به گزارش خبرگزاری مهر، به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بوسنی و با همکاری مرکز گفتگوی ادیان و تمدنها سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ، کنفرانس گفتگوی اسلامی - مسیحی با عنوان "راهکارهای دستیابی به فهم مشترک اسلام و مسیحیت" 20 خرداد ماه به مدت دو روز در سالن استاری گراد سارایوو برگزار شد.
در اين كنفرانس علاوه بر شخصیت های مذهبی - سیاسی بوسنیایی و مدیران نهادهای کشورمان، عماد افروغ، استاد دانشگاه، عبدالحسین خسروپناه، رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران ، محمد رضا دهشیری معاون پژوهشی مرکز مطالعات جهانی شدن، دکتر ماتو زوکیچ، نائب الرئیس کاتولیک بوسنی و استاد دانشگاه کاتولیک و دکتر گرجیان استاد دانشگاه و محقق در حوزه مطالعات اسلامی و جمعی از علاقمندان به گفتگوی اسلامی - مسیحی حضور داشتند.
در دومين روز برگزاري اين كنفرانس "ماتو زوکیچ"، نائب الرئیس کاتولیک بوسنی و استاد دانشگاه کاتولیک با موضوع «پشتیبانی پاپ فرانسیس از گفتگوی بین مسیحیت و اسلام» به ایراد سخنرانی پرداخت.
وي در بخشی از مقاله اش گفت: «نقش پاپ فرانسیس در زمینه همکاری و گفتگوی بین مسیحیت و اسلام بسیار مهم است. وی زمانی که در آرژنتین به کمک فقرا می پرداخت با افرادی که دارای فرهنگ و سنت و ادیان گوناگون هستند، آشنا شده است و نسبت به آنها احترام قائل بود . آن زمان بود که وی تاکید کرد که همه ما به صلح و عدالت و رحمت نیاز داریم و این بعد تازه ای در مورد رویکرد کلیسای کاتولیک برای همکاری و گفتگوی بین ادیان بود.»
وی افزود: از 24 لغایت 26 می سال جاری، پاپ فرانسیس به اردن و فلسطین مسافرت کرد و در آنجا به ضرورت صلح و عدالت بین پیروان ادیان مختلف اشاره نمود.
"گرجیان"، استاد دانشگاه و محقق در حوزه مطالعات اسلامی نيز با موضوع «دین در عصر جدید و رسالت دین مداران» به ايراد سخنراني پرداخت.
وي اظهار داشت: «تلاش روز افزون جهان غرب با اندیشه مدرنیسم بر آن بود تا برای دین در عرصه علم، فرهنگ، سیاست، نقشی قایل نبوده آن را از صحنه حیات بشری حذف نماید و در نهایت بعنوان یک امر تاریخی به آن نگریسته و گاه در حد یک نهاد اجتماعی همانند نهادهای کم تاثیر هم عرض مورد عنایت قرار دهد. و صد البته نباید این پروسه را در همه کشورها و فرهنگ ها با باورهای مختلف یکسان دانست چرا که در بسیاری از کشورهای مارکسیستی و سوسیالیستی شرقی رسما و به نحو آشکار با دین و دینداری مقابله نموده و آن را افیون جامعه تلقی می نمودند و در کشورهایی که مدرنیسم در آن با زیرساختهای فلسفی خاصی رشد نمود و سکولاریسم مولود طبیعی آن محسوب می شد بنحو دیگری با دین و دینداری مقابله می شد.
استاد دانشگاه و محقق در حوزه مطالعات اسلامی خاطر نشان ساخت: اگرچه در عمل دین به نحو کامل حذف نشد و سعی و تلاش بر آن بود تا از دین قرائتی خاص و مدرن و سکولار اراده نماید و دین و کارکردهای آن در عرصه اجتماع در اواخر بنحوی مورد اذعان قرار گرفت و سکولاریسم با چهره آشکار و نهایی اش ظاهر نشد. ولی در کشورهایی که فرهنگ مدرن و مدرنیسم ولیده طبیعی آن محسوب نمی شد بر اثر سلطه نظامی و گاه اقتصادی قدرتهای بزرگ سعی بر آن بود که این را با حدّت و شدت از عرصه زندگی خارج نمایند و سکولاریسم را با چهره تند و حقیقی اش آشکار و مسلط نمایند و در اکثر کشورهای اسلامی و حتی مسیحی شرقی اینگونه می بینیم.»
