به گزارش خبرنگار مهر، یکی از مزایای مهم پویایی هنر در این است که هنرمندان پس از کشف استعداد و توانائی های خود و با مطالعه، ممارست و بهرمندی از دانش و تجربه اساتید مجرب در نهایت مسیر اصلی خویش در عرصه فعالیت های هنری را پیدا می کنند.
در این بین هنرهای نمایشی با توجه به اینکه از اهمیت خاصی در بین اقشار جامعه برخوردار می باشد همیشه مورد توجه علاقمندان قرار گرفته است که هنرمندان موفق این رشته نیز در بسیاری از موارد به مرور مسیر اصلی خود را فراگرفته اند.
یکی از هنرمندان موفق رادیو در گفتگو با مهر ضمن بیان دشوار بودن کار در رادیو نسبت به تئاتر صحنه ای می گوید: در رادیو شما فقط یک میکروفون در اختیار دارید و تمام حس، حال، حرکت و... را از طریق صدا به شنونده القا می کنید در حالیکه در تئاتر تماشاچی بیان، حرکت، دکور و صحنه و... را به صورت مجزا مشاهده کرده و ارتباط می گیرد با این حال طبق تجربه سال ها حضور خود روی سن، جلو دوربین یا پشت میکروفون متوجه شدم که یک بازیگر خوب تئاتر نمی تواند در زمینه بازیگری نمایش های رادیوئی هم حتماً موفق باشد.
بابک ابراهیمی هنرمند توانای تئاتر، سینما و رادیو که فعالیت هنری خود را در سال 1369 با بازیگری نمایش « سند» به کارگردانی مهدی اکبری شروع کرد و بعد ها اولین کار کارگردانی خود را با نمایش « شیاد» به نویسندگی تیمور کلهر به روی صحنه برده و در این مدت نویسندگی نمایش های متعددی را نیز بر عهده داشته و در سال 1390 موفق به کسب دیپلم افتخار برترین بازیگر صدا ( رادیو) در مراکز استان ها شده است با اینحال بهترین کار خود را نمایش صحنه ای « شیاد » می داند زیرا اعتقاد دارد با اینکه کار به اصطلاح جشنواره ای بوده است ولی استقبال بسیار خوبی از آن شده و توانسته جوایزی چون بهترین کارگردانی، بازیگری و... را از آن خود کند.
چون کار صدا شرایط و سختی خاص خود را دارد کمتر کسی جذب و درآن موفق می شود
این هنرمند 43 ساله ملایری که از سال 1377 فعالیت های خود را بیشتر در زمینه نمایش های رادیوئی صدا و سیمای مرکز همدان متمرکز نموده با بیان اینکه شروع کارم با بازیگری بوده و بعد از چند سالی کارگردانی و حتی نویسندگی خودم متوجه شدم که بیشتر در زمینه بازیگری می توانم موفق باشم به همین خاطر الانم همیشه کار بازیگری را در اولویت قرار می دهم می گوید: حس خوب، بیان عالی، میمیک و حرکت، تمرکز، استیل مناسب و مهمتر از همه درک از نقش و شخصیت خود می تواند به بازیگر در ایفای نقش خود بسیار کمک کند و از طرفی بازیگر باید در هر زمان و شرایطی از عهده کار خود بر بیاید بعنوان مثال شاید بارها اتفاق افتاده که دیالوگ خود را حتی روی سن فراموش کردم ولی با آرامش و تمرکز لازم و بداهه ادامه داده ام.
در قدیم مردم فقط رادیو داشتند
ابراهیمی در مورد وضعیت مخاطب کنونی رادیو و استقبال جوانان از این حرفه می گوید: در گذشته که وسایل ارتباط جمعی و رسانه های متعدد وجود نداشت مردم فقط رادیو داشتند که مخاطب زیادی داشت ولی در جامعه امروزی ما، علاقمندان کمتر به سمت رسانه های شنیداری رفته و افراد خاصی از قبیل رانندگان ، مغازه داران و.... همچنان مشتری رادیو هستند از طرفی افراد زیادی هستند که برای بازیگری و گویندگی مراجعه می کنند ولی چون کار صدا شرایط و سختی خاص خود را دارد کمتر کسی جذب و در آن موفق می شود .
این هنرمند تئاتر از بازیگری بعنوان شغل دوم خود یاد کرده اضافه کرد: نسبت به وقتی که برای تمرین و اجرا می گذاریم حق الزمه ناچیزی دریافت می کنیم و دوشغله بودن خود گواه بر عدم تامین مخارج و محتاج مالی بودن است با اینحال امیدوارم که مسئولین حمایت بیشتری کنند بخصوص حمایت های مانگار و اساسی مثل همین بیمه صندوق هنرمندان ارشاد و کارهائی شبیه به آن که منافعش سالها برای هنرمندان و خانواده های آنها مفید است.
ابراهیمی در چند سریال و فیلم های متعدد سینمائی و تلویزیونی به ایفای نقش پرداخته است که از مهمترین آنها می توان به : فیلم سینمایی " البوم خانوادگی " ، " یک قدم تا مرگ " ، "گردنه" ، " ما اینجا بودیم " و... سریال" ایستگاه سه راهی " ، "بنگاه کارگشا " و... اشاره کرد.
ولی ازیگری از دهمین جشنواره تئاتر استان همدان(1377) ،دیپلم افتخار بازیگری از شانزدهمین جشنواره تئاتر استان همدان (1383) ، دیپلم افتخار بازیگری از بیست و یکمین جشنواره تئاتر استان همدان (1388) و.. شده است.
نظر شما