دکتر فتاح ستوده- مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر، مقایسه اثرات سلولهای بنیادی "مزانشیم" مغز استخوان و بافت چربی بر روی سیستم ایمنی در پیوند کلیه را از اهداف اجرای این مطالعات دانست و افزود: در این مطالعات درصدد بودیم تا بفهمیم کدام یک از این دو منبع سلولهای بنیادی شرایط مناسبی برای دریافت و پیوند کلیه را فراهم می‌کند.
وی با اشاره به خواص سلولهای بنیادی مزانشیم، اظهار داشت: از سوی دیگر مطالعات دیگر را اجرایی کردیم تا بتوانیم پروتکل درمانی مناسبی را برای استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی در قبل و یا بعد از پیوند کلیه ارائه دهیم.
ستوده با بیان اینکه این مطالعات بر روی مدل حیوانی میمون اجرایی شد، خاطر نشان کرد: اینکه سلولهای بنیاد مزانشیمی در قبل و یا بعد از انجام پیوند تزریق شود بسیار حائز اهمیت است از این رو با استفاده از یکسری از داروها و سلولهای بنیادی به دنبال پروتکل درمانی بودیم.
مجری طرح به نتایج به دست آمده از تحقیقات اشاره کرد و یادآور شد: در این مطالعات مشخص شد که به طور یقین قبل از پیوند باید تزریق سلولهای بنیادی مزانشیمی صورت گیرد ولی از آنجا که این سلو‌ها پس از مدتی خواص خود را دست می‌دهند لازم است پس از پیوند نیز تزریق مجددی از این سلول‌ها بر روی بیماران انجام شود.
وی بهترین زمان برای تزریق مجدد سلولهای بنیادی مزانشیمی پس 12 تا 24 ساعت پس از پیوند مجدد دانست و خاطر نشان کرد: این تزریق‌ها برای مدت یک هفته به صورت یک روز در میان باید انجام شود تا شرایط مناسب برای پذیرش عضو پیوندی فراهم شود.
این محقق پژوهشگاه رویان تزریق سلولهای بنیادی را در راستای کاهش رد پیوند دانست و در این باره توضیح داد: بافت پیوندی در 3 فاز ممکن است رد پذیرش شود.
وی رد فوق حاد، رد حاد و رد مزمن را از جمله این فازها ذکر کرد و گفت: در رد فوق حاد در ابتدای پیوند به دلیل ناسازگاری خونی رخ می‌دهد. در رد حاد به دلیل سرکوب شدن سیستم ایمنی بدن به دلیل مصرف داروها ایجاد می‌شود و در رد مزمن چند سال پس از پیوند رخ می‌دهد.
مجری طرح ادامه داد: با اجرای این مطالعات درصدد هستیم تا با تزریق سلولهای بنیادی بیماران پیوندی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی کمتری مصرف کنند تا رد پیوند در این بیماران صورت نگیرد.
به گفته ستوده، مطالعات بر روی انسان فاز توسعه‌ای این مطالعات است.
نظر شما