به گزارش خبرنگار فرهنگ و ادب مهر : " علي عباس نژاد "، از شاعران معاصر كه درپنجمين همايش " شب هاي شهريور " حضور داشته است طي يادداشتي انتقادات خود به اجراي شب هاي شهريور مطرح كرده است .
او در اين يادداشت كه با عنوان " اندوهي بيش از هميشه براي شعر جوان " نوشته شده داوري هاي اين برنامه را به صراحت زير سوال مي برد و از مسولان و برگزار كنندگان اين همايش مي خواهد براي روشن شدن ذهن جوانان به اين انتقادات پاسخ دهند .
به گزارش مهر ، " عباس نژاد " ، در ابتداي اين يادداشت كه براي مهر ارسال شده ، مي نويسد : دوره پنجم شب هاي شهريور هم برگزار شد . پنجشنبه بيست و چهارم شهريور . اما در اين متن قصد دارم به بررسي حواشي اين همايش بپردازم ، فارغ از مسائل مورد ترديد ، ياحتي فرياد هاي اعتراض شاعران جوان .
وي در ادامه مي گويد : شاعراني را كه در اين همايش شركت مي كنند ، مي توان به سه دسته تقسيم كرد – و شاعران را ، كه تجربه اي دارند و شاعر به حساب مي آيند – و البته علاوه بر ايشان شاعران نوپايي را كه بيش از هر چيز و پيش از هر چيز به اين جهت مي آيند كه از شعر برگزيدهء كشور چيزي بياموزند و به نوعي راه پيش روي خودشان را انتخاب كنند .
" عباس نژاد " ، مي افزايد : دسته اول كساني هستند كه به نوعي و شكلي مي توانند منافعي براي برگزار كنندگان همايش داشته باشند . اين منافع لزوما مادي نيستند ، بلكه منفعت در چارچوب خواسته هاي شوراي سياست گذاري همايش تعريف مي شود . مثلا در دوره هاي اول و دوم و حتي سوم منفعت ايجاب مي كرد ، كساني برگزيده شوند كه روابطي براي تامين اعتبار ، برگزاري مجدد ، در سازمانها و مراكز فرهنگي ديگر دارند . در دوره هاي بعد ، به دليل اين كه سياست گذاران همايش چشم به جهاني شدن و بين المللي كردن شبهاي شهريور داشتند ، سعي بر اين بود كه تنوع پراكندگي محل سكونت شاعران لحاظ شود ، حتي به قيمت تضييع حق . بنا بر اين يك دسته به طور مطلق جهت تامين منافع انتخاب شدند و اين كه در محل سكونتشان كانون جنجال و سر و صداي ادبي باشند ، تا اطرافيان آنها هم حامي شبهاي شهريور باشند .
به گزارش مهر اين شاعر جوان در ادامه ، مي گويد : دسته دوم آدمهاي جشنواره پر كن هستند ، يعني كساني كه هر جا شب شعري باشد و همايشي هستند . بيش از شعر دغدغه شب شعر دارند .
عباس نژاد مي افزايد : دسته سوم ، كه تعدادشان از همه كمتر است ، آنها كه در خلوت خودشان و دور از سر و صداهاي هميشگي و دائمي مشغول زندگي و نوشتن هستند . اما شب هاي شهريور هميشه اميدي واهي ايجاد مي كند كه حتي اينها را هم به عرصه مي كشاند . اينها همان ها هستند كه وارث آب و خرد و روشني اند .
وي در ادامه تحليل نحوه داوري ها مي افزايد : اما در شب هاي شهريور و گروه برگزيدگان ويژه ، بيش از هر گروهي از دسته اول انتخاب مي شوند ، بعد از گروه دوم ، و در نهايت ؛ انگشت شمار ، و به ندرت از گروه سوم .
" عباس نژاد " ، در ادامه تصريح مي كند : اما مساله مهم اين است كه بنا به قرائن به نظر مي رسد در اين همايش بعد از مرحله داوري و بررسي و امتياز دادن به آثار ، مرحله اي وجود دارد ، كه كساني كه سياست هاي برگزار كنندگان را تامين مي كنند ، و مورد توجه ايشان هستند ، بالا مي آيند و طبيعتا بعضي از برگزيدگان فرودست ايشان قرار مي گيرند ، و اين همان بي عدالتي است كه فرياد شاعران را در پايان هر دوره مراسم شبهاي شهريور بر مي آورد .
