مردان خياباني ؛ قطعه گمشده پازل آسيبهاي اجتماعي

به گزارش خبرنگار اجتماعي مهر بر اساس تحقيقات صورت گرفته هر زن يا دختري در جوامع شهري به ميزان مسافتي كه طي مي كند يا مدت زمان حضورش در سطح خيابان ها بين يك تا 20 بار به لحاظ مزاحمت هاي كلامي و فيزيكي از سوي برخي مردان مورد آزار و اذيت قرار مي گيرند. 

انواع و اقسام كلمات ركيك ، مزاحمت ها ، بوق زدن ها ، چراغ زدن ها ، ترمز كردن ها ، تنه زدن ها ، پيشنهاداتي ركيك و غيره را بايد تحمل كند و حتي اگر قصد برخورد و مقابله نيز داشته باشد توسط بسياري از مردم جامعه متهم شده و يا به باد استهزا گرفته مي شود تا جايي كه ديگر هيچ زن و دختر جوان يا مسني از اين عمل ناپسند كه امروز بسيار فراگير و تبديل به يك رفتار اجتماعي شده است ، در امان نيست.

البته با توجه به محدوديت هايي كه براي زنان و دختران در اجتماع ما به منظور عدم پيگيري توسط مراجع قضايي و انتظامي با اين امر و يا برخورد با پديده مزاحمت خياباني وجود دارد زنان روز به روز سر خورده تر و مردان لحظه به لحظه گستاخ تر مي شوند. 

پديده مردان خياباني نيز در زمره ديگر فجايعي قلمداد مي شود كه طي سال هاي اخير به عنوان آتشي زير خاكستر، بسياري از خانواده ها را به كام نابودي كشانده است.

مادري كارمند در خصوص عدم امنيت دختران در خيابانها به خبرنگار مهر مي گويد: حتي دختران دانش آموز نيز درراه رفتن به مدرسه نيز از دست آزارهاي مردان خياباني نيز در امان نيستند ، البته فقط  دختران جوان مورد آزار مزاحمان قرار نمي گيرند بلكه زنان سالخورده نيز مورد اذيت و آزار قرار مي گيرند به طوري كه مزاحمان خياباني هيچ گونه تفكيكي ميان افراد قايل نيستند .

ليلا دانشجوي كارشناسي مديريت معتقد است : در هر كجا كه حضور داريم بايد وجود آنها را تحمل كنيم  بدون اينكه قدرت اعتراض كردن داشته باشيم و در صورت اعتراض ، احترام خود را در جمع  از دست بدهيم به طوري كه اگر در محل كار نيز چنين مشكلي با همكاران داشته باشيم در صورت اعتراض خود متهم مي شويم .

وي بيش از 70 درصد پسران را در رواج فساد و  ايجاد مزاحمت براي دختران مقصر مي داند و مي گويد : در حالي كه اكثردختران و زنان به مزاحمت هاي مردان بي توجهند اما پسران و مردان با خودروهاي خود در مقابل هر زني  ترمز كرده و او را دعوت به هم صحبتي مي كنند.

يك پسر جوان نيز اين مساله را امري طبيعي و عادي دانسته و معتقد است : جوانان هم نيازهايي دارند كه هر گونه بي توجهي به جوانان مي تواند اثرات مخربي براي اجتماع داشته باشد كه اين هم خود نوعي از نياز هاست.

وي از تنهايي پسران جوان و بيكاري آنان گلايه كرده و مي گويد : هدف تنها رها شدن از تنهايي و وقت گذراني است كه البته نيازهايي نيز در اين راستا پاسخ داده مي شوند.

دختري جوان نيز مي گويد : حضور مردان خياباني درمكانهاي مختلف مانند شركت هاي خصوصي ، خيابان ها ، پارك ها ، قدم زدن در پياده روها و استفاده از سينماها و مراكز تفريحي زنان را نسبت به جامعه و ديگر مردان بد بين كرده است ، حتي گاهي در برابر تهديدات آنان قادر به انجام هيچ واكنشي نيستيم و اين در حالي است كه هيچ نهاد يا مرجع قانوني هم تمايلي به برخورد با اين افراد را ندارد.

در چند سال اخير پرداختن به امر پديده زنان خياباني براي هم مسوولين و هم كارشناسان بيشتر شده بطوريكه هر چند وقت يكبار از تعداد اين زنان ، مشكلات و عواملي كه باعث روي آوردن به اين كار شده صحبتهايي مي شود اما تا به حال امكان نداشته حرفي از پديده مردان خياباني نيز به ميان آيد ويا اينكه از مرداني نام برده شود كه باعث ايجاد پديده زنان خياباني شده اند.

