به گزارش خبرنگار مهر، کنسرت گروه موسیقی «آشیانه» کودک و نوجوان در حالی شامگاه 26 بهمنماه آغاز شد که حضور کودکان زیر 6 سال در سالن به چشم می خورد و همگی مشتاقانه منتظر آمدن گروه روی صحنه بودند.
فریبرز رستمی سرپرست این گروه موسیقی پس از دقایقی همراه با کودکان روی صحنه آمد و حرکاتی را که همراه با موسیقی نواحی مختلف چون تالش، گیلان، فارس، قشقایی بود، اجرا کردند.
قطعه نخست از این مجموعه «آواز بازی بهار» نام داشت که در توصیف زیبایی های فصل بهار و زنده شدن زمین با آغاز این فصل بود. در این بخش کودکان علاوه بر اجرای موسیقی، نمایشی را براساس محتوای قطعه ارائه کردند. قطعه موسیقایی «عاشیق غریب» که یک اثر فلکلور آذری بود پس از «آواز بازی بهار» به عنوان مقدمه کنسرت روی صحنه رفت.
پس از اجرای این دو قطعه توسط کنسرت گروه موسیقی آشیانه کودک و نوجوان پرده اول از این اجرا با عنوان «غریب در بیابان» روی صحنه رفت و پس از آن ترانه «هیار هیار» از مجموعه موسیقی قوم تالش اجرا شد.
پرده دوم از سومین اجرا در گروه موسیقی کودک بیست و نهمین جشنواره موسیقی فجر، «رویای غریب» نام داشت و پس از آن ترانه «هوی لیلی» از مجموعه اجرایی گالش های گیلان اجرا شد.
پس از پایان این بخش از اجرا، اعضای گروه و کودکان حاضر برای استراحت کوتاهی سالن را ترک کردند.
یکی از مشکلات این اجرا مراحل فنی و اجرایی کار بود و با وجود تلاش کودکان گروه موسیقی آشیانه کودک و نوجوان و همچنین فریبرز رستمی سرپرست گروه موسیقی، ضعف در صدابرداری و به نوعی آماده نبودن صحنه برای اجرا به بخش نخست این کنسرت لطمه وارد کرد.
در فرصت ایجاد شده رستمی درباره دلایل وجود نواقص موجود در این اجرا به خبرنگار مهر گفت: طراحی این نوع از موسیقی و نمایش که به قصه های حرکتی شناخته شده است نوعی الگوی بالغ آموزشی است که شکل تازه ای از موسیقی برای کودکان است که تا کنون در ایران تجربه نشده است و مسئله این است که این شکل از اجرا باید حتما روی صحنه از آب درآید.
این آهنگساز با اشاره به این مطلب که کودکان باید 6 جلسه روی صحنه تمرین میکردند، بیان کرد: اعضای گروه موسیقی آشیانه کودک و نوجوان برای خوب درآوردن قطعات این کنسرت باید 6 جلسه روی صحنه ای که قرار است آثار اجرا شود تمرین می داشتند اما متاسفانه سالن اریکه ایرانیان در طول تمرین در اختیار گروه قرار نگرفت و ما مجبور شدیم همراه با کودکان از صبح امروز ساعت 10 سالن را تحویل بگیریم و در عین اینکه چک کردن صدا را داشتیم کودکان تمرین می کردند و بعد از پایان تمرینات مجبور شدند اصل کنسرت را روی صحنه ببرند.
رستمی در ادامه با گلایه از مسئولان برگزاری جشنواره گفت: من در ابتدای برنامه ریزی برای این کنسرت به مسئول محترم انجمن موسیقی و شخص حسن ریاحی دبیر جشنواره گفتم که نیاز به چهار جلسه تمرین حداقلی دارم تا کودکان جای خود را روی صحنه پیدا کنند ولی این اتفاق نیافتاد. متاسفانه به نظر می رسد انجام کارهای جدید در زمینه های مختلف از سوی مسئولان جدی گرفته نمی شود.
صحبت های سرپرست گروه موسیقی آشیانه کودک و نوجوان در حالی به پایان رسید که تماشاگران این کنسرت برای دیدن بخش دوم از کنسرت به سالن آمده بودند و پرده سوم از این اجرا با عنوان «سفر به تفلیس» آغاز شد و پس از آن ترانه «بارون» از ترانه های استان فارس، آواز «بازی درختکاری» با شعر زنده یاد عباس یمینی شریف و ترانه ای از موسیقی قوم قشقایی، ترانه ای از استان فارس و آواز «بازی مار» اجرا شد. پایان بخش این اجرا نیز آواز «بازی کرگدن» بود.
در حاشیه چه گذشت
* لباس های رنگارنگ کودکان که نمایی از اقوام مختلف ایرانی بود همراه با موسیقی محلی که اجرا می کردند زیبایی خاصی به کلیت اجرا بخشیده بود و بسیاری از کودکان حاضر در سالن را سرشوق آورده بود.
* صدابرداری سالن و در کل مدیریت صحنه مناسب اجرای این گروه موسیقی نبود به گونه ای که صدای کودکان در حال اجرا به درستی شنیده نمی شد و یا اینکه اعضای گروه با خونسردی کامل حین اجرا در میان صحنه و از لابلای نوازندگان عبور می کردند.
* در اجرای قطعات مختلف به فراخور محتوای آوازها و بازی هایی که گروه ارائه می کرد نورپردازی نیز تغییر می کرد اما اشکالات موجود در نورپردازی به گونه ای بود که به جای روح بخشیدن به اجرا، باعث ایجاد اختلال در ماهیت و محتوای کنسرت میشد.
* آشفتگی در مسایل فنی اجرا به ویژه در بخش دوم به جایی رسید که کودکان حاضر در سالن و به تبع آن خانواده ها ترجیح می دادند از سالن بیرون آیند تا جاییکه بیرون سالن فضای مفرح تری برای بازی و شادی کودکان با یکدیگر را فراهم کرده بود.
نظر شما