به گزارش مهر ، وي با اشاره به جهت دار بودن انتخاب آثار برتر تصريح مي كند : انتخاب شاعر در اين همايش بر يك خط خاص است ، و آن بيش از اعتلاي شعر ، تداوم شبهاي شهريور و تامين خواست برگزار كنندگان است .
عباس نژاد در بخش ديگري خاطر نشان مي كند : اين يك شايعه كه دهان به دهان شنيده باشم نيست ، وقتي كه در پايان دوره چهارم شخصا براي ديدن امتياز به دبيرخانهء همايش رفتم ، و به واسطه حضور يك دوست فهرست اسامي و امتيازات را ديدم ، متوجه اين نكته شدم كه چند تن از برگزيدگان دوره چهارم امتيازاتي پايين تر از نفرات غير منتخب دارند ، يعني حدود پانزده نفر از بيست و پنج نفر اول امتيازشان از نفراتي كه صرفا مورد تقدير عادي قرار گرفته اند( دويست و هشتادو هشت نفر دوم !) پايين تربوده اند .
وي مي افزايد : اين يعني چه ؟ يعني داوري صرفا بر اساس امتيازاتي بوده كه استاد آتشي و جناب آقاي اميني و البته آن ديگران داده شده ؟ يا اينكه برگزار كنندگان ، چنان كه گفتم ، بر اساس سياست هاي برگزاركنندگان انتخاب شده اند ؟
اين شاعر جوان در ادامه مي گويد : تكليف آن گروه از شاعران كه مي آيند بياموزند و تجربه كسب كنند هم معلوم است ، وارد فضاي سياهي مي شوند كه دلالي ادبي براي آنها ايجاد كرده است و طبيعي است كه از حقيقت شعر دور مي شوند . در بهترين حالت مي توانند در آينده برگزيده شبهاي شهريور شوند .
عباس نژاد درباره رفتار برگزار كنندگان شب هاي شهريور مي گويد : مساله ديگر رفتار مسوولين در قبال هدايا است . يك دوره وعده ربع سكه بهار آزادي به برگزيدگان عادي مي دهند ، نوار كاست هديه مي دهند . دوره ديگر حتي در پوسترهاشان وعده نيم سكه بهار آزادي مي دهند ، جايزه به بيست هزار تومان تقليل مي يابد . اينهاست كه در كنار هم ديد بچه هاي شاعر را به جريان شبهاي شهريور به تمامي بد مي كند .
وي مي افزايد : كمتر شاعر جواني است كه به شبهاي شهريور اعتقاد داشته باشد ، اما كسان زيادي هستند كه اميد به اين دارند تا دورهء بعدي شبهاي شهريور عادلانه باشد .
به گزارش مهر ، وي در بخش ديگري از اين نامه مي نويسند : طيف سوم شاعران كه در بالا برشمردم كساني هستند كه فرهنگ و تفكر جامعه به ايشان نياز دارد و مي توانند ارتباط مخاطب و شعر را محكم تر كنند . اي كاش كسي به فكر ايشان باشد ، اين ها را مي توانيد بيش از هر جا در بين برگزيدگان درجه دوم شبهاي شهريور و حتي انتخاب نشده هاي اين همايش بيابيد؛ چرا كه همايش شاعران جوان كه شوق جهاني شدن و بين المللي بودن دارد ، بيشتر تابع سياست است تا هنر ، و به همين دليل طيف سوم قرباني بده بستان هاي مصلحتي و حيف و ميل هاي مالي همايش مي شوند .
عباس نژاد در ادامه مي افزايد : آن وقت يكي از داوران در ويژه نامه همايش ادعا مي كند كه آنها كه برگزيده نمي شوند بايد تلاششان را بيشتر كنند ! بله اين در صورتي معنا دارد كه قضاوت ها عادلانه باشد ، نه حال كه كسي امتيازش از برگزيدگان صوري همايش بيشتر است ... اينچنين كسي به كدام سو بايد بيشتر تلاش كند ؟ به سمت پايين تر از جايگاه خود ؟
به گزارش مهر ، وي در پايان اين نامه تصريح مي كند : اميدوارم شبهاي شهريور ادامه پيدا كند ، اما با رويكردي علمي و البته آن مرحله اسرار آميز و كاسب كارانه هم از بين بخش داوري و اختتاميه برداشته شود ، تا مسولان نيك انديش فرهنگ و هنر كه بودجه چنين برنامه اي را تامين مي كنند ، به هدف فرهنگيشان برسند و البته شاعران جوان به حقشان .... .
نظر شما