وی افزود: «برخی دولت های اسلامی و مسیحی در جهان شرق پس از شکست سیاسی از غرب سعی در حذف دیانت و نمادهای دینی از جامعه نموده با عرضه بدیل هایی برای دین و یا رفتارهای دینی و ارائه مدل های جدید و غیر حقیقی از دین و حتی ارائه دین های دست ساز بشر و منقطع از وحی و آسمان، دین را از حوزه جامعه حذف نمایند و در نهایت آن را محدود به زندگی فردی نمایند که هیچ نمود اجتماعی و سیاسی نداشته باشد.
"گرجیان" اظهار داشت: با آغاز قرن بیستم و ظهور خیزشهای دینی و خصوصا در اواخر قرن بیستم و بازگشت مجدد دین و ظهور و بروز آن بنحو یک قدرت قابل توجه با ظرفیت تمدنی و احیاء و اصلاح نقش خویش، نوید حضور جدی و کامل خویش را در قرن حاضر داده است. بر دین مداران است که از این فرصت پیش آمده دین در حاشیه رانده را به عرصه زندگی برگردانده، قلمرو گسترده دین از عر صه فردی تا اجتماعی و از دنیا تا آخرت را دنبال نمایند. یعنی عالمان ادیان الهی در همه مکاتب و مذاهب الهی دست به دست هم داده با شناخت دقیق عالم علاوه بر ارائه مبانی هستی شناختی و انسان شناختی فلسفی و ارائه زیرساختها باید به ارائه مدلی جهت حضور در چارچوب فرهنگی و تمدنی نوین دست یابند و از این فرصت تاریخی پیش آمده کمال استفاده را بنمایند. یعنی اصول مشترک بین ادیان و مذاهب را جهت ایجاد راهبردی دقیق، جدی و کارآمد، همراه با تشخیص نیازهای نوآمد مدّ نظر قرار دهند.»
مدرس و محقق حوزه و دانشگاه درباره بهره مندی از فرصت ها برای فعالیت دینمداران، گفت: «باید دانست که این فرصت های پیش آمده کنونی برای همیشه به روی متدینان باز نیست چرا که دشمنان دین و دینداری در صورت عدم فعالیت دین مداران این فرصتها را تبدیل به چالش خواهند نمود و به کنترل دین و استفاده ابزاری از آن اکتفا نمی کنند بلکه با تمام تلاش به گرفتن نشاط از دین و سلب حضور فعال از آن و ایجاد تحریفها و تقلب ها به اسم معنویت اقدام می کنند. مثلا آینده نگری و جهان پر از معنویت آینده که همه ادیان الهی نوید بخش آنند در صورت عدم توجه به زیر ساختهای آن مورد دستبرد و غلط اندازی دشمنان دیندار قرار می گیرد که در برنامه قدرتهای جهان است.
وی در پايان تاکید کرد: «حضور مذاهب و ادیان توحیدی در منطقه بوسنی و هرزگوین با عنایت به ذخایر معرفتی، ظرفیت ویژه ای را برای حوزه تفکر پدید آورده است و با عنایت به جایگاه ژئوپلیتیکی و جغرافیایی تاریخی خود به یکی از کانون های مهم گفتگوهای تمدن مبدل شود و در عین حفظ نظام آموزشی مبتنی بر معرفت مدرن، مراکز دینی اردتکس و کاتولیت و اسلامی که در شرایط فعلی فاقد نظام آموزشی گسترده و عمیق در سطح آموزش های مدرن هستند باید تقویت شود. و ظرفیت علمی و معنوی مبتنی بر دین را به نمایش گذارد و به موازات فرصت تاریخی جدیدی که جامعه جهانی برای آن پدید آورد در افق فرهنگی مغرب زمین، خود را بنمایاند و این چالش ایجاد شده را به فرصت مبدل سازد.»
در پايان دومين روز اين كنفرانس "محمد رضا آرام"، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بوسنی درباره « محبت و قانون در قرآن و انجیل » به ايراد سخنراني پرداخت.
وي گفت: انسان با همه عظمت و توانایی و سرمایه اش، موجودی نیازمند است. او نیازهای فراوان و گوناگون دارد. و از طرفی راه رسیدن به موفقیت، شناسایی و تامین آن نیاز هاست. یکی از این نیازهای فطری، محبت و عشق ورزی است. انسان ها بدون توجه به مذهب و نوع اندیشه اشان، نیاز به اصل محبت و مهرورزی را در ذات خود احساس می کنند و طبعا انجام یا ترک برخی از کارها و امورشان را نیز مبتنی و مستند بر این اصل فطری قرار می دهند. از طرف دیگر، تا قانون و قانون گرائی نباشد، محیط زندگی انسان پر از هرج و مرج و آشفتگی می گردد و بدین سان او را از رشد و تعالی باز می دارد.
