محسن پرويز : " زبان فارسي " زباني بين المللي نيست / براي اينكه ديد دنيا نسبت به ما عوض شود ، محتاج انگيزش دروني هستيم

اين نويسنده  در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر،  با بيان اين مطلب افزود :  اين كه به شكل دستوري بتوان گفت اهل قلم و نويسندگان مشرق زمين چه طوربايد جايگاه واقعي خود را در سطح جهان پيدا كنند ، امكان پذير نيست و فكر نمي كنم كه با بيانيه و اقدامات خاص حتي در يك جمع غير دولتي يك نوع ادبيات را ايجاد كرد ،  شايد بتوان هسته اوليه اي را تشكيل داد كه آن هسته اوليه به مرور زمان بتواند تاثيرگذاري در ادبيات يك منطقه داشته باشد و نهايتا منجر به ايجاد يك تحول شود، اما اينكه اين اقدام في البداهه بتواند كاري انجام دهد حتي در جمع هاي غير دولتي و دولتي امكان پذيرش منتفي است.

دكتر محسن پرويز خاطر نشان ساخت : در خصوص ادبيات عرب نمي توانم به صورت كامل توضيحي دهم چون در اين امر تخصص بايد آشنايي كامل با فرهنگ مختلف عرب زبان داشت كه من اين آشنايي را ندارم اما آنچه به صورت اجمالي مي توانم بگويم، ما به غير از بعضي از كشورهاي خاص عرب زبان مانند مصر در ساير كشورهاي عرب زبان ، عنوان مشهودي به اسم ادبيات خاص آن كشور نمي بينيم مثلا در حوزه خليج فارس و در كشورهاي همسايه ما يعني عراق و عربستان و عملا چيزي به اسم ادبيات ديده نمي شود و در مورد كشورهاي عرب زبان ديگر اطلاعات كافي ندارم كه نظري بدهم.

وي در ادامه اين مطلب يادآور شد : آنچه در ادبيات ملل مختلف متجلي مي شود ، ناشي از رسوم و آيين هاي كهن ،  نژاد  و مذهب آنهاست و با توجه به مذهب مشتركي كه بين كشور ما و كشورهاي عرب زبان وجود دارد ، اين آيين مشترك ، قطعا تاثيراتي در مورد آثار منتشر شده به جا گذاشته و اگر مورد بررسي قرار گيرد ، اين تاثير قابل مشاهده است.

اين نويسنده تصريح كرد : وقتي ادبيات آمريكاي لاتين مطرح مي شود و نويسندگاني از او به دنيا معرفي مي شوند گذشته از قابليت هاي فردي و توانائيهاي شخصي نويسندگان تابع عوامل بيروني نيز مي باشند كه اين عوامل بيروني در خصوص خاورميانه شكل نگرفته است و طبيعتا با توجه به اينكه مورد حمايت قرار نمي گيرند تجلي پيدا كردن آنها مقداري دشوار است.

محسن پرويز : ما به غير از بعضي از كشورهاي خاص عرب زبان مانند مصر در ساير كشورهاي عرب زبان ، عنوان مشهودي به اسم ادبيات خاص آن كشور نمي بينيم  .

وي در ادامه اين مطلب اضافه كرد :  نكته مهم ديگر كه در مورد جهاني شدن يك ادبيات موثر است و در شكل گيري آن بخش عمده اي را به عهده دارد ،  مربوط به زبان مخاطبان است ،  زبان فارسي زبان بين المللي نيست و به جز تعداد كمي از همسايگان ما ، كشوري به زبان فارسي تكلم نمي كند ،  با توجه به اين كه ترجمه ما نيز ضعيف است ، نمي توانيم چندان به اين قضيه اميدوار باشيم و در مورد عرب زبانان نيز تا جايي كه من آشنايي دارم ، نويسندگان قابلي به چشم نمي خورند .

دكتر محسن پرويز در پايان گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، گفت :  براي اينكه ديد دنيا نسبت به ما عوض شود نمي توان به صورت دستوري كاري از پيش برد ، بلكه محتاج به يك حركت دروني و انگيزش دروني است ، نويسندگان ما در حد قابليت هاي خودشان كارهايي را انجام داده اند و شايد نداشتن استراتژي در آن حركت هاي فرهنگي كه بايد از طرف مسئولان مربوطه پايه ريزي شود ، باعث شده كه ما در اين زمينه ضعف داشته باشيم.