به گزارش خبرنگار مهر، آلبرتو موراویا درباره فدریکو توتزی می‌گوید: «توتزی نویسنده‌ای است تن‌پرداز زیرا به زندگی بیشت به مثابه رنجِ تن می‌نگرد تا رنجِ روح. در فقدان ایدئولوژی‌ای که الهام‌بخش و هدایت کننده کنش باشد، تن برای توتزی بارزترین خاستگاه واکنش‌های تیره و تار و پیش‌بینی‌ناپذیر شخصیت‌های اوست».
در داستان‌پردازی‌های فدریکو توتزی (1883-1920) - که به گفته ایتالو کالوینو از بزرگترین نویسندگان اروپایی قرن بیستم به شمار می‌آید - بیش از هر چیز، شاهد نزدیکی نوشتار به نقاشی، موسیقی و مجسمه‌سازی هستیم. این نزدیکی نوشتار به هنر به خلق آثاری بی‌بدیل در ادبیات ایتالیا منجر شده است. انقلاب بیانی توتزی را می‌توان در تضاد مداوم میان فرم و محتوا و نثر و محتوای نامعمول او دانست.
جهان توتزی گویی در مکاشفه‌ای آخرالزمانی، پیش از رستگاری و نجات محصور شده است. در این جهان، اشیاء نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و گویی همچون خود شخصیت‌ها، هستی و واقعیتی زنده می‌یابند. به واقع خود این آثار به خصوص داستان‌های کوتاه، نظیر شیئی صیقل‌یافته از زوائد پیراسته و زدوده شده‌اند.
در کتاب «از زبان یک مرده» تعداد 11 عنوان از داستان‌های کوتاه توتزی از دو مجموعه او با ترجمه اثمار موسوی‌نیا، انتخاب شده‌اند. عناوین این داستان‌ها به شرح زیر است: دوستی من، الینا و وانینا، همان زن، زن و شوهر، یک اجرای سینمایی، مدرسه آناتومی، خانه‌ای که به فروش رسید، مرغ تکه‌تکه شده، ساعت‌ها، کافه و از زبان یک مرده.
انتشارات مسافر این کتاب را در 88 صفحه و در قطع رقعی در شمارگان 1000 نسخه و با بهای 5500 تومان راهی بازار نشر کرده است.
نظر شما