ميلاد مولود كعبه مبارك باد

تولد حضرت امير المومنين امام علي ع :
ولادت با سعادت امير المومنين ، يعسوب الدين ، امام المتقين ،  امام علي ابن ابي طالب ع بر شيعيان حضرتش تبريك و تهنيت باد .  

اميرالمومنين على ع ، چهارمين پسر ابوطالب، در حدود سى سال پس از واقعه فيل و بيست و سه سال پيش از هجرت در مكه معظمه، از مادرى بزرگوار ، به نام فاطمه، دختر اسد بن هشام بن عبدمناف ، روز جمعه سيزده رجب در كعبه به دنيا آمد.ايشان  تا شش سالگى در خانه پدرش ابوطالب بودندو مدت هفت سال نيز در خانه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم)، - در آن مكتب كمال و فضيلت-  تربيت شدند. على(ع )نخستين مردى بود كه به پيامبر ص  گرويد و آمادگى خود را براى يارى و همراهى پيامبراكرم ص در تمام مواضع زندگي  اعلام كرد.پيامبر اكرم(ص ) پس از اين وقايع بود كه فرمودند  :اين على، برادر و وصى و وارث و جانشين من در ميان شما پس از من است .

بعد از سيزده سال دعوت رسول خدا(ص ) در مكه، مقدمات هجرت آن حضرت به مدينه فراهم شد.در شب هجرت پيامبر اكرم( ص ) ، على(ع )در بستر رسول خدابه جاي ايشان خوابيد و آن شب كه اول ربيع الاول سال چهاردهم بعثت بود، ليلة المبيت ناميده شد و بر اساس روايات در همين شب آيه اى درباره على(ع )نازل گشت .آن حضرت در سال دوم هجرت  با فاطمه زهرا(س) ازدواج كرد.ايشان در طول عمر پر بر كشان در غزوات و سريات بسياري شركت كردند و در تمامي اين غزوات شمشير برنده اسلام و عطوفت  بخشنده نبوي و تجسم رافت و شجاعت اسلامي  بودند .در سال دهم هجرت، در پنجم ذىالقعده، پيامبر اكرم(ص )، على(ع) را به يمن فرستاد تا مردم را به اسلام دعوت كند، و بر اثر دعوت وى بسيارى از مردم به دين مبين اسلام درآمدند.در همين سال بود كه قضيه غدير خم پيش آمد . رسول خدا(ص) در آن روز ضمن معرفى اميرالمومنين به عنوان جانشين خود، فرمود: هر كه را من مولا وآقاي اويم، اين على هم مولا و آقاي اوست. اين حديث را 110 نفر صحابى و 84 نفر از تابعين و 360 نفر از دانشمندان اهل تسنن  از قرن دوم تا قرن سيزدهم هجرى روايت كرده اند.

ايشان پس از بيست و پنج سال سكوت و خانه نشيني ، در دوران حكومت پنج ساله شان دست به اصلاحات كلاني در جامعه آن روزگار زدند اما در همين زمان عواملى دست به دست هم داد و مانع اصلاحات و عدالتى كه على(عليه السلام) مي خواست شد.در اين مدّت، وقتِ اميرالمؤمنين بيشتر صرف خنثى كردن توطئه ها و مبارزه با ناكثين( پيمان شكنانى چون طلحه و زبير) و قاسطين( ستمگران و زورگويانى چون معاويه و پيروانش) و مارقين( خارج شوندگان از اطاعت على(عليه السلام) چون خوارج نهروان)، گرديد.اميرالمؤمنين(ع ) در تمام دوران عمر 63 ساله خود، در حدّ اعلاى پاكى و تقوا، درستى، ايمان و اخلاص، زندگى كرد و جز خدا هدفى نداشت .ايشان  تمام عمرپر بركتشان را با طهارت و تقوا سپرى كرد و  آراسته به تقوا خدا را ملاقات نمود. امام المتقين  در خانه خدا به دنيا آمد و در خانه خدا هم از دنيا رفت.  شهادت آن حضرت در شب 21 رمضان سال چهلم هجرى اتفاق افتاد.