محمد ميركياني : بن بست و تكرار در برنامه سازي ، با وجود ذخائر پربار فرهنگي و ادبي پذيرفته نيست / مجريان سيما از كلمات ساده و دم دستي استفاده مي كنند

اين نويسنده  و منتقد ادبيات داستاني ، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر،  با بيان اين مطلب افزود: متاسفانه اهالي سينما، كساني كه در حوزه فيلم و تلويزيون فعاليت مي كنند عموما اهل مطالعه نيستند براي همين است كه غالبا مجريان ما دچار مشكل مي شوند و از كلمات ساده و دم دستي استفاده مي كنند.

محمد ميركياني تصريح كرد : منابع گسترده اي در ادبيات كهن داريم كه نه صرفا براي نوشتن داستانهاي قديمي بلكه براي نوشتن داستانهاي امروزي مي توانيم از آنها استفاده كنيم. كساني كه در حوزه توليدات فرهنگي هستند كه داستان، فيلم و نمايشنامه مي توانند از اين عناصر استفاده كنند. براي مثال عمو رستم و دايي سهراب بر اساس ويژگيهاي شخصيتي رستم و سهراب نوشته شده است يعني رستم و سهراب شاهنامه كه شخصيت هايي هستند كه زندگي امروزي دارند و اصل ماجرا به تهران دهه 40 بر مي گردد.

ميركياني خاطرنشان ساخت :  پيام هاي قصه هاي كهن پيامهاي عام است و پيام خاص نيست يعني پيام هايي كه بر اساس خصلت انسان و نيازهاي فطري انسان در همه دوران ها شكل گرفته يعني يك قصه كهن نتيجه قرنها زندگي مردم ماست كه در يك قصه و حكايت و ... خلاصه شده است و غير از آن خيلي از اين قصه هاي كهن نتيجه تفكر و انديشه حكماي بزرگ و دانشمندان بزرگ است و در درونمايه آنها انديشه و حكمت نهفته است و همين انديشه و حكمت نهفته در اين آثار آنها را ماندگار كرده است.

كساني كه در حوزه فيلم  و تلويزيون فعاليت مي كنند عموما اهل مطالعه نيستند براي همين است كه غالبا مجريان ما دچار مشكل مي شوند و از كلمات ساده و دم دستي استفاده مي كنند

وي در ادامه به مهر گفت :  مفاهيم همه زماني در اين آثار درج شده است و عموما چون فطري هستند ما در تمام زمانها به آنها احتياج داريم نياز فطري به مفاهيم هم خوبي، بدي، امانت داري، تلاش براي زندگي و نترسيدن از مشكلات، خدمت به ديگران، محبت به كوچكتر، احترام به بزرگتر و ... مفاهيم همه زماني هستند .  يعني هر چقدر زندگي مدرن و پيشرفته باشد ما به اينها نياز داريم يعني احترام به بزرگتر در جامعه توسعه نيافته هزار سال پيش و چه در جامعه مدرن امروزي نياز است براي همين مفاهيم همه زمانه آثار نيز همه زمان مورد توجه است به همين دليل به اينها مفاهيم فطري مي گويند و انسان در همه زمان ها به آن نياز دارد. بر فرض تابش خورشيد، وزش نسيم، روشنايي ماه، پديده هاي فطري است كه انسان براي زندگي به آن نياز دارد و اين مفاهيم هم مفاهيم فطري است كه انسان به پيام آنها نياز دارد و هيچ وقت كهنه نمي شوند.

اين نويسنده تصريح كرد: اما اين آثار ارزشهاي ديگري هم دارد ، به خاطر اين كه اينها نتيجه زندگي ديگران هستند ، يعني وقتي اين آثار براي ديگران نقد مي شود ما با نوع آثار، آداب، حوزه مردم شناسي آنان آشنا مي شويم و بسيار مفيد است و مايه عبرت و عبرت آموزي در اين آثار بسيار آشكار است. اين زمان مي توانيم بر اساس طرح و ساختار درون مايه اين آثار امروزي را هم خلق كنيم. اين سرمايه بسيار گرانقدر و گرانبهاست يعني اگر ما بتوانيم از اين آثار خوب استفاده كنيم مي توانيم بي نهايت فيلمنامه، نمايشنامه، رمان و داستان بنويسيم.

محمد ميركياني درپايان گفت وگو با مهر،  يادآور شد :  نبايد سينماي ما براي نوشتن نمايشنامه به اين بن بست برسد ، ما نبايد بن بستي داشته باشيم وقتي اين همه ذخاير فرهنگي بي پايان داريم ، چرا بايد در سينما و تلويزيون مشكل فيلمنامه داشته باشيم. چرا بايد در تلويزيون چارچوب فيلمنامه ها تكراري باشد ؟ كساني كه در توليد فيلم كار مي كنند چون مخاطبان زيادي در معرض تماشاي آثار آنها قرار مي گيرد ، بايد از اين منابع استفاده كنند.