سدی که خشکسالی به ارمغان می آورد/ "جوراب" ملایر خسته از بی توجهی

به گزارش خبرنگار مهر، روستای جوراب ملایر در هفت کیلومتری شهر ملایر قرار دارد که به دلیل استقرار تپه باستانی گوراب که مرسوم به دژ گوراب است این روستا در گذشته با این نام خوانده می شده و با گذشت زمان به جوراب تغییر نام پیدا کرده است.

این روستا با وجود نزدیک بودن به مرکز شهر از نظر آبادانی وضعیت مناسبی ندارد هرچند اهالی روستا از امکاناتی مانند آب، برق و گاز بهره مند هستند اما بی توجهی مسئولان و گاهی اجرای طرح های صنعتی و عمرانی این مسائل رفاهی را با چالش هایی رو برو کرده است.

سفر اخیر استاندار همدان به شهرستان ملایر سبب شد تا خبرنگاران از نزدیک مشکلات این روستا را لمس کرده و با ساکنان آن به گفتگو بنشینند.

ساخت سد کلان در ملایر سبب خشک شدن چاه های کشاورزی روستا شده است

به گفته ساکنان این روستا ساخت سد کلان در شهرستان ملایر و در نزدیکی روستا جوراب سبب خشک شدن چاه های کشاورزی و در نتیجه بیکاری جوانان روستا شده است.

عضو نظام مهندسی ساختمان و یکی از اهالی روستای جوراب شهرستان ملایر در این خصوص گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه روستای جوراب و داویجان به بخش مرکزی ملایر مربوط می شود، اظهار داشت: روستا جوراب دو هزار و 750 نفر و روستای داویجان هزار و 350 نفر جمعیت دارد.

مهدی توکلی خشکسالی را یکی از مشکلات روستای جوراب عنوان کرد و افزود: ساخت سد کلان در ملایر، چاه های کارخانه های صنعتی و حفر چاه های غیر مجاز از سوی برخی از کشاورزان از عوامل ایجاد خشکسالی در روستای جوراب و روستاهای همجوار است.

وی با بیان اینکه چاه های آب شرب ملایر در روستای می آبا آب منطقه را کشیده است، ادامه داد: خشکسالی باعث بیکاری اکثر کشاورزان و جوانان روستا شده چراکه شغل اکثر افراد روستا کشاورزی است.

عضو نظام مهندسی ساختمان و یکی از اهالی روستای جوراب شهرستان ملایر یکی دیگر از مشکلات روستای جوراب را ضعف ولتاژ برق این روستا بیان کرد و ابراز داشت: برق ضعیف سبب می شود لوازم برقی اهالی روستا بسوزند.

توکلی با بیان اینکه ترانس و سیم های برق روستا پوسیده شده اند و سیم ها به لحاف چهل تکه شبیه هستند، عنوان کرد: زباله اهالی روستا جمع آوری نمی شود و هر دو هفته یکبار ماشین جمع آوری زباله در صورت پرداخت ماهانه 10 هزار تومان از سوی هر خانواده برای جمع آوری زباله ها به روستا مراجعه می کند.

وی با بیان اینکه سیستم دفع فاضلاب مناسبی در روستا وجود ندارد و در برخی موارد آب فاضلاب با آب شرب روستا مخلوط و به داخل لوله های آب شرب می آید، ابراز داشت: لوله آب فاضلاب روستا دچار ترکیدگی شده و این آب آلوده با آب شرب مخلوط می شود.

وی با بیان اینکه باغ های اهالی روستا از چهار مکان آب می خورد، ادامه داد: از قنات آب می خورد که قنات خشک شد، از رودخانه آب می خورد که آنهم خشک شده و سه حلقه چاه داریم که هر سه حلقه چاه نیز خشک شده است.

مهدی توکلی با بیان اینکه اجازه شرب از سد نداریم، بیان کرد: سال گذشته چاه آب شرب روستا خشک شد و هشت ماه زن و بچه اهالی روستا برای تامین آب شرب به سمت چاه های عمیق می رفتند.

