به گزارش خبرنگار مهر، بیست و هفت سال از شهادت مرد آسمانی فوتبال ملی ایران، شهید مهدی رضایی مجد بازیکن با اخلاق و کاپیتان تیم ملی جوانان فوتبال ایران در سال‌های 60 و 61 می‌گذرد؛ اما یاد خصلت‌های مردانه و غیرتمند این پهلوان ورزشکار و ارزشمند کشورمان در ذهن یکایک مربیان و یاران شهید در تیم‌های "ملی جوانان ایران و باشگاه‌های اکباتان، تهران جوان، آذر، شهدای گمنام و پرسپولیس تهران" ماندگار است.
شهید رضایی مجد در سال‌های 61 و 62 به همراه تیم فوتبال جوانان ایران به ترتیب در رقابتهای جام پادشاهی بنگلادش و مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در نپال شرکت داشت و موفق شد برای تیم ملی جوانان در مجموع 15 گل به ثمر برساند.
شهید رضایی مجد فوتبالیست پهلوان، نیاز درونی‌اش را برآورده نکرد و در روزهایی که همه در جستجوی مقام و مکان او بودند، او به دنبال خدا و در جستجوی یار بود. این ورزشکار عزیز در عنفوان جوانی تبدیل به الگویی جامع و کاربردی برای جوانان شد و ورزش کشور شاهد بروز تختی دیگری شد. شوق عطش ملاقات با خدا آرام و قرار او را ربود و بر این اساس بانگ "هل من ناصر ینصرنی" حضرت امام حسین (ع) را بر زبان جاری ساخت و در اوج شهرت و افتخار گام به جبهه‌های حق علیه باطل گذاشت تا از دین ، کیان و شرف ایران اسلامی دفاع کند.
شهید رضایی مجد پیش از حضور در جبهه‌های نبرد در میادین ورزشی بارها باعث بالا رفتن پرچم ایران و نواخته شدن سرود جمهوری اسلامی شد و پس از آن افتخارات خود را با به دست آوردن مدال شهادت به بالاترین درجه رساند. این شهید والامقام در تیم‌های فوتبال نوجوانان آذر تهران، جوانان و بزرگسالان اکباتان و تهران جوان عضویت داشت و در سال 65 به تمرینات تیم پرسپولیس دعوت شد ولی او با حضور در سپاهیان حضرت محمد (ص) برای چهارمین بار راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد تا اینکه در روز دهم اسفندماه 1365 در عملیات تکمیلی کربلای 5 در منطقه عمومی شلمچه به فیض شهادت نائل شد.
خیلی‌ها شلمچه را با غروبش می‌شناسند. غروب که می‌شود سرخی آسمان که جای خورشید را می‌گیرد حزن عجیبی می‌ریزد در دل‌های عاشق. آدم انگار دیوانه می‌شود. انگار یک عالمه حقیقت یک عالمه ذکر یک عالمه صدا و ناله می‌خواهند هجوم بیاورند به مغزت و تو در امان نیستی از همه اینها. عجیب است... خاک شلمچه، فکه، دشت عباس، خرمشهر و ... وجب به وجب قدمگاه شهدا به حساب می‌آید. در این مناطق آسمان به زمین پیوند خورده و به راحتی می‌توان نسیمی را که از حرکت بال فرشتگان ایجاد می‌شود، احساس کرد. اینجا سرزمین عشق است و مرز شهادت.
باری؛ ورزش کشور عزیزمان از وجود مردان آسمانی بی‌بهره نبوده و شهید "مهدی رضایی مجد" کاپیتان پیشین تیم فوتبال جوانان ایران یکی از مردان آسمانی فوتبال ایران است که در زمان حضور خود دراین تیم افتخارات زیادی را نصیب ورزش کشور کرد.
مهدی پس آغاز جنگ با وجود کمی سن و سال خود توانست به همراه برادران دینی خود توفیق حضور در جبهه‌های نبرد علیه حق بر باطل را پیدا کند و دعوت مولا و رهبر خود حضرت امام خمینی (ره) را لبیک گفت و دوشادوش رزمندگان اسلام از دین، مذهب، سرزمین و مرزهای میهن اسلامی با اهدای جان خود حراست کند.
شهید رضایی مجد برای اولین بار در سال 61 با همه خداحافظی کرد، با چمن سبز، با آسمان آبی و با چهره‌هایی که از خجالت سرخ شده بودند، سر گذاشت به بیابان گرم خوزستان، به دیاری که بارانش گلوله بود و خمپاره، به سرزمینی که مقدس بود و حالا با ورود اجنبی‌ها آلوده شده بود، شب و روز برایش یکی شد و چه حماسه‌ها که نیافرید و چه رشادت‌ها که نکرد تا اینکه دشمن سرش را با گلوله و ترکش‌های خمپاره هدف گرفت، حالا او به وصال یار رسیده بود.
مهدی در زمستان سرد و پربرف سال 1342 در محله پاچنار در یکی از محلات کهن تهران به دنیا آمد، کودکی که با آمدن خود در میان خانواده‌ای متوسط اما مذهبی، زندگی اهل خانواده را دگرگون ساخت. دوران کودکی مهدی در دامن پرمهر و محبت مادری سپری شد که خود از تربیت یافتگان مکتب اسلام بود.
روزهای انقلاب با روزهای نوجوانی او توام شد، 12 بهار از سن مهدی نگذشته بود که او رشته فوتبال را برای ادامه فعالیت‌های ورزشی خود برگزید و درخشش او در همان ابتدای کار، سبب شد تا به عضویت تیم فوتبال نوجوانان آذر تهران، جوانان اکباتان تهران و در نهایت به عضویت تیم جوانان ایران در سن 17 سالگی درآید.
او به همراه تیم فوتبال جوانان ایران، حضور در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در نپال و جام قهرمانی آسیا در بنگلادش را تجربه کرد، مهدی برای آنکه بتواند دین خود را به کشور ادا کند با شرکت در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر یک، حضور خود در جبهه‌های جنگ را اعلام کرد.
عضویت مهدی رضایی مجد در تیم فوتبال تهرانجوان در سال 65 را باید آخرین فعالیت ورزشی‌اش دانست چون او بار دیگر در اواخر بهمن‌ماه سال عازم جبهه‌های نبرد شد. حضور در عملیات تکمیلی کربلای پنج در منطقه شلمچه در تاریخ دهم اسفندماه سال، نقطه رهایی این شهید ورزشکار از بند این دنیا بود، مهدی دهم اسفندماه به دنیا آمد و دهم اسفندماه هم به سوی معبود خود شتافت.
مربیان و یاران شهید مهدی رضایی مجد از جمله "محمد دادکان، قاسم پناهگر، مهدی اربابی، فریدون معینی، علی دوستی‌مهر، امیر قلعه‌نویی، محمد پنجعلی، هادی آهنگران، مصطفی قنبرپور، صمد مرفاوی، محسن عاشوری، رضا رجبی، حیدری، حکیم‌زاده، فنونی‌زاده‌ها، امیر نهنگی، امید هرندی، ضیا عربشاهی، اصغر حاجیلو، جلال بشرزاد، محمد ضیایی، سردار مجید مشایخی" و بسیاری از بزرگان فوتبال ایران همواره از اخلاق نیکو و گذشت و بزرگواری این شهید پهلوان برای جوانان سخن گفته و خاطرات شیرینی از این مرد آسمانی فوتبال ایران بر زبان می آورند.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
نظر شما