به گزارش خبرنگار مهر، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران به دنبال انتشار گزارشی از سوی دانشگاه صنعتی شریف مبنی بر اینکه كيفيت بنزين و ديزل تهران، يكي از عوامل تاثير گذار در آلودگي هوا است، گزارشی را به خبرگزاری مهر ارسال کرد.
در این گزارش رسمی آمده است: با توجه به روند اجراي پروژههاي ارتقاي كيفي در دست اقدام در پالايشگاههاي مختلف نفت و به بهره برداري رسيدن مرحلهاي آنها از اواسط سال 90 تاکنون در حال حاضر تغييرات اساسي در كيفيت فراوردههاي گازوئيل و بنزين توزيعي به ویژه در كلانشهرهاي كشور از جمله تهران، كرج ، اراك و .... محقق شده است.
در شرایط فعلی به طور متوسط روزانه حدود 20 ميليون ليتر بنزين با ميزان آلايندگي بنزن، آروماتيك و گوگرد مطابق استاندارد يورو چهار و حدود 24 ميليون ليتر گازوئيل با كيفيت بالاتر از يورو چهار توزيع مي شود که با بهره برداري از واحدهاي در حال تكميل و ساخت، اين روند افزايش می یابد.
از سوی دیگر هم اکنون اكثر مؤلفه هاي آلايندگي روند بهبود قابل توجهي را نشان مي دهند. در حال حاضر شهر تهران كه نتايج تحقيقات انجام يافته بر روي نمونههاي اخذ شده از جايگاههاي سوخت رساني آن ارائه شده است تحت پوشش كامل بنزين و گازوئيل با كيفيت يورو چهار است.
ميزان عوامل آلايندگي به تبع آن تيترهای غير منطقي همچون نتايج تكان دهنده تحقيق درباره بنزين و گازوئيل داخلي را به خود اختصاص داده عاري از واقعيت بوده و قاعدتاً باید با توجه به شرايط حال توزيع فرآورده و اخذ اطلاعات صحيح و تكميلي از مراجع ذيصلاح در مجموعه وزارت نفت اقدام به درج گزارش فوق مي کردید.
به گزارش مهر، دانشگاه صنعتی شریف چندی پیش با انتشار خبری درباره نتایج یکی از تحقیقات این دانشگاه اعلام کرد: تحقیقات انجام شده در دانشگاه صنعتی شریف حاکی از آن است که میزان گوگرد موجود در بنزین و دیزل نمونهبرداری شده از 10 جایگاه سوخترسانی در تهران که شامل بنزین و دیزل معمولی و نیز سوخت معرفیشده تحت عنوان یورو 4 هست به شدت با استانداردهای تعریفشده فاصله دارد. این میزان در بنزین معمولی و یورو 4 تا 20 برابر و در دیزل تا بیش از 800 برابر میزان استاندارد بوده است.
وحید حسینی - سرپرست این تحقیق گفت: از آنجا که آلاینده بحرانی هوای تهران عمدتاً ذرات معلق با اندازه کوچکتر از 2.5 میکرون است، لازم است توجه ویژهای به این آلاینده معطوف شود. آلاینده ذرات معلق عمدتاً ناشی از احتراق دیزل، احتراق ناقص، واکنشهای شیمیایی اتمسفریک و نهایتاً منشأ طبیعی است که بخش عمدهای از این ذرات از احتراق دیزل حاصل میشود.
به گفته این استاد دانشگاه صنعتی شریف، گوگرد موجود در سوختها در این سطح بالا علاوه بر آلایندگی بسیار شدید هوا، موجب آسیب جدی به تجهیزات کنترل و کاهش آلایندگی در موتورهای بنزینی نیز میشود. وجود این میزان گوگرد در سوخت، موجب کاهش عمر مبدلهای آلایندگی که عمدتاً دارای مواد کاتالیستی حساس به گوگرد هستند، میشود.
حسینی با وجود آنکه اصلاح همزمان سوخت و خودرو را برای تأثیرگذاری در کاهش آلودگی هوا ضروری میداند، در اینباره اظهار داشت: در چنین شرایطی استفاده از تجهیزات کاهش آلودگی در خودرو عملا هیچ فایدهای ندارد چرا که کیفیت پایین سوخت و سطح گوگرد بالا باعث تخریب تجهیزات کنترل آلودگی می شود.
به گفته حسینی، کنترل آلودگی هوا تنها از مبدأ تولید آلایندهها امکانپذیر است. وی دراینباره میگوید: اگر آلودگی وارد هوا بشود دیگر نمیتوان کاری کرد. اتمسفر دارای جرم و انرژی بسیار بالایی است که دخل و تصرف بشری در آن امکان پذیر نیست و همانند تمام برنامه های موفق دنیا باید از تولید آلایندگی جلوگیری شود.وی همچنین از بیتوجهی خودروسازها به فناوری EOBD و عدم استقرار آن همزمان با استقرار سطح آلایندگی یورو 4 انتقاد کرد. این فناوری موجب میشود چنانچه کارکرد عادی موتور خودرو به نحوی مختل شود که باعث افزایش آلایندگی خودرو شود چراغ هشدار به راننده روشنشده و ضمناً میزان رانندگی در این وضعیت ثبت میشود.
در آیندهای نه چندان دور باید از این سیستم به عنوان جایگزین معاینه فنی خودروها استفاده شود؛ اما خودروسازان به دلایل اقتصادی از استقرار این سامانه طفره رفتهاند.
وی همچنین بر لزوم توجه همزمان به حوزههای خودروهای سواری، سنگین و موتورسیکلت برای اثربخشی اقدامات صورت گرفته علیه آلودگی هوا تاکید کرد و گفت: بنا بر تحقیقات انجام شده در سطح جهان سرمایه گذاری برای کنترل آلودگی هوا 30 برابر آنچه خرج میشود بازگشت سرمایه دارد و فعالیت در این زمینه به اقتصاد کشور نیز کمک میکند. البته سرمایه برگشتی عمدتا به صورت جلوگیری از مرگ و میر و برداشتن بار از دوش سیستم بهداشت و درمان کشور خواهد بود.
برای انجام این تحقیق که با حمایت شرکت کنترل کیفیت هوا وابسته به شهرداری تهران انجام شده است 10 جایگاه سوخترسانی در کشور که شامل جایگاههای اعلامشده توزیع بنزین یورو 4 نیز بوده است در بازههای زمانی چندماهه نمونهبرداری شده و برای آزمایش به یک آزمایشگاه معتبر و بیطرف در خارج از کشور فرستاده شده است.
سرپرست این تحقیق در اینباره، اعلام کرد: باید در نظر داشت کیفیت سوخت توزیع شده در کشور در زمانهای مختلف و بسته به پالایشگاه تولید کننده متفاوت است و نتایج این تحقیق با افزایش جامعه آماری دقیقتر خواهد شد.
از نتایج این چند نمونه محدود نمی توان برای کیفیت کل سوخت توزیع شده در جایگاه ها قضاوت کرد. هر چند سیستم توزیع سوخت با کیفیت و زنجیره تامین سوخت نیز باید بازنگری و اصلاح شود تا سوخت بی کیفیت و سوخت با کیفیت در مراحل مختلف انتقال با هم مخلوط نشوند.
نظر شما