« تفنگ‌ها، اسلحه‌ها» رمان ناتمام ساراماگو اکتبر منتشر می‌شود

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ناسیونال، این کتاب که درباره جنگ نوشته شده را ژوزه ساراماگو در آخرین ماه زندگی‌اش نوشته بود و هرگز فرصت نیافت تا آن را به اتمام برساند.

این کتاب که درباره جنگ است از انواع سلاح ها و تفنگ ها که در جنگ به کار می‌آیند و از کارگرانی که در کارخانه تولید سلاح کار می‌کنند، نوشته است.

بنیاد ساراماگودر پرتغال با انتشار مجله ادبی این موسسه، اعلام کرد آخرین کتاب ساراماگو را تا اکتبر به دست توزیع می‌سپارد.

این مجله که با عنوان «بلموندا» منتشر می‌شود در شماره 26 خود این خبر را منتشر کرد و اعلام کرد این کتاب به صورت رایگان از طریق اینترنت نیز در اختیار دوستداران آثار ساراماگو قرار خواهد داشت.

پیلار دل ریو همسر نویسنده در این مطلب اعلام کرده که این رمان کوتاه همزمان به زبان‌های پرتغالی، اسپانیایی، کاتالان و ایتالیایی منتشر می شود. وی گفته است این کار حاصل تلاش جمعی از ناشران در اروپا و آمریکای جنوبی است.

هر یک از این نسخه ها ممکن است دارای ضمایمی متفاووت باشند که به انتخاب ویراستار آنها به متن اصلی افزوده شده است.

گفته شده گرچه ساراماگو موفق نشد تا این کار را به انجام برساند، اما ساختار این رمان کوتاه بسیار محکم است و یادداشت‌هایی درباره چگونگی پی ریزی آن وجود دارد. گفته می‌شود ساراماگو هر چند تا رسیدن به جمله آخر کتاب هنوز فاصله داشت، و چند بخش از آن نوشته نشده، اما موضوع اصلی کتاب بسیار روشن است و متن نیز دارای انسجام و وحدت موضوعی است.

ساراماگو در این کتاب مثل کتاب «قابیل» بر ستمی که بر انسان و جوامع انسانی می رود تکیه دارد و بر این تمرکز دارد که انسان زاده نمی شود تا قربانی باشد و انسان‌ها باید اختیار زندگی خود را در دست داشته باشند.

موضوع اصلی این کتاب جنگ است و اسم آن نیز « تفنگ‌ها، اسلحه‌ها» حکایت از همین دارد.

ژوزه ساراماگو 18 ژوئن 2010 در 87 سالگی و به علت لوکمی درگذشت. او در سال 2002 برای اعتراض به سیاست های ضدبشری رژیم صهیونیستی و مقایسه اشغال اراضی توسط این رژیم با اردوگاه های کشتار آشویتس نازی ها، همه کتاب هایش را از کتابفروشی های اسراییل جمع آوری کرد.

پیلار دل ریو بیوه ساراماگو ریاست بنیاد ژوزه ساراماگو در پرتغال را برعهده دارد. این بنیاد پیش از این یک رمان منتشر نشده از او را با عنوان «نور آسمانی» منتشر کرد که در دهه 50 قرن بیستم نوشته شده اما منتشر نشده بود و ساراماگو پس از نوشتن این رمان به مدت 20 سال به آفرینش در سکوت ادامه داد.