به گزارش خبرنگار مهر، بسیاری از آیین های عزاداری در شهرستان ابرکوه در کشور منحصر به فرد است و مورد توجه قرار دارد.
یکی از این مراسم زنجیرزنی، خاص ابرکوه است که به همراه موسیقی عاشورایی ابرکوه که به ثبت میراث معنوی کشور نیز رسیده است، اجرا می شود و قابلیت ثبت در فهرست میراث معنوی کشور را دارد.
امروزه تمامی هیئات مذهبی ابرکوه صف های طویلی از دسته های زنجیر زن دارند که پیشاپیش هیئت و بعد از دسته طبال ها به حرکت در می آیند و با سنگینی هر چه تمام و بی ریا، زنجیرها را به پشت خود فرود می آورند و اشک های عزاداران حسینی را از دیده ها روان می کنند.
در این میان مداحان دسته های زنجیر زن که خود نیز در حال زنجیر زنی هستند و اغلب آن را پیرغلامان حسینی تشکیل می دهند با نواهای حزین می خوانند و زنجیرزنان نیز در پاسخ به ندای آنان، همراهی می کنند.
در گفتگو با یکی از مداحان دسته های زنجیرزنی و از پیرغلامان حسینی برگی از تاریخ عزاداری ابرکوه در مورد دسته های زنجیر زن در دهه 1320 را به تصویر کشیده ایم. مرحوم حاج محمدرضا اخلاقی از مداحان قدیم دسته های زنجیرزنی ابرکوه که سال گذشته به دیار حق شتافت و قبل از رحلتش، با مهر گفتگويي انجام داده بود.
این پیرغلام حسینی در مورد تعداد زنجیرزنان هیئت های زنجیر زن قدیم گفته بود: جمع تعداد زنجیرزنان محلات ابرکوه در سال های 1320 تا 1324 بين 24 يا 25 نفر بود.
اخلاقی اسامی این افراد را هم به یاد داشت و مي گفت: دسته زنجیرزنی محله درب قلعه در آن زمان شامل حاج حسن ملاعلی نقی، استاد غلام مهدی، حسین عباس باقر، میرزامحمود بی بی جان، محمدحسین میرزا احمد، حاج میرزاحسین عادل، محمدرضا اخلاقی، محمد بذرافشان، جعفر حسینیان وعلی فلاح زاده بود.
وی مي گفت: دسته زنجیرزنی نبادان نیز در آن زمان شامل احمد میرزا علی قهرمانی، حاج مراد امیدوار، علی بابا شرافت، حسین رضاقلی، عباس احمد، سید مرتضی سید و محمد حاج عباس بودند.
به گفته اخلاقی، دسته زنجیرزنی دروازه میدان و گلکاران در آن زمان نیز شامل عباس آخوند نیکزاد، امیریان، احمد هوشمند، عباس زارع جعفر از گلکاران، رضا طحانی از گلکاران، عباس طحانی از گلکاران و حاج عزت الله از محله طاووس بود.
مرحوم اخلاقی برخی از اولین نوحه های دسته های زنجیر زن ابرکوه را که خود می خوانده است و هنوز نیز برخی از آنها خوانده می شود را به ياد داشت كه عبارتند از:
مظلوم حسینم/ محروم حسینم
عطشان حسینم/ محروم حسینم
بی کس حسینم/ بی سر حسینم
مادر نبودی/ بینی چه ها شد
دست عباسم/ از تن جدا شد
يا
حسینم وا حسینم وا حسینم/ شهیدم وا شهیدم وای شهیدا
شهید کربلا منزل مبارک/ به هر شام و مصاح منزل مبارک
تو بودی وارث ملک سلیمان/ چرا انگشت و انگشتر نداری
به کهنه پیرهن کردی قناعت/ چرا آن کهنه را در برنداری
غریبانه چرا جان می سپاری/ بمیرم من مگر مادر نداری
-------
عکس و گزارش: رحیم میرعظیم
نظر شما