"ايرج نعيمايي" در گفت وگو با خبرنگار موسيقي "مهر" با اعلام اين مطلب گفت: ماه مبارك رمضان به ماه "شب زنده داري" و"مناجات" معروف است و با توجه به اين ويژگي دو نوع فعاليت موسيقيايي يعني موسيقي "مناجات "و موسيقي "دعاها" در اين ماه وجود داشته است ؛ موسيقي مناجات شامل موسيقي "سحرخواني"،" منقبت خواني" و موسيقي "دعاها " شامل موسيقي دعاهاي مخصوص اين ماه نظير "جوشن كبير"، "جوشن صغير" و... بود ه كه همه اين مراسم موسيقايي كه ريشه در فرهنگ وسنت ما دارد فراموش شده است وبايد احيا شود وبه ديگر موسيقي هايي روزمره اضافه شود.
رييس انجمن موسيقي ايران در ادامه به علل فراموشي اين مراسم اشاره كرد و افزود: گسترش فرهنگ غربي در 80 سال اخير و به قدرت رسيدن نيروهاي ارتباطي و رسانه اي به كم رنگ شدن و حتي نابودي بخشي از اعتقادات و سنت ها منجر شده است؛ چراكه فرهنگ غرب با ساختار تمدني "فرد مداري"، "قراردادي بودن فعاليت ها "و " نگاه تجاري" با زندگي مبتني بر اخلاق در تضاد است.
نعيمايي با اشاره به اينكه ماه رمضان ماه شادي و نشاط است ، تصريح كرد: برخلاف تصور همگان، ماه مبارك رمضان تداعي كننده شادي ها و سرورهاست؛ چراكه انجام اعمال نيكو و فرمان هاي پروردگار بايد با شادي صورت پذيرد. البته روزهاي 19 تا 23 همه مسلمانان دنيا، به مناسبت شهادت حضرت علي (ع) سوگوارند امابه طور كلي عيد اصلي مسلمانان دراين ماه صورت مي گيرد .
اين موسيقيدان، به لزوم احياي مراسم موسيقي ماه رمضان تاكيد كرد و گفت: زنده كردن مراسم اين ماه، بدين معني است كه اين برنامه ها با نيازهاي فعلي جامعه منطبق شود و به اصل آنها مواردي اضافه يا حذف شود؛ البته تكنولوژي موجود اين امكان را فراهم مي كند كه برنامه موسيقايي فراموش شده به صورت و شكل مطلوب تري ارائه شود، اما اين مراسم بايد از نو تعريف شود كه اين امر به عهده پژوهشگران و متوليان فرهنگ است.
ايرج نعيمايي در پايان افزود: مسولان فرهنگي در صورت ادعاي فرهنگ ديني و ملي ، بايد هرچه زودتر اين مراسم اعتقادي و مذهبي را احيا كنند و درغير اينصورت نه تنها نسل فعلي با اين مراسم آشنايي پيدا نمي كند، بلكه اين ناآگاهي بي هويتي نسل هاي بعدي را منجر مي شود.
نظر شما