محمد رضا گودرزي : " ادبيات " ، هم وظيفه دروني دارد و هم رسالت بيروني

اين نويسنده در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر،  با بيان اين مطلب افزود :  دركشورهاي عربي و يا تركيه ، دو نوع گرايش داستاني وجود دارد، يك نوع گرايش با نگاهي به سنت گذشته داستان نويسي آن كشور صورت مي گيرد و يك نوع گرايش به تحولات امروزي دنيا نظر دارد، حال در كشورهاي عرب زبان و يا اردو زبان اگر آثار به زبان انگليسي نوشته مي شود انديشه اي را انتقال مي دهند كه به تفكر جهان اروپا و غرب نزديك تر است تا به انعكاس مسائل سنتي آن كشورها، ولي گرايش بومي بودن و ملي بودن اولويت بيشتري دارد و قوي تر مي باشد.

محمدرضا گودرزي خاطر نشان ساخت : اشخاصي هم از كشورهاي خاورميانه به كشورهاي ديگر مهاجرت كرده اند و آثاري كه در آن كشورها خلق مي كنند مورد توجه قرار مي گيرد ،  به طوري كه در اين سالها تعداد قابل توجهي ازجوايز اروپا نصيب افراد هندي الاصل و يا پاكستاني و اعراب ، شده  و  مي شود  كه اين افراد متعلق به مناطق خاورميانه  هستند ، اين درحالي است كه موطن ايشان آنجا نيست . 

اين نويسنده تصريح كرد :  اگر روزي بنابراين باشد كه ادبيات خاورميانه به طور خاص مطرح شود طبيعتا پيام اصلي و كليدي آن بازتاب تفكر، آداب و گرايشها و دغدغه هايشان است و تفكر اجتماعي آنان و انديشه خاصشان و نوع جهان بيني كه دارند در اين آثار قطعا تاثيرگذار خواهد بود، اگر قرار باشد اين گونه چيزي صورت بگيرد ، قاعدتا بازتاب  و دغدغه هاي اين منطقه پيام ادبيات آنهاست و به نوعي تقابلي را در انديشه هاي ديگر مطرح مي كند.  مسائلي كه بر اين كشورها حاكم است قطعا در اين آثار منعكس مي شود .

گودرزي : زبان فارسي زباني ناشناخته است به همين دليل ، بسياري از آثار ما ناشناخته باقي مي ماند ،  درصورتي كه زبان عربي گسترش بيشتري دارد و دركشورهاي ديگر به سرعت به زبان انگليسي برگرداننده مي شود

وي ادامه داد: وظيفه ادبيات يك وظيفه دروني است البته نه اينكه وظيفه و رسالت بيروني نداشته باشد ، اما ابتدا به عنوان يك نويسنده بايد به خود ادبيات تعهد داشته باشيم، اگر اين تعهد نسبت به ادبيات و عناصر زبان و انعكاس درست انديشه وجود داشته باشد مراحل خود به خود طي خواهد شد يعني يك نويسنده كه در منطقه جغرافيايي ايران زندگي مي كند در مورد گذشته و تفكر ديني و ملي و گرايش هاي سياسي اجتماعي خاص در ادبياتشان به شكل ارزشمندي متجلي شود خود به خود نگاه جهانيان را جلب خواهد كرد، اما وقتي كار ادبي ارزشمندي كمتر خلق شود اصلا به عنوان ادبيات شناخته نمي شود تا اينكه در جهان مطرح شود .

گودرزي يادآور شد :  سياست هاي دولت ها و سياست هاي اقتصادي كشورهاي توسعه يافته كه بنگاه ترجمه و نشر دارند ، بايد آثاري را از ما انتخاب و ترجمه كنند تا به جهانيان معرفي شود ،  زبان فارسي زباني است كه دردنيا شناخته شده نيست  و به همين دليل ، بسياري از آثار ما ناشناخته باقي مي ماند ،  درصورتي كه زبان عربي گسترش بيشتري دارد و دركشورهاي ديگر به سرعت به زبان انگليسي برگرداننده مي شود . همچنين آثاري كه در تركيه خلق مي شود نيز ، به  صورت زبانهاي  ديگر انتشار پيدا مي كند زيرا سازمانهايي براي اين امر وجود دارد .

وي  در پايان گفت و گو با مهر گفت : متاسفانه  زبان فارسي مهجور است و در دنيا شناخته شده نيست ، به همين علت ، بايد  به كمك ترجمه و انتشار ، ادبيات ايران به جهانيان شناخته شود ،  ضمنا قدرت سياسي گذشته  در ايران يكي ازعواملي بوده است كه عوايد آن حاصل انديشه و ادبيات هم مي شده است ، مانند تفكرو شعر سعدي و حافظ كه با قدرت سياسي كشورها يك نوع درآميختگي داشته است ، در حال حاضر مرزبندي هايي باعث مي شود كه انديشه اجتماعي به شكل خلاق و آزاد مجال بروز پيدا نكند و خود به خود ، آثارمان نيز در جهان ناشناخته باقي بماند .