به گزارش خبرگزاری مهر، يكي از حساس ترين مراحل زندگی ازدواج است و از پردغدغه ترین مسائل ازدواج و تشكيل خانواده "انتخاب همسر" است. معيارهايي كه بايد در تشخيص اين صلاحيت مورد توجه قرار گيرند داري اهميت خاصي مي باشد و بحث معيارهاي انتخاب همسر در اسلام سخت مورد عنايت و توجه قرار گرفته است، زيرا زندگي زناشويي هنگامي مايه آرامش خاطر خواهد بود كه ميان دو همسر توافق فكري و تناسب روحي و اخلاقي وجود داشته باشد. اين هماهنگي وقتي كامل و قابل اعتماد خواهد بود كه انتخاب همسر با مطالعه و بررسي صورت گيرد. در اين زمينه بايد به چند مساله توجه شود:
- ايمان نخستين معيار در انتخاب همسر ؛ جامعه اسلامي يك جامعه ايدئولوژيك است و در هر جامعه ايدئولوژيك، ايمان به ايدئولوژي آن جامعه محور اصلي گردش چرخ زندگي آن جامعه و موتور محرك آن جامعه به سوي هدف هايي است كه براي زندگي بشر در نظر گرفته شده است. بنابر اين در همه قوانين و نظام هاي اجتماعي چنين جامعه اي بايد به عوامل تقويت يا تضعيف ايمان توجه شود.
- هم كفوی ؛ رسول خدا(ص)مي فرمايد؛ با كفوها ازدواج كنيد و از ميان آنها همسر بگيريد و براي نسلي كه بايد از شما پديد آيد بهترين زمينه را برگزينيد.در جامعه هاي طبقاتي امتيازهاي ادعايي ميان طبقات مختلف از قبيل نظاميان، بازرگانان، سياستمداران، كارفرمايان و....حكم فرماست. يكي از آثار اين امتياز طلبي ها اين است كه اعضاي يك خانواده، يك صنف يا يك طبقه همواره مقيد باشند جز در ميان خود ازدواج نكنند يا اگر با افراد خارج از اين خانواده ازدواجي پيش آيد،حتما از خانواده هاي سرشناس و معروف باشند.
مثلا پسر یک کارگر حق نداشته باشد با دختر يک بازرگان و يا نظامي ازدواج كند. اين شيوه ناپسند در ميان خانواده هايي به اصطلاح"اشراف"هنوز هم كم و بيش معمول است. اين خانواده ها عملا با ازدواج فرزندانشان با فرزندان خانواده هاي كم در آمد و محروم كه مشاغل به اصطلاح بالا ندارند.سخت مخالفت مي كنند. اسلام اين گونه امتياز طلبي را محكوم كرده است. از پيامبر اكرم(ص) نقل شده كه فرمود؛ انسانهاي با ايمان همتاي هم ارج يكديگرند. خداوند اسلام را آورد تا اين كم و كاستي ها را جبران كند و كاري كرد كه ديگر كسي ناچيز و كم ارج شمرده نشود. هيچ مسلماني در معرض كم ارجي و حقارت نيست. بنابراين در جامعه اسلامي نژاد، مليت، موقعيت خانوادگي و عواملي از اين قبيل هرگز نبايد مانع ازدواج و همسري دو مسلماني گردد كه خواستار ازدواج با يكديگرند و صلاحيت ازدواج با يكديگر را دارند.
- درستي و پاكدامني؛ همبستگي عقيدتي ميان دو همسر، شرط لازم براي ازدواج است ولي شرط كافي نيست و بايد به مسائل ديگر نيز به خصوص جنبه هاي اخلاقي همسر، توجه شود. پيامبر(ص) فرموده اند؛ وقتي خواستگاري نزد شما آمد كه دينداري و اخلاق او برايتان رضايت بخش است، به ازدواج با او اقدام كنيد اگر نكنيد در زمين انحراف و بحراني بزرگ روي خواهد داد.
-توانايي كافي براي تامين هزينه زندگي؛ مرد مسلمان بايد بكوشد وسايل زندگي خود و همسر و فرزندان خود را فراهم كند. بنابراين لازم است قبلا توانايي او بر انجام اين مسئوليت محرز شود از امام صادق(ع) روايت شده كه فرمود؛ همسر مناسب كسي است كه پاكدامن و بر تامين زندگي توانا باشد.
-تناسب فكري دو همسر و هماهنگي ميان خواسته هاي آن دو؛ يكي از عوامل بسيار موثر در موقعيت ازدواج و به دنبال آن سامان يافتن زندگي مشترك دو همسر، تناسب فكري و هماهنگي در خواسته ها و تمنياتي است كه در زندگي دارند. اين هماهنگي سبب مي شود كه ميان آنها كمتر اختلاف پيش آيد و اگر هم در يك يا چند مورد اختلاف نظر پيدا كنند به آساني موفق به حل آن شوند. تنها در اين صورت است كه مي توان اميد داشت كه ازدواج مايه رهايي از رنج تنهايي و منشا سعادت و خير و بركت گردد و گرنه ازدواجي كه با اصطكاك و درگيري دائمي ميان دو همسر همراه باشد از عوامل و حشتناك تباهي زندگي ايشان فرزندان و بستگان نزديك آنهاست.
در نتيجه مي توان گفت كه همسراني به زندگي صفا و آرامش مي بخشند كه مفهوم ازدواج را درك كرده باشند، در عين آن كه براي همسر خود شريك زندگي هستند دوستي مهربان و همكاران وفادار باشند و در زمينه هاي مختلف زندگي تشريك مساعي لازم را داشته باشند از هرگونه تكبر و منت گذاري نسبت به يكديگر دوري كنند در جلب رضايت خاطر يكديگر و احترام متقابل به حقوق طرفين كوشا باشند.
نظر شما