"آرام " تصریح کرد: قرآن در شامل بودنش بر دو اصل محبت و قانون، دارای مشترکات زیادی با انجیل است. انجیل مملو از آیات مهرورزی حضرت مسیح علیه السلام به مردم، به حواریّون و سفارش اکید ایشان بر تداوم در محبت بر همه است، چه دوست باشد و چه دشمن.
در پايان رایزن فرهنگی کشورمان تصريح كرد: «قرآن می فرماید که با دشمنانت آنچنان رفتار کن تا آنان را به دوستان گرم و صمیمی تبدیل کنی. و این آیه بیانگر جایگاه خاص عشق و محبت در قرآن به همنوعان است؛ حتی خداوند در قرآن سفارش می کند به کسانی که به شما بدی کرده اند محبت کنید تا دلهایشان را رام کرده و از محبت خود سیراب سازید تا بدینوسیله بدیهای او را به خوبی ها تبدیل کنید. و این همان روش پیامبران و بویژه حضرت عیسی علیه السلام است که به دفعات، به مصادیق مهربانی های آن حضرت در اناجیل اشاره شده است تا جائیکه انجیل را می توان کتاب «قانون محبت» نامید. و از آن جهت که هر دو کتاب مقدس از منبعی واحد و از ذات اقدس الهی سرچشمه گرفته است، قرآن نیز کتاب «قانون محبت» است و حتی اوامر و عتابهای قرانی نیز همه سرشار از مهربانی ها و برگرفته از رحمانیت و رحیمیت اوست چرا که سرچشمه هستی نور و محبت مطلق است و از محبت مطلق چیزی جزء محبت و مهربانی سر نمی زند و همچنان که انجیل نیز توامان محتوی«محبت و قانون» است.»
بخش پایانی کنفرانس دو روزه گفتگوی اسلامی - مسیحی قرائت بیانیه مشترک اختتامیه توسط خانم رستم آبادی کارشناس مرکزگفتگوی ادیان و تمدنها سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بود.
در این بیانیه آمده است: «اولین دور گفتگوی اسلامی - مسیحی با حضور اندیشمندان و متفکرین مسلمان و مسیحی از جمهوری اسلامی ایران و کشور بوسنی و هرزگوین و کشور صربستان روزهای 20 و 21 خردادماه 1393 در شهر سارایووبرگزار گردید. عنوان اصلی این کنفرانس، راهکارهای دستیابی به فهم مشترک بیم اسلام و مسیحیت بود.»
اندیشمندان و متفکران مسلمان و مسیحی بر نکات زیر تاکید نمودند:
- ضرورت گفتگو به عنوان راهکاری برای دستیابی به فهم مشترک و لزوم استمرار و تعمیق گفتگوهای بنیادین.
- احترام به تنوع و تفاوتهای دینی و در عین توجه خاص به اصول و آموزه های مشترک.
- رابطه متقارنِ اعتقاد به خدا، انسان و حقوق و کرامت و ارزشهای بشری از جمله نوعدوستی، عدالت، معنویت و اخلاق به عنوان مبنای تفاهم پایدار.
- لزوم پرهیز از سوء تفاهم های تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و شناختی و نفی رفتارهای خشونت آمیز به عنوان موانع فهم مشترک.
- لزوم شناخت متقابل و همفکری به منظور تفسیر صحیح از متون دینی یکدیگر.
- لزوم آگاهی از محرک های غیر دینی ایجاد اختلاف و تفرقه بین ادیان الهی با توجه به نقش و جایگاه رو به رشد دین در شرائط کنونی.
- لزوم عملیاتی نمودندستاوردهای گفتگوهای دینی در سطح جامعه و آگاهی بخشی به اقشار گوناگون بویژه جوانان با بهره گیری از ظرفیت های آموزشی و رسانه ای.
مقرر شد دور دوم گفتگوی های اسلامی - مسیحی با حضور اندیشمدان و متفکران جمهوری اسلامی ایران و حوزه بالکان در سال 2016 در تهران برگزار گردد.»
نظر شما