قانون " كودك آزاري " براي بچه ها خوانده نمي شود !

زينب پنج سال بيشتر ندارد و فقط به خاطر اينكه ، ناخواسته لباسش را خيس كرده ، نامادري چند جاي بدن نحيف و لاغرش را داغ گذاشته و حالا در يكي از بيمارستانها بستري است...

محمد ، طاهر، صادق، ليلا و هزاران كودك ديگر همچون زينب و شايد بدتر از او مورد آزار و اذيت جسمي و روحي بزرگترهاي خانه و خارج از خانه قرار مي گيرند و كسي خبردار نمي شود !!

به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، كمتر روزي است كه مطبوعات را ورق بزنيم و خبري از آزار و اذيت و شكنجه كودكان توسط والدين و غريبه ها را در صحفه حوادث نخوانيم !

متاسفانه به رغم وجود قوانين متقن و قوي براي جلوگيري از تضييع حقوق كودكان اما همچنان با صحنه ها و رخدادهايي در اقصي نقاط دنيا مواجه مي شويم كه يك روي آن " كودك آزاري " است .

تجاوز جنسي ، فروش اعضاي بدن ، به كارگيري در توزيع مواد مخدر ، تكدي گري و صدها رفتار غير اخلاقي و غير قانوني ديگر كه همگي متوجه شخصيت پاك كودكان است .

اما ، شايد بيشترين تضييع حقوق كودك در محيط خانه و از سوي بزرگترها اتفاق مي افتد ، به گونه اي كه ما نمي توانيم براي ادعاي آن كاري صورت دهيم ، مگر زماني كه وضعيت به مرحله حاد و بحراني مي رسد و آنگاه قانون وارد عمل مي شود كه البته آن موقع كار از كار گذشته و كودك با رفتارهاي بد خانواده مانوس شده و آرام گرفته است !

به گفته مددكاران اجتماعي ، برخي موانع حقوقي ، حمايت و پيگيري از كودكان آزار ديده را با سختي مواجه كرده و مددكاران در بسياري از موارد به رغم مشاهده موارد كودك آزاري ، نمي توانند مداخله كنند .

يك كارشناس مركز مداخله در بحران معتقد است : برخي از موانع حقوقي موجود امكان دخالت مستقيم و حمايت از كودك آزار ديده را غير ممكن ساخته و در بسياري موارد مددكاران به رغم مشاهده موارد كودك آزاري در يك خانواده ، عملا هيچ كاري نمي توانند انجام دهند .

از سوي ديگر ، يك روانشناس اظهار مي دارد : اغلب والدين كودك آزار، سابقه محروميت و تحت آزار قرار گرفتن در دوران كودكي را داشته اند كه تبعات منفي آن در بزرگسالي و در رفتار با فرزندانشان كاملا مشهود است ، لذا براي  جلوگيري از بروز چنين رفتارهايي بايد به درمان آثار كودك آزاري دوران كودكي خود بپردازند . 

فرار بچه ها از خانه كه در مورد فرزندان پسر بيشتر و دختران كمتر اتفاق مي افتد، گسترش اختلالات رواني همچون افسردگي ، اضطراب و ضعف اعتماد به نفس و همچنين گرايش به اعتياد و افزايش بزهكاري در جامعه ، از جمله پيامدهاي منفي كودك آزاري است  كه در دراز مدت باعث سلب اعتماد، رشد خشونت و پرخاشگري در جامعه مي شود .

به اعتقاد جامعه شناسان ، امروزه بيشتر مردم به دليل قرار گرفتن در شرايط سخت اقتصادي و اجتماعي از خانواده غافل شده اند ، در حاليكه براي ايجاد يك خانواده ايده آل بايد به فكر تحكيم بنيان هاي آن بود و همچنين تقويت فرهنگ مشاركت جويي در فرزندان و فراهم نمودن يك محيط امن و بدون اضطراب توسط والدين مي تواند تا حد زيادي به ريشه كن شدن آسيب هاي اجتماعي همچون كودك آزاري ، كمك كند. 

به گزارش خبرنگار مهر ، پديده كودك آزاري بايد به صورت يك جرم عمومي در جامعه شناخته شود و اين جرم حتي اگر از سوي خانواده نيز اعمال شود بايد مانند ساير جرائم مورد پيگرد قانوني قرار بگيرد .

