سهم ناچیز ایران از بازار جهانی چاپ و بسته بندی

به گزارش خبرگزاری مهر، احمدعلی حقي با بیان این مطلب افزود: در حالی که بسیاری از کشورهای پیشرفته صنعتی بخش قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی خود را به واسطه توسعه و پیشرفت صنعت چاپ و بسته بندی به دست می آورند، اما سهم ایران از بازار تجارت جهانی این صنعت به قدری ناچیز است که نمی توان برآورد مشخصی از اعداد و ارقام مرتبط با آن استخراج کرد.

وی افزود: بر اساس آمارهای معتبر بين المللي ارزش چاپ و بسته بندي در سراسر جهان در سال 2010 معادل 424 ميليارد دلار اعلام شده است كه قاره آسيا  27درصد از سهم بازار جهاني به ارزش 114 ميليارد دلار را به خود اختصاص داد ه است.

وی گفت: از سهم بازار آسيا ، ژاپن با 48درصد به ارزش 55 ميليارد دلار، چين با 32درصد به ارزش 36 ميليارد دلار ، هند با 12درصد با ارزش 14 ميليارد دلار، كه باقيمانده بازار آسيا 8درصد به ارزش 9 ميليارد دلار مي شد  و سهم جمهوری اسلامی کمتر از 1 درصد است.

حقی خاطر نشان کرد: در سال 2012 ارزش بسته بندي هوشمند، معادل 4.8 ميليارد دلار بود، اما پيش بيني مي شود در سال 2014 غير هوشمند به رقمی معادل 597 میليارد دلار برسد و  در سال 2016 نيز رقمی در حدود 845 ميليارد دلار را بالغ خواهد شد.

مدیرعامل شرکت ایحا گستر شمال افزود: در حالی که ارزش سهم بازار بخش ديگر چاپ ، تا سال 2016 درست برعكس پيش بيني مي شود یعنی چاپ و نشر با 11.1 درصد كاهش و چاپ مطبوعات هم با 14.5 درصد كاهش در ابعاد جهاني مواجه مي شود.

وی گفت: برخلاف تصور رایج ، بايد گفت صنعت چاپ فقط چاپ كتاب، مطبوعات ، فرمت ها و پوسترها و دیگر اقلام دم دستی نيست بلكه چاپ و بسته بندي به عنوان فرا صنعت تاثير مستقيم در توليد ناخالص ملي و توسعه  صادرات غير نفتي دارد و مصداق بارز آن صادرات 1000 ميليون دلاري صنعت شيريني و شكلات در سال هاي گذشته است كه مي توان آن را دست آورد مستقيم صنعت چاپ و بسته بندي كشور دانست .

وی خاطر نشان کرد: اخيرا پنج شركت بزرگ جهان شامل دو شركت آلماني، دو شركت انگليسي و يك شركت آمريكايي ادغام شده و يكي از بزرگترين مراكز چاپ و بسته بندي جهان را  بنام شركت اكسپو پك هلدينگ در لوكزامبورگ تاسيس کردند كه با  8650  نفر پرسنل و بيش از 63 مركز بسته بندي جهاني و پيش بيني درآمد سالانه2.5 ميليارد دلار در بخش بسته بندي  منعطف و غيرمنعطف فعاليت خود را آغاز  كرد.

وی با بیان اینکه این هلدینگ تحت نظارت یک مدیر آمریکایی به عنوان مدير ارشد اجرايي، اداره می شود، افزود: جالب توجه این که هلدینگ نیروی کار خود را از چین و هند، نقدینگی را از ژاپن با بهره صفر درصد، تیم تحقیق و توسعه خود را از آمریکا و انگلیس تامین کرده و برای عدم پرداخت مالیات مکان اصلی خود را در لوگزامبورگ تعیین کرده است.

وی با اشاره به عقب ماندگی های این صنعت در ایران افزود: صنايع چاپ و بسته‌بندي كشور براي رقابت با رقباي خارجي خود بايد مورد حمايت قرار گيرند و بايد به اين صنعت كمك شود تا در مدرسه تجارت جهاني ثبت نام و تحصيل كند.

حقی با بیان راهکارهای توسعه صنعت چاپ و بسته بندی، افزود: سیاست‏های مالیاتی، تامین اجتماعی، کار، بانکی ، گمركي و اداري براي  بخش تولید باید تغییر یابد و با دیگر بخش ها متفاوت باشد زیرا در حال حاضر بخش زیادی از واحدهای تولیدی که ورشکسته شده اند و یا در معرض ورشکستگی قرار دارند درگیر با همین نهادها و بهانه ها هستند.

مدیرعامل ایحا گستر شمال تصریح کرد: سودهای مرکب در همه بخش ها، شیرازه واحدهای تولیدی را از هم گسیخته و هزینه های انرژی نیز بسيار سنگين هستند و هر لحظه بنگاه ها تهدید به قطع این نوع خدمات می شوند.

وی با بیان اینکه بانک ها به تولید نقدینگی لازم را تزریق نمی کنند و آنها را نادیده گرفته اند، افزود: تولید در کشور با  رویکردی که بانک ها دارند وضعیت و دوران سختی را سپری می کند و اگر تدابیری از سوی دولت محترم اتخاذ نشود اقتصاد كشور انتهايي با انتحار خواهد داشت. اطلاعات موجود نشان می دهد به طور متوسط ميزان تامين مالي از منابع غيررسمي شش برابر ميزان تامين مالي آنهم نه بصورت تسهيلات بلكه بصورت مشاركت سرمايه گذاري بجاي مشاركت در سود  از سوي نهادهاي غير بانكي صورت مي گيرد و این بزرگ ترین تهدید براي سیستم تولید و اقتصاد کشور است.

جهت تامین و تزریق نقدینگی به بخش تولید و تضمین در برگشت پول به سیستم بانکی ، باید نرخ سود بانکی حداقل برای این بخش  حتما یک رقمی براي يك سال  باشد و زمان تنفس بین 3 تا 5 سال و زمان باز پرداخت تسهیلات بین 10 تا 15 سال در نظر گرفته شود و شرایط استمهال برای حمایت از شرکت های فعال و توانمند تولیدی ملحوظ گردد تا نقطه سر بسر از نظر مالی توجیه پذیر باشد.

وی لازمه حضور قدرتمندانه کالاهای ایرانی در بازارهای جهانی را توسعه صنعت چاپ و بسته بندی ذکر کرد و افزود: تا زمانی که این چالش ها پیش روی تولیدکنندگان و صاحبان این صنعت قرار داشته باشد و مسیر توسعه آن هموار نشود، نمی توان ابزار و وسایل حضور در بازارهای منطقه ای و بین المللی را فراهم کرد.