، از بی توجهی مسئولان مازندران نسب به هنرهای سنتی گله کرد و گفت: سالهای نه چندان دور در کلاگر محله جویبار هنرمندان بسیاری بودند که به این حرفه مشغول بودند ، اما بعد از سالها گرد ناامیدی بر چهره آنها نشسته است و این هنر را فراموش کردند.

 

وی افزود: بنده بعد از سالها هنوز جا و مکان مناسبی برای عرضه محصولات سفالگری ندارم و حمایتی نیز از طرف مسئولین شهرستان و استانی نسبت به بنده صورت نگرفته است.

 

 

وی کم وبدن میزان تسهیلات اعطایی برای رشته های صنایع دستی را از جمله مشکلات بیان کرد و گفت: تسهیلات بانکی 3 الی 5 میلیونی برای تامین مکان و تجهیزات کافی نیست.

 

بیمه شدن سه هزار هنرمند مازندرانی

 

معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران گفت: در مازندران هنرمندان صنایع دستی که حداقل شغل دوم و سوم یا نخست دارند بطور غیر رسمی  60 هزار نفر تخمین  زدند  با  60 رشته صنایع دستی مازندران و  بصورت رسمی 15 هزار نفر در استان فعالیت دارند.

 

رحمت علیزاده با اشاره به اینکه اعتبار70 میلیارد ریالی  در 2 بخش مربوط به زیر ساختی ها و بازارچه صنایع دستی است که بانک های عامل زیر بار این اعتبار نرفتند.

 

وی اظهارداشت: برای صنایع دستی استان 450 میلیون تومان ( مبلغ ريالی را خودتون بزنید) اعتبار در نظر گرفته شد که هنوز متقاضیان تسهیلات بانکی موفق نشدند و برای وام مشاغل خانگی 625 هنرمند صنایع دستی 15 میلیارد پرداخت شد.

 

معاون صنایع دستی استان همچنین از بیمه 3 هزار هنرمند مازندرانی خبرداد و گفت: هنرمندانی که شرایط بیمه را داشتند از مزایای آن بهره مند شدند و هنرمندان دیگر که از بیمه تامین اجتماعی برخوردار نشدند، یا مراجعه نکردند یا شرایط سنی بیش از 50 سال دارند.

 

وی بیان کرد: برای هنرمندان بیش از 50 سال پیگیر این مسئله هستیم که انگیزه خود را از دست ندادند و هنرمندان بالای 60 سال باید برای دریافت مستمری از دولت پرونده سازی و ثبت کنند.

 

به گزارش مهر، رونق صنایع دستی مازندران به اعتقاد کارشناسان این بخش نیازمند توجه ویژه، تامین امکانات، تخصصی اعتبارات لازم، توسعه آموزشها و رفع مشکلات فراروی است تا هنرهای سنتی مازندران از گردونه فراموشی رهایی یابند.