بيشترين كودك آزاري ها در خانواده هايي رخ مي دهد كه والدين و به خصوص پدر به افسردگي و بيماريهاي حاد رواني مبتلا بوده و يا داراي سوء مصرف مواد هستند ، به طوريكه به دليل عدم دسترسي به مواد در زمان نياز و يا در اثر عوارض ناشي از سوء مصرف مواد ، خشم و عصبانيت حاصل از اين مساله را در قالب آزار دادن كودك ، نشان مي دهد.

پدر و مادري كه در كودكي مورد سوء استفاده قرار گرفته اند ، بعدها از كودك آزاري به عنوان روش جبراني استفاده مي كنند ، در برخي موارد نيز عقب ماندگي ذهني و جسمي كودك ، و مشكلات ناشي از اين ضعف بهانه اي ديگر براي بروز كودك آزاري در برخي از والدين است ،  همچنين در حلقه هاي پايين جامعه ،  شرايط زندگي استرس آميز ناشي از  فقر منابع مادي و زندگي در محله هاي فقير نشين در بروز اين معضل بي تاثير نيست .

بر اساس آمار سازمان بهزيستي ، 66 درصد كودك آزاري ها از سوي مردان اعمال مي شود و دختران بيش از پسران در معرض كودك آزاري قرار مي گيرند.

همچنين 25 درصد كودك آزاري ها در خانواده هاي طلاق اتفاق مي افتد و اين در حالي است كه آمارها نشان مي دهد 50 درصد والدين ايراني معتقدند تنبيه براي كودك لازم است و 40 درصد والدين نيز به تنبيه بدني گرايش دارند.

به گفته يك روان شناس ، كودك آزاري از شخصيت بيمار والدين نشات مي گيرد . افرادي كه كودكانشان را مورد آزار، شكنجه و يا سوء استفاده قرار مي دهند و به حقوق كودكانشان احترام نمي گذارند ، خودشان دچار مشكل هستند، به عنوان نمونه در بسياري موارد يا معتادند و يا دچار اختلال شخصيت هستند .

به گزارش خبرنگار مهر ، بررسي ها در خصوص روابط ميان خانواده و فرزندان نشان مي دهد ، در مقابل يك مورد كودك آزاري كه فاش مي شود، حداقل 20 مورد ديگر پنهان مي ماند .

اما ، واقعيت اين است كه هيچ مرجع و نهادي نمي تواند آمار دقيق و عيني از ميزان كودك آزاري در كشور ارائه دهد و همين امر موجب شده اين معضل به عنوان يك آسيب اجتماعي متولي خاصي در كشور نداشته باشد .

تحقيقات نشان مي دهد بيش از 90 درصد كودك آزاري ها در محيط خانه اتفاق مي افتد و اين در حالي است كه پدران با 5/48 درصد ، بالاترين و پس از آن مادران با 3/28 درصد در رديف بعدي عوامل كودك آزاري جسماني در خانواده هاي كودك آزار قرار دارند .

از سوي ديگر ، پژوهشي كه بر روي 585 كودك كار خياباني در گروه سني 6 تا 18 سال و به منظور اطلاع از وضعيت زندگي اين كودكان صورت گرفته ، بيانگر اين واقعيت تلخ است كه بيش از 50 درصد اين كودكان توسط اعضاي خانواده و يا صاحبان كار خود ، در محل كار مورد سوء استفاده جنسي قرار مي گيرند .

رييس انجمن مددكاري ايران معتقد است : براي تعريف كودك آزاري بايد به فرهنگ هر جامعه نگاه كنيم ، در كشور ما تعريف درستي از كودك آزاري وجود ندارد و در واقع علت هاي اين آسيب اجتماعي ناديده گرفته شده اند. 

به گفته دكتر مصطفي اقليما ، براي اينكه بتوانيم تعريف درستي از كودك آزاري داشته باشيم و در كنار آن بتوانيم قوانين درستي در اين مورد وضع كنيم بايد به فرهنگ كشور خود و عوامل به وجود آورنده اين موضوع بپردازيم.

وي تاكيد دارد : به جاي اينكه به وضع قوانين بپردازيم بايد به علت و عوامل كودك آزاري در جامعه پرداخته شود و با ريشه يابي اين عوامل سعي كنيم ضمن از بين بردن علت ها، معلول را نيز كاهش دهيم . زيرا ، تا زماني كه شرايط حاكم بر جامعه عامل به وجود آورنده آسيب هاي اجتماعي است، ما نمي توانيم از تصويب قوانيني كه هيچ ضمانت اجرايي درستي ندارند به نتايج دلخواه خود برسيم .