به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر" ، يكي از جذابترين بخشهاي كتاب مقدس مجموعه اي است كه با عنوان "كتابهاي حكمت " شناخته مي شود و مشتمل بر هفت كتاب ايوب، مزامير، امثال سليمان، جامعه، غزل غزلهاي سليمان، حكمت سليمان و يشوع بن سيرا است.
اين كتاب در سنت لاتيني با عنوان كتاب حكمت ناميده مي شود و به تمامي به زبان يوناني نگاشته شده است؛حتي فصلهاي نخستين آن كه پاره اي به خطا آنها را داراي نسخه اصلي عبري يا آرامي فرض كرده اند. از اين روي، اين كتاب به قانون كتاب مقدس عبري تعلق نگرفته است. آباي كليسا از قرن دوم ميلادي به بعد، از آن استفاده مي كردند و به رغم ترديدها و پاره اي مخالفتها بويژه مخالفت قديس هيرونوموس اين كتاب در قانون كليساي كاتوليك گنجانده شد.
در بخش نخست كتاب، مؤلف گمنام، خوانندگان را بدان مي خواند كه با دوري جستن از بدي، در پي جستن حكمت برآيند، چه آدمي از بهر ناميرايي آفريده شده كه در گرو حكمت است. در بخش دوم مؤلف شرح مي دهد كه از چه روي و چگونه در جواني مايل به كسب حكمت گشته و چه محسناتي از آن بدو رسيده است. در بخش سوم مؤلف يادآور مي شود كه حكمت چگونه قهرمانان سفر پيدايش و خروج را نجات مي بخشد.
كتاب كه بر انديشه اي استوار مبتني است، حفظ ايمان را محصول آزمون و جستجوي مشتاقانه حكمت دانسته و با قالبي دعاگونه سعادت دادگران را نزد خدا در فراسوي مرگ تأييد مي كند.
نظر شما