پزشكان بيكار ؛ در حسرت سالهاي از دست رفته

به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، حدود سه دهه قبل بود كه ايران براي تامين پزشك به كشورهايي همچون هند ، پاكستان ، بنگلادش و... متوسل مي شد و اغلب اين پزشكان نيز براي اشتغال به مناطق دورافتاده اعزام مي شدند. درست در جاهايي كه اكثريت قريب به اتفاق مردمانش از سواد كافي برخوردار نبودند و از همين رو نمي توانستند با دكتري كه فقط مي توانست به طور دست و پا شكسته ، انگليسي حرف بزند ، رابطه كلامي برقرار كنند و لذا درمان بيماريها با مشكل مواجه مي شد...

اما اين ايام گذشت ، تا اينكه طي كمتر از يك دهه گذشته ، به قدري پزشك تربيت كرده ايم كه حالا براي اشتغال آنها با مشكل مواجه ايم و همين امر سبب شده فارغ التحصيلان علوم پزشكي كه نسبت به زندگي خود تعهد دارند ، براي سير كردن شكم زن و بچه ، ناچار تن به مشاغلي بدهند كه به هيچ وجه در شان و منزلت يك پزشك نيست .

البته مشكل افزايش بي رويه فارغ التحصيلان پزشكي ، يك روي قضيه است و عدم توزيع پزشكان در سطح كشور و متناسب با نيازهاي مناطق ، مشكلي ديگر كه عامل دوم را مي توان در عدم مديريت صحيح و كارآمد راس وزارت بهداشت و درمان پزشكي قلمداد كرد.

چرايي پزشكان بيكار!

فارغ التحصيلان رشته پزشكي عمومي به چند دسته تقيسيم مي شوند : يك گروه شامل افرادي كه مستقيما وارد رشته هاي تخصصي پزشكي مي شوند ، گروه ديگر كه به علت عدم قبولي مجبور مي شوند به سربازي بروند و گروه ديگر كه بايد دو تا سه سال طرح خود را بگذارانند .

از سوي ديگر متاسفانه وزارت بهداشت و درمان نسبت به مكان فعاليت پزشكان بي توجه است به گونه اي  كه خود پزشكان بايد جاي مناسبي را براي كسب امتياز براي گرفتن مجوز فعايلت پزشكي پيدا كنند و بدين ترتيب مدت زيادي را بايد صرف يافتن مكان مناسب كنند. برخي از اين افراد براي تامين هزينه هاي زندگي خود ناچارند يك شب در بيمارستان دولتي و شب ديگر  در بيمارستان خصوصي كار كنند. بنابراين از نظر جسمي و رواني دچار ناتواني مي شوند و  فرصت مطالعه و حضور در كلاس درس را نخواهند داشت و حتي نمي توانند به خوبي كارخود را انجام دهند...

رييس جامعه پزشكان متخصص داخلي ايران با انتقاد از وزرات بهداشت كه هيچ گونه حمايتي از پزشكان فارغ التحصيل صورت نمي دهد ، معتقد است : پزشكان جواني كه در حال گذراندن طرح خود هستند ، زير خط فقر زندگي مي كنند .

به گفته دكتر ايرج خسرونيا ، در حال حاضر پزشكان جوان پس از فارغ التحصيلي بايد خودشان در جستجوي جاي خالي براي گذراندن طرح باشند و  زمان گذراندن طرح هم با توجه به منطقه متغير است .

متاسفانه به رغم همه وعده هاي وزارت بهداشت و درمان مبني بر ايجاد زمينه هاي اشتغال فارغ التحصيلان پزشكي ، اما پزشكان جوان همچنان وضعيت نامعلوم و مبهمي دارند...

در واقع ، پزشك بايد با در نظر گرفتن ظرفيت كاري و امكاناتي كه در اختيار دارد و اينكه آيا اساسا كار در يك شهر براي او گردش اقتصادي دارد يا خير، محل خدمت خود را انتخاب كند. پزشكان بايد حق انتخاب دشته باشند و اين امكان نبايد از آنان سلب شود،  چرا كه با داشتن چنين زمينه اي ممكن است كار در يك شهر كوچك را انتخاب كنند.

بنابر آمار ارايه شده ، در حال حاضر بيش از 85 هزار پزشك در كشور داريم كه از اين تعداد 63 هزار نفر، پزشك عمومي و 22هزار نفر هم پزشك متخصص هستند كه متاسفانه بيشترين مشكل اشتغال مربوط به پزشكان عمومي است.

به گفته برخي از اعضاي كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي ، اجراي سيستم ارجاع در كشور و عدم مراجعه مردم به پزشكان متعدد ، اجراي طرح پزشك خانواده توسط وزارت بهداشت و درمان كشور و طرحهاي مشابه مي تواند زمينه هاي جذب پرشكان خانواده ، توزيع متناسب پزشك در كشور است .

دكتر جهانبخش اميني به عنوان يكي از اعضاي كميسيون بهداشت و درمان مجلس در اين خصوص معتقد است : طرح سيستم ارجاع در خانواده در اغلب كشورهاي پيشترفته دنيا اجرا مي شود و داراي مزيت هاي زيادي است.

به اعتقاد وي ، اجراي طرح پزشك خانواده مي تواند سبب ايجاد اشتغال شود چرا كه در اين صورت بيمار نمي تواند براي هر بار بيماري خود به پزشك ديگري به جز پزشك خانواده كه پرونده بيمار را در دست دارد، مراجعه كند.

همچنين بر اساس اين طرح، پزشكان در مكان هاي مختلف كشور به شيوه متناسب توزيع مي شوند و بسياري از مشكلات در خصوص كمبود پزشك در برخي از مناطق كشور و يا افزايش تجمع تعداد زيادي از پزشكان در يك منطقه خاص جلوگيري مي شود...

در هر حال ، ره آورد نظام بدون برنامه و سيستم سلامت ملي كشور بيكار بودن حدود 16 هزار پزشك عمومي است. پزشكاني كه قبل از پايان فارغ التحصيلي ، احساس مي كردند به تمام آرزوها و روياي دست نيافتني خود ، خواهند رسيد. اما دريغ از سراب زندگي !!