«دیالوگ» دوباره کنسرت می‌دهد/ تجربه لذت‌بخش موسیقایی با احمدی‌نژاد

حسام اینانلو در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آخرین فعالیت‌های موسیقایی خود گفت: با توجه به استقبال مخاطبان از کنسرت ما که به نوازندگی پیانوی پیمان یزدانیان برگزار شد، تصمیم گرفتیم با توجه به روند هم‌نشینی‌هایی که بعد از جشنواره موسیقی فجر نیز ادامه دادیم در تدارک برگزاری کنسرتی با همان حال و هوا باشیم.

وی ادامه داد: قصد ما چه قبل و چه بعد از برگزاری جشنواره موسیقی فجر سال گذشته این بود که هم‌نشینی‌های موسیقایی ما با پیمان یزدانیان ادامه دار باشد ضمن اینکه بر این مبنا تصمیم داریم در صورت رسیدن به فضایی که مورد نظرمان است در کنار اجرای زنده در تهران و شیراز، آلبوم این کنسرت‌ها را نیز منتشر کنیم که به عقیده من از جمله فضاهای متفاوتی است که تاکنون در موسیقی ایرانی تجربه شده است.

این نوازنده کمانچه افزود: ما حتی بعد از پایان جشنواره موسیقی فجر حداقل یک روز در هر هفته تمرین ها و هم‌نشینی‌های موسیقایی خود را ادامه دادیم. ما قبل از برگزاری جشنواره و بدون اینکه تصمیمی برای شرکت در آن داشته باشیم، تمرین‌هایمان برقرار بود اما وقتی از دبیرخانه تماس گرفته و برای حضور در جشنواره از ما دعوت شد پیشنهاد برگزاری کنسرت «دیالوگ» را برای بخش نسلی دیگر دادیم که خوشبختانه با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد.

اینانلو در پاسخ به پرسشی مبنی بر تاخیر در برگزاری این کنسرت و فاصله آن با اجرای جشنواره فجر توضیح داد: این هم‌نشینی های موسیقایی برای من تجربه بسیار خوب و مفیدی بود که تا آخرین لحظه برای اجرای زنده آن را با پیمان یزدانیان ادامه خواهم بود کما اینکه من مدتی است این تجربه مشترک را با آیدین احمدی‌نژاد نوازنده ویلون سل و سرپرست ارکستر پارسیان آغاز کرده‌ام و با توجه اینکه این ساز یک ساز کلاسیک است بنابراین هم نشینی که با ساز کمانچه خواهد داشت تجربه لذت بخشی برایم خواهم بود.

این هنرمند در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: متاسفانه تعدادی از هنرمندان هستند که هر سه ماه یکبار اثر تولید می کنند و بلافاصله بعد از تولید اثرشان تلاش می کنند در یک زمان کوتاه کنسرت آن اثر را نیز برگزار کنند در حالیکه من اعتقاد دارم برای برگزاری یک کنسرت با کیفیت دو تا سه ماه وقت لازم است و در غیر این صورت اجرا قوام چندانی نخواهد داشت.

وی در پایان تصریح کرد: من در ایام جشنواره موسیقی فجر شاهد اجرای چند اثر موسیقایی بودم اما وقتی برخی از اجراها را دیدم در لحظاتی دلم گرفت که چرا موسیقی ایرانی تبدیل به یک سری‌دوزی شده و دوستان دوست دارند بعد از تولید اثر بلافاصله به اجرای زنده نزدیک شوند. این موضوع برای من بسیار نگران کننده است و امیدوارم هنرمندان شریف موسیقی ایرانی به این موضوع توجه بیشتری داشته باشند.