عادت ژاپنی‌ها به تماشای یک فیلم تا پایان تیتراژ/ "پرویز" پنج ستاره گرفت

مجید برزگر کارگردان و فیلم "پرویز" درباره نمایش این اثر در جشنواره بین المللی فوکوئوکا ژاپن به خبرنگار مهر گفت: این جشنواره هر ساله در جنوب ژاپن به صورت غیر رقابتی برگزار می‌شود و ما در بیست و سومین دوره آن حضور داشتیم. این رویداد توسط شهرداری برپا می شود و تمرکز امسال آنها بر بهترین آثار سینمای آسیا بود البته برگزارکنندگان این جشنواره معتقدند که فوکوئوکا یکی از بهترین جشنواره های منطقه است و به همین دلیل غیر رقابتی برگزار می شود و فقط یک جایزه به بهترین فیلم از نگاه تماشاگران اهدا می شود که امسال به فیلمی از هنگ کنگ رسید.

وی افزود: این جشنواره در سینماهای شهر برپا می شود به طوریکه در مجموعه سینما‌های شهر فیلم‌های دیگر از کشورهایی مانند امریکا نیز همزمان با آثار جشنواره روی پرده بودند. این اولین نمایش "پرویز" در یک کشور آسیای شرقی بود به همین دلیل مخاطبان آن برای من متفاوت بودند. پیش از این فیلم در کشورهایی همچون امریکای جنوبی، ارمنستان، برزیل، کانادا و... نمایش داده شده است.

برزگر با اشاره به اینکه این تجربه برایش فوق‌العاده بوده و با مخاطبان بسیار جدی سینما روبرو شده است، عنوان کرد: نقد و بررسی فیلم‌ها بسیار مفصل برگزار می شد. غیررقابتی بودن این جشنواره باعث شد که من با فیلمسازان دیگر کشورها همچون مالزی، هنگ کنگ، ژاپن، کره، مالزی و.... از نزدیک آشنا شوم. فیلم "پرویز" سه نمایش داشت و برایم جای تعجب بود که فیلم "پرویز" با اینکه عمدا فضای آزاردهنده‌ای دارد و به نوعی دیدن آن سخت است، اما باعث نشد که مخاطبی سالن سینما را ترک کند. در تمام مدت در سالن 700 نفری مخاطبان فیلم را دیدند و هیچ کس سالن را ترک نکرد و حتی تا پایان تیتراژ نیز نشستند و پس از آن فیلم را تشویق کردند.

کارگردان فیلم "فصل باران های موسمی" در ادامه عنوان کرد: مترجمی که همراه من بود پس از نمایش فیلم عنوان کرد که این از خصوصیات ژاپنی‌هاست که سالن سینما را در زمان نمایش هیچ فیلمی ترک نمی کنند و حتی تیتراژ پایانی را هم دنبال می کنند چراکه معتقدند تمام عوامل یک فیلم قابل احترامند.

وی افزود: نقدهای مثبتی از فیلم در ژاپن منتشر شد و به آن پنج ستاره داده بودند. البته بیشتر سینماگران ژاپنی سینمای ایران را به خوبی می شناختند و یا آثار فیلمسازانی چون کیارستمی، امیر نادری، مجید مجیدی، رخشان بنی اعتماد و جعفر پناهی آشنا بودند.

وی همچنین درباره واکنش مخاطبان در جلسه نقد و بررسی فیلم گفت: بیشتر صحبت‌ها در این ارتباط بود که این فیلم به فرهنگ ژاپنی نزدیک است و افراد تنهایی همچون پرویز شخصیت اصلی فیلم که با داشتن 50 سال سن هنوز با خانواده خود زندگی می کنند، در این کشور زیاد هستند. بخشی از منتقدان معتقد بودند که فرم این فیلم به نوعی یادآور سینمای اوزو است. البته من خودمم هم در ابتدای صحبتهایم در این جشنواره یادی از این فیلمساز بزرگ کردم.

برزگر ادامه داد: فرم، فیلمبرداری و بازی بازیگر اصلی فیلم که در این نشست هم حضور داشت بیشتر مورد توجه مخاطبان بود. من تاکید کردم که شما منتظر نسل جدید فیلم های ایرانی باشید. البته دبیر جشنواره معتقد بود که "پرویز" یکی از بهترین فیلم‌های این دوره از جشنواره است.

وی در پایان درباره اکران عمومی "پرویز" در ایران عنوان کرد: با اتفاقات جدید در مجموعه سینما و سازمان سینمایی که در حال رخ دادن است، امیدوارم بی مهری ها به سینمای مستقل کم شود. به همین دلیل مجددا برای پروانه نمایش فیلمم در ایران اقدام خواهم کرد. فیلم هایی همچون "پرویز" هم باید اکران عمومی شوند زیرا تماشاگر خود را دارند و افرادی هستند که مایل به دیدن اینچنین فیلم هایی باشند. با نمایش اینچنین آثاری قطعا جریان سینمای مستقل به راه خود ادامه می دهد؛ جریانی که می تواند ذائقه تماشاگر را تغییر دهد.