حجت‌الاسلام سیدعبدالله حسینی، مسئول برگزاری کنگره شعر حوزه‌های علمیه در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به سابقه برگزاری این کنگره با حمایت مقام معظم رهبری در شهر مشهد اظهار داشت: در سال 67 برای راه‌اندازی یک شب شعر، اسامی شاعران طلبه را لیست کردم و دیدم حدود 40 نفر شد. گفتم اگر 10 نفر بودند، می‌شد شب شعر راه انداخت، حالا که 40 نفر هستند، چرا کنگره شعر راه نیندازیم. این ایده را در طرحی مکتوب نوشتم و خدمت مقام معظم رهبری که در آن زمان رئیس جمهور بودند، تقدیم کردم. یادم هست شبی بعد از نماز مغرب، خدمت ایشان رسیدیم و این ایده را مطرح کردم. ایشان گفتند، مگر اینقدر شاعر طلبه داریم؟ لیست را ارائه کردم و گفتم آنهایی که مطرح‌اند و می‌شناسیم، اینها هستند. نگاهی به لیست کردند و خوشحال شدند و همین موضوع منجر به این شد که اولین کنگره شعر طلاب حوزه‌های علمیه در سال 67 با حمایت رهبر معظم انقلاب برگزار شد.
وی ادامه داد: در آن سال به واسطه آقای جنتی 500 هزار تومان از سوی مقام معظم رهبری برای برپایی کنگره اختصاص یافت که این مبلغ از کل بودجه سالانه دفتر تبلیغات اسلامی در مشهد بیشتر بود. ما با آن پول کنگره را در مشهد برگزار کردیم و حتی مبلغی هم از آن پول باقی ماند. البته تلاش زیادی شد تا آن کنگره با صرفه‌جویی هزینه کند و حتی سعی شد که اسپانسرهایی برای برنامه جذب شود که شد. مثلا آگهی‌های تلویزیونی و روزنامه‌ای برای کنگره رایگان انجام شد. در این میان روزنامه‌های جمهوری اسلامی و اطلاعات برای معرفی کنگره به ما کمک بسیاری کردند و در تلویزیون هم آقای محمد هاشمی، دستور همکاری داد. در نتیجه فراخوان ما 1200 تا 1300 شعر از کل حوزه‌های علمیه به دست ما رسید که در نهایت نزدیک به 80 شاعر انتخاب و به کنگره دعوت شدند. مقام معظم رهبری نیز برای آغاز به کار کنگره پیامی دادند و در نهایت نیز شاعران برگزیده همزمان با میلاد امام حسن مجتبی (ع) به دیدار ایشان رفتند و همان دیدار پایه‌گذار جلسات سالانه رهبری با شاعران در ماه رمضان شد.
حسینی افزود: امروز که به آن گذشته نگاه می‌کنیم، می‌توانیم ببینیم بسیاری از شاعران ما برخاسته از این کنگره‌اند. شاعرانی مانند علیرضا قزوه، هادی سعیدی کیاسری، صادق رحمانی، سیدابوالقاسم حسینی ژرفا، زکریا اخلاقی، مصطفی محدثی خراسانی، مرحوم شفق و حتی حجت‌الاسلام رشاد که در دوره آتی نیز کنگره با حمایت دفتر مقام معظم رهبری و حجت‌الاسلام صادقی رشاد در مدرسه علمیه امام رضا (ع) برگزار خواهد شد.
وی همچنین گفت: کنگره پیش رو در دو مرحله برگزار می‌شود. نخست، یک همایش و شب شعر ادبی را به مناسبت عید غدیر در اول آبان بعد از نماز مغرب در حوزه علمیه امام رضا (ع) خواهیم داشت که فراخوان دعوت و دریافت اثر برای آن منتشر شده و اعلام شده که شاعران طلبه استان تهران می‌توانند آثار خود را برای حضور در آن تا 27 مهر از طریق پست الکترونیکی sahose@gmail.com به دبیرخانه ارسال کنند. آثار برتر جدای از ارائه در شب شعر به صورت کتابی منتشر شده و از شاعران برتر نیز برای عضویت در انجمن شعر حوزه دعوت خواهد شد.
حسینی افزود: کنگره اصلی نیز عید غدیر سال آینده برگزار می‌شود و شب شعر هفته آینده پیش درآمدی برای کنگره اصلی است. البته فراخوان‌های لازم برای کنگره اصلی در آینده منتشر خواهد شد.
رئیس سابق مرکز اسلامی آفریقای جنوبی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: ایران کشوری شاعرپرور است که مشحون است از شاعرانی که تاریخ و فرهنگش را به تمام دنیا معرفی کرده‌اند. شما اگر لیست شاعران گذشته ایران را نگاه کنید، می‌توانید متوجه شوید که همه بالاتفاق سابقه تحصیل حوزوی داشته و روحانی به حساب می‌آمدند. اگر حافظ امروز لسان‌الغیب معرفی می‌شود باید بدانیم که صبغه شعری و هنری او آنقدر بزرگ نبوده که باعث شده ما امروز او را حافظ بزرگ بدانیم؛ حافظ در زمان خودش انسانی درویش‌مسلک، زاهدمآب، خرقه‌پوش و اهل مسجد و قرآن و نماز شب بوده. اسم او هم از حافظیت قرآن توسط وی می‌آید؛ وگرنه اسم اصلی او شمس‌الدین بوده. آنچه او را صاحبنام کرده، حافظ قرآن بودن اوست. بعدها که گل‌اندام از اشعار او دستچینی را انتخاب کرد و گرد آورد که امروز پیش دست ماست، باعث شد تا او را بیشتر با شعر بشناسیم تا به عنوان یک فقیه حوزوی. ولی هرچه حافظ دارد برای زمینه فعالیت دینی اوست. اگر حافظ با تحصیلات حوزوی آشنا نبود و علوم رایج در حوزه را یاد نمی‌گرفت، آنقدر اشعارش غنا نداشت که باعث شود امروز برای او و شعرش تفسیر بنویسیم.
وی ادامه داد: در بین شاعران انقلاب هم کسانی بیشتر درخشیده‌اند که با مفاهیم اسلامی و اصلاحات طلبگی بیشتر آشنا هستند. اگر حسن حسینی درخشش داد و یا علی معلم و یا موسوی گرمارودی و شفیعی کدکنی به خاطر این است که زمانی روحانی بوده‌اند. ولی با توجه به اینکه ما مدتی است دنبال مدرنیته رفته‌ایم و تحصیلات حوزوی چندان در اختیار همگان نیست، اتفاقی که افتاده این است که شاعران امروز اگرچه از نظر احساس مرتبه خوبی داشته‌اند، اما از نظر خلق احساس کسی بیدل و حافظ نشده است. امروز دوره خلق تصویر است و نه خلق معانی و برگزاری کنگره شعر حوزه در این عصر یعنی برگشت به اصل و بازگرداندن شعر به جایگاه اصلی خود که این مهم به خصوص بعد از انقلاب بیشتر ضرورتش حس شد.
نظر شما