به گزارش خبرگزاری مهر، براساس این پژوهش، یکی از چالش های فراروی دولت ها در قرن اخیر بحران های زیست محیطی است. دولت ها و سیاستگذاران با اعمال سیاست ها و برنامه های خود تلاش می کنند تا بر مشکلات به وجود آمده در حوزه محیط زیست فائق آیند و اثرات منفی و زیان بار کارکردها و عملکردهای انسان بر محیط زیست را کاهش دهند. یکی از راه های کنترل و کاهش تخریب زیست محیطی، استفاده از ابزارها و روش های اقتصادی می‌باشد.
سعید حسنلو کارشناس ارشد اقتصاد کشاورزی با بیان مطلب فوق به دریافت مالیات سبز به عنوان ابزاری اقتصادی جهت کنترل و کاهش آلودگی های زیست محیطی اشاره کرد و در تشریح طرح پژوهشی خود گفت: این پژوهش با هدف بررسی روش های اقتصادی کنترل و کاهش آلودگی و برآورد مالیات سبز مناسب بر انتشار کربن دی اکسید (مالیات کربن) در صنعت سیمان صورت گرفت. در ابتدا روش های کنترل آلودگی در سه گروه کلی روش های اقتصادی مبتنی بر قیمت، مبتنی بر مقدار و مبتنی بر قوانین تعهدی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس برای برآورد مالیات سبز مناسب، تابع هزینه ترانسلوگ برای صنعت سیمان تخمین زده شد. معاملات تابع هزینه و سهم هزینه ها به صورت سیستمس و با روش(ISUR) برآورد گردید.
وی در خصوص یافته های این پژوهش اظهار داشت: نتایج حاصل از تخمین پارامترهای الگو، نشان دهنده معناداری همه متغیرها به جز متغیر اثر متقابل هزینه پرسنلی با هزینه تعمیر و نگهداری تجهیزات می باشد. ضریب تعیین تابع هزینه بیانگر آن است که 79 درصد از تغییرات هزینه کل تولید سیمان توسط متغیرهای مستقل وارد شده در الگو توضیح داده شده است.
حسنلو افزود: بر اساس نتایج بدست آمده، نرخ مالیات سبز بر انتشار کربن دی اکسید در صنعت سیمان به ازای هر تن تولید برابر با 15 درصد می باشد.
وی در پایان تاکید کرد: پیشنهاد می گردد سازمان حفاظت محیط زیست کشور، با بررسی زیرساخت های موجود در کشور و مهیاسازی شرایط، از مالیات سبز به عنوان یک ابزار اقتصادی برای کنترل و کاهش آلودگی های زیست محیطی استفاده نماید.
این پژوهش با راهنمایی دکتر صادق خلیلیان و با مشاوره دکتر حمید امیرنژاد از اعضاء هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد.
نظر شما