از ديدگاه آسيب شناسان اجتماعي بدون در نظر گرفتن مشاغل كاذبي همچون دست فروشي و دوره  گردي هر فردي كه ساعاتي از طول شبانه روز را به دنبال تنوع و لذت طلبي در خيابان ها سرگردان باشد فردي خياباني تلقي مي شود.

تعداد "مردان خياباني" دو برابر "زنان خياباني"

مردان خياباني افرادي بي قيد به ارزش هاي اجتماعي و اخلاقي  هستندكه هيچ گونه تعهدي نسبت به زندگي و خانواده خويش ندارند و در پوشش مشاغل و پست هاي مختلف جاي گرفته اند ، يافت مي شوند و موقعيت يا شغل خاصي براي اين گونه افراد نمي توان قايل شد . علاوه بر اين مردان خياباني به عنوان بستر سازان پديده زنان خياباني نيز قلمداد مي شوند كه نسبتي دو برابر زنان خياباني براي آنها گزارش شده است .

رييس انجمن علمي مددكاران اجتماعي ايران در گفت و گو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري "مهر" مي گويد : با طرح هر بحثي در خصوص فحشا ، اذهان عمومي در جامعه متوجه زنان مي شود در حالي كه طبق قوانين بازار اگر تقاضايي نباشد عرضه نيز كاهش يافته و در نهايت  حذف مي شود ، در حالي كه طبق آمارهاي اخير همه روزه با افزايش چشمگير آسيب هاي اجتماعي در جامعه مواجه هستيم. 

دكتر مصطفي اقليما سن بروز رفتارهاي خطرناك جنسي را در مردان سنين 27 تا 55 سال عنوان مي كند و علت عمده اين مساله را توانايي مالي همچنين امكانات در دسترس آنان بر مي شمارد و مي افزايد : جوانان پايين تر از اين سنين به دليل عدم دسترسي به اينگونه امكانات كمتر جز اين گروه قرار گرفته اند بنابراين ميزان مردان خياباني در سنين بالا بسيار بيشتر از ديگر سنين  است.

 دكتر اقليما علت اصلي  پديده مردان خياباني را ارضاي نياز جنسي و تنوع طلبي آنان عنوان كرده و ادامه مي دهد: اين امر به ناهنجاري هاي روحي و جسمي مردان نيز مربوط شده حتي گاهي به صورت تجاوز به دختران و پسران خردسال نيز نمايان مي شود .

دكتر اقليما وجود بسترهاي اجتماعي ظهور پديده مردان خياباني را افزايش سن ازدواج دانسته و بالارفتن سن ازدواج دختران به 30 سال و پسران به  35 سال و حتي بالاتر را از عوامل غير قابل انكار وجود مردان خياباني بر مي شمارد.

همانگونه كه آسيب شناسان اجتماعي نيز بر اين امر اذعان دارند تعداد مردان خياباني نسبت به زنان خياباني بسيار بيشتر گزارش مي شود ولي مردان به صورت پنهان و در لايه هاي مختلف اجتماعي همچنين در مشاغل گوناگون به يافتن سوژه هاي خويش مي پردازند و حتي "chat " يا همان ارتباطهاي اينترنتي را وسيله اي براي جذب زنان خياباني و طعمه دام هاي خويش قرار مي دهند و توسط زنان خياباني به اعمال ديگري مانند فروش مواد مخدر، مشروبات الكلي و ... مي پردازند .

مردان خياباني در كمين آزار واذيت دختران

يك آسيب شناس اجتماعي نيزمعتقد است : از ديگر موارد آشكار فعاليت مردان خياباني وجود برخي موسسات خصوصي است كه به باب آسيب هاي اجتماعي  و پاتوقي براي رواج فساد و فحشا مبدل شده اند و با درج آگهي هاي رنگارنگ به جذب افراد مبادرت مي ورزند به طوري كه پرتگاه هولناك سقوط  اخلاقي را در مقابل آنها مي گسترند.

