به گزارش خبرنگار مهر، به مناسبت روز 21 سپتامبر (برابر با سی‌ام شهریور) ــ كه «روز جهانی صلح» نام گرفته است ــ مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی با همکاری نمایندگی سازمان ملل در ایران، همایش روز جهانی صلح با حضور و سخنرانی تعدادی از استادان متخصصِ حقوق و حقوق سیاسی برگزار کرد.
در ابتدای این مراسم محمد سجادی، پیام آیت الله محمدکاظم موسوی بجنوردی را قرائت کرد که متن پیام به شرح ذیل است:
نخست به حضار ارجمند، دانشمندان، محققان و دوستداران صلح که مخصوصا امروز یکی از مهمترین آرزوهای انسان فارغ از هر رنگ، دین، آئین و حکومت است خوش‌آمد می گویم. گرچه برای صلح و صلح‌خواهی که به دیده برخی از فیلسوفان از جمله فضیلت ها است، تعریفی مطلق نمی توان بدست داد، اما به مصداق تعرف‌الامور به اضدادها بحث درباره مفهوم صلح بدون دریافت مفهوم جنگ به طور عام اعم از کشمکش‌های روحی، درونی و جنگ‌های مادی راه به جایی نمی برد.
اگر این نظر که جنگ یکی از کهن‌ترین کنش‌های انسان چه در برابر طبیعت و چه در برابر یکدیگر بوده است، درست باشد، خواستاری صلح و آرامش هم از کهن‌ترین آمال انسانی است. صلح در برابر جنگ به معنای عام کوشش برای برانداختن آن است، گرچه غالب ادیان بنابر طبیعت آموزه های خود و مخصوصا بدان سبب که قتل عمد یا سلب حیات عمدی از انسان را حرام می دانند، از مدافعان صلح و آرامش بوده اند، اما اصحاب ادیان و مذاهب همه وقت به آن تعالیم عمل نکرده اند و قسمتی از طولانی‌ترین و خونین‌ترین پیکارهای بشر جنبه‌های دینی و مذهبی داشته است.
فیلسوفان برجسته، عارفان نامدار و متفکران بزرگ عالم بشریت همه وقت خواهان صلح بوده اند. ایجاد نهضت صلح‌طلبی به روزگار معاصر برای تحقق همین هدف قطع نظر از هر تعلقی، گرچه متاسفانه به دلایلی که حالا جای بحث آن نیست، توفیقی چشمگیر بدست نیاورده است، اصحاب همین نهضت یا عموما صلح‌طلبان جهان در تعاریف و مصادیق آن متفق نیستند. گروهی مخالف مطلق هر نوع جنگی‌اند و معتقدند ارتش‌ها باید منحل شوند، بعضی با جنگ‌های تهاجمی، نه دفاعی مخالفند و بعضی جنگ را برای اعاده استقلال و آزادی را مجاز می‌شمارند.
در عصر جدید نخستین‌بار به سال 1834 میلادی کنگره جهانی صلح در لندن برگزار شد و در 1892 میلادی دفتر بین‌المللی صبح در برن سوئیس افتتاح گردید. جایزه صلح نوبل در گسترش عقیده صلح‌طلبی بسیار موثر بوده است. مباحثی چون خلع سلاح عمومی و نهادهایی چون سازمان ملل متحد و دیوان های بین‌المللی و اندیشه‌هایی چون گفتگوی تمدنی در برابر جنگ تمدن‌ها هم با نهضت صلح‌طلبی جهانی مرتبطند، گرچه باز هم در برابر قدرت‌طلبی و سلطه‌جویی روزافزون قدرت‌های بزرگ راه به جایی نبرده اند، مردم جهان باید بدانند که جنگ و کشمکش به هر شکل و به هر بهانه‌ای خلاف عقلانیتی است که بشر خود را بدان آراسته می‌داند و نتیجه‌ای جز افزایش خوشنت، جنگ، خونریزی و ویرانی جهان نخواهد داشت.
نشست‌هایی که درباره و برای صلح در هر جای دنیا برگزار می شود، گرچه فاقد قدرت اجرایی است، اما این فایده از آن متصور است که توجه مردم و مخصوصا زمامداران تا اندازه‌ای به خطری که بشریت را مورد تهدید جدی قرار داده است، متوجه گرداند.
یقین دارم که سخنان استادان و دانشمندان حاضر در این نشست اهمیت موضوع را بیش از پیش برای ما روشن می‌کند و به کوشش برای توسعه فکر صلح‌طلبی، مخصوصا اثبات صلح‌خواهی ایرانیان و مسلمانان وامی دارد.
نظر شما