وی اظهار داشت: از مسئولان شهرستان ملایر انتظار داریم در راستای رفع مشکلات روستای جوراب تلاش کنند و فقط وعده ندهند.

یکی دیگر از اهالی روستا با بیان اینکه ایجاد سد کلان موجب خشک شدن 200 حلقه چاه روستا شده و هفت سال است که حتی یک دانه محصول تولید نشده است، بیان کرد: سد کلان غیر از ضرر هیچ حاصلی ندارد.

غلامرضا خیری با بیان اینکه سد کلان موجب نارضایتی مردم روستاهای همجوار شده است، عنوان کرد: از مسئولان خواهش می کنیم که برای کشاورزی منطقه فکری کنند.

وی با بیان اینکه همه چاه های روستا دارای مجوز هستند، ادامه داد: ساخت سد کلان و چاه های غیر مجاز سبب خشک شدن چاه های روستا شده است.

خیری ادامه داد: دولت مجوز شهرک صنعتی داده تا کارخانه در داخل شهرک صنعتی ایجاد شود نه اینکه مجوز داده شود که در دل زمین کشت، چاه زده شود.

مدیر برق شهرستان ملایر نی در این زمینه با بیان اینکه عمده مشکل روستای جوراب بحث فرسودگی سیم های برق نیست بلکه بحث سرقت سیم های برق است، بیان کرد: قسمتی از شبکه برق روستا سرقت شد و بار خط بر روی قسمت مانده افتاده و موجب ضعف ولتاژ  برق روستا شده است.

امیر بادامی با بیان اینکه درصدی از سیم های برق روستا اصلاح شده و درصدی دیگر در برنامه است که اصلاح شود، ابراز داشت: برای رفع مشکل برق سه برنامه کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت لازم است اما در بحث برنامه میان مدت چیزی حدود 20 میلیون تومان اعتبار نیاز است.

مدیر عامل آب منطقه ای استان همدان نیز در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه روستای زیردست حدود پنج میلیون متر مکعب سهم آب کشاورزی دارند و از آن سهم می توانند برداشت آب داشته باشند، ادامه داد: اولویت سد با تامین آب شرب است.

مرتضی عزالدین با بیان اینکه چاه های غیر مجازی که حکم قضایی داشته باشند پر می شوند و جریمه ندارد، ادامه داد: چاه هایی که اضافه برداشت داشته باشند جریمه می شوند که به طور مثال اگر چاهی 30 لیتر در ثانیه مجوز بر داشت داشته باشد ولی 35 لیتر در ثانیه برداشت کند آن پنج لیتر اضافه برداشت را باید جریمه دهد.

وی با بیان اینکه رودخانه جوراب دائمی نیست و اگر رود خانه دائمی باشد صحبت اهالی روستا صحیح است، عنوان کرد: سدبرای جلوگیری از وقوع سیل آب زده شده و  سیل آب ها را نگه می دارد و این به نفع روستائیان است.

مدیر عامل آب منطقه ای استان همدان افزود: به طور مثال در سه ماه از سال رودخانه آب دارد و در باقی سال آب ندارد و رودخانه های فصلی به این شکل هستند اما زمانی که سد زده می شود در طول سال می توان برای کشاورز آب را تامین کرد.

عزالدین بیان کرد: اگر 200 حلقه چاه هم خشک شود چون آب مدام پشت سد وجود دارد پس سد بهتر از چاه است و برای انتقال آب سد به روستا کانال کشی انجام می شود.

حال با توجه به اینکه شغل اکثر روستائیان منطقه جوراب و روستا های همجوار کشاورزی است خشکسالی بیکاری اهالی روستا و مهاجرت آنها را به شهر های کوچک و بزرگ را رقم زده که در نتیجه با توجه با سیاست های دولت برای جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهر و جلوگیری از ایجاد بزه های اجتماعی باید مسئولان بیش از پیش به مسائل و مشکلات روستا ها توجه داشته باشند.