دكتر مجيد ابهري با اظهار تاسف نسبت به غفلت دولت ، مسوولان ذيربط و نيروي انتظامي نسبت به فعاليت برخي موسسات و شركت هاي خصوصي در رواج فساد و فحشا مي گويد : عدم نظارت بر موسسات خصوصي ، شرايط  سهل و آسان ثبت شر كت ها و اينكه جزو هيچ صنفي به شمار نمي روند خود زمينه هاي سواستفاده از اين مراكز را فراهم مي آورد و كانون فحشا را در جامعه موجب مي شود كه از ديد قانون بدور است . 

وي مي افزايد : اين ميدان تقاضاست كه عرضه را ايجاد مي كند بنابراين اگر دختران فراري رشد 15 درصدي در سال دارند بايد علت آن را در مردان خياباني جستجو كرد، افرادي كه در لباس ها و شكل هاي مختلف باعث فريب دختران و زنان مي شوند و زمينه سقوط اخلاقي چندين نسل را مي توانند فراهم  آورند، باندهاي مختلفي كه روزانه كشف مي شوند و هر روز بر تعداد آنها افزوده مي شود حتي فريب دختران ، آزارهاي جنسي ، قتل و جنايت عليه زنان خياباني ، داير كردن خانه هاي فساد و غيره همگي از علل عدم برخورد مناسب قضايي با عاملان اين مفاسد محسوب مي شود.

بايد توجه داشت اگر مردان خياباني دستگير شوند و با آنها مقابله قاطعي شود، زن خياباني نخواهيم داشت . بالارفتن سن ازدواج ، افزايش روز افزون موانع ازدواج مانند وجود تورم و افزايش هزينه هاي جاري چون اجاره مسكن ، بيكاري همچنين عدم توجه والدين به فرزندان نيز ازعوامل عمده اي تلقي مي شوند كه موجب بروز رفتارهاي خطرناك مي شوند.

هم اكنون سازمانهاي زيادي متولي آسيب هاي اجتماعي در ايران هستند كه با وجود بودجه هاي كلان در اختيار اين سازمان ها متاسفانه همه روزه شاهد افزايش آسيب ها در اجتماع هستيم كه علت عمده آن نيز فعاليت هاي موازي نهادها و موسسات متولي است و  تا به حال هيچ گونه اقدام مثبتي در اين خصوص  انجام نشده است .

"مردان خياباني" و نقش سازمان هاي متولي

 شايان ذكر است؛ نقش NGO ها و عدم كارآيي آنها نيز نبايد به دست فراموشي سپرده شود چرا كه به جاي ارايه طرح هاي مثبت و موثر در زمينه كاهش آسيبهاي اجتماعي  به مراكز تبليغاتي تبديل شده اند و هنوز نتوانسته اند علاوه بر شناسايي جايگاه واقعي خويش به جامعه ، حيطه وظايف خود را به مردم معرفي كرده و نقش موثري در اين خصوص ايفا كنند .

بي توجهي مسئولان و كارشناسان متولي در امور جوانان نيز از ديگر علل و ريشه هاي اين گونه موارد است و تنها پرداختن به  معلول ها ( زنان خياباني )  و يافتن راهكارهايي به منظور كاهش رقم زنان خياباني بدون توجه به علت ها كاري بيهوده و عبث است.

البته سطح نازل فرهنگ اجتماع و بسياري از خانواده ها خود عامل گسترش آسيب هاي اجتماعي تلقي مي شود به عنوان مثال پذيرفتن چنين فرهنگي  كه مرد مي تواند هر عملي هر چند نابهنجار و زشت انجام دهد اما زنان تنها بايد تابع مرد و خانواده باشند و هيچ عملي خلاف سنت و عرف خانواده  از سوي آنان پذيرفته نيست ، خود موجب تنگ شدن عرصه به زنان و دختران شده است چه بسا فرار آنان را از خانواده  موجب خواهد شد.

در مجموع آسيبهاي اجتماعي را تنها با سياست گذاري هاي هماهنگ و منسجم ، برنامه ريزي هاي علمي و برخوردهاي پيشگيرانه قاطع  و همچنين داشتن آمار و  اطلاعات  دقيق مي توان كاهش داد والبته درزمينه هاي فرهنگي نيز ساماندهي و رفع موانع ازدواج ، ايجاد شرايط تفريحي مناسب براي زنان و مردان و ترويج و تبليغ  ارزشهاي ديني و اسلامي در جامعه نيز مي تواند در كاهش پديده مردان خياباني به عنوان علت عمده بروز زنان خياباني موثر باشد.  همان گونه كه طرح 20 روزه مبارزه با اراذل و اوباش بايد هميشگي و مداوم باشد .