به گزارش خبرنگار مهر، کلاس همان کلاس بود، نیمکتها کمی تغییر کرده بودند از تخته سبز رنگ گذشته خبری نبود به جایش تخته سفید رنگ بزرگی روی دیوار خود نمایی می کرد، خانم معلم سر به زیر در حال نوشتن بود به رسم دیرینه اجازه خواستم سرش را بالا آورد و از پشت عینک نگاهی به من انداخت کمی طول کشید تا به جا بیاورد، دختر بچه کوچک 23 سال پیش در مقابل چشمانش ایستاده بود.
23 سال پیش روی یکی از نیمکتهای این کلاس وقتی از کوچکی جثه، پایم به زمین نمی رسید خانم معلم مفاهیم ساده ریاضی و فارسی را برای من و دیگر هم کلاسی هایم بیان می کرد.
از خاطر هیچ معلم کلاس اولی این تصویر پاک نخواهد شد، تصویر نوشتن اولین کلمه ای که کودکی کوچک بر روی کاغذ نوشته باشد.
نورا محسنی خانم معلم با روی باز من را در کلاس درس سالهای دورم می پذیرد، روز معلم دیگری فرا رسیده است و بهانه خوبی برای حضور در مدرسه و کنار معلمان دلسوز پیدا کرده ام.
خانم معلم با اشاره به آرزوهای کودکی و نوجوانی خود، با بیان این مطلب اظهار می دارد: از همان دورانی که به مدرسه می رفته است آرزو داشته که معلم شود.
وی در ادامه با اشاره به خاطره اولین روز تدریس خود در کلاس اول ابتدایی، تاکید می کند: آن روز را هیچگاه فراموش نمی کنم وقتی در مقابل دانش آموزانی ایستاده بودم که یک روز از دوران کودکی فاصله گرفته و در کلاس درس حاضر شده بودند.
خانم معلم می گوید: هر روز که می گذرد بیشتر از گذشته عاشق دانش آموزان و کتابهای درسی می شوم و با توجه به اینکه زمان زیادی تا بازنشستگی نمانده است ناراحتم که از این فضای خوب و دلنشین جدا می شوم.
محسنی در جواب سوال خبرنگار مهر مبنی بر اینکه تا به حال از دانش آموزی ناراحت شده است که وی را تنبیه کند، بیان می کند: در تمامی دوران تدریس سعی کرده ام که دانش آموزان را تنبیه نکنم و همیشه اعتقاد داشته ام قبل از اینکه معلم آنان باشم امانتداری هستم که پدران و مادران دانش آموزان به من اعتماد کرده اند.
خانم معلم کلاس اول در ادامه یادآرو می شود: تدریس در مقطع ابتدایی همواره با سختی همراه است ولی تحمل این سختی به نوبه خود برای تک تک معلمانی که با عشق بر سر کلاس درس حاضر می شوند شیرین و خاطره انگیز است.
این معلم خستگی ناپذیر توضیح می دهد: روش های تدریس از گذشته تا به امروز تغییرات زیادی به خود دیده است، پس از هر تغییر در روش های تدریس معلمان نیز به مانند دانش آموزان در پی یادگیری می روند و هم زمان هم معلم می شوند و هم دانش آموز.
وی اعلام می کند: کتابهای درسی سالهای گذشته برای بسیاری از مادران، پدران، مسئولان و مدیران در هر جای و هر مقامی تداعی کننده خاطراتی است که بر لب همگان لبخند می نشاند و برای لحظاتی آنان را از دغدغه ها و فشارهای زندگی آزاد می کند.
این گپ و گفت کوتاه به علت ادامه کلاس درس تمام می شود، بیرون از کلاس نیز خاطرات زیادی برایم تداعی می شود، خاطره روز معلم و خرید هدیه، که این قضیه همیشه با هیجان زیادی همراه بود، خاطره خوردن خوراکی های مدرسه که هنوز مزه اش زیر زبان خیلی ها به یادگار مانده است.
نظر شما