واژه ایثار در جامعه سکولار آمریکا معنا ندارد

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از ترجمه انگلیسی رمان دا عصر امروز یکشنبه 20 مهر با حضور سیده زهرا حسینی راوی کتاب، پل اسپراکمن مترجم انگلیسی اثر، علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری و اعضای دفتر ترجمه حوزه هنری در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.

اسپراکمن در این برنامه گفت: در حال حاضر دانشگاه راتبرد نیستم. بازنشست شده ام و روی ترجمه فارسی و عربی آثار کار می کنم. حرفی برای گفتن ندارم فقط به عنوان مترجم می خواهم به چند جمله اشاره کنم که در ترجمه این کتاب انتقال ناپذیرند و مشکل آفرین. یکی از این لغات ایثار یا جانبازی است که در جامعه سکولار و لائیک معنی نخواهد داشت چون در چنین جامعه ای کشتن در راه خدا معنا ندارد پس باید از واژه شهید استفاده کنم که آن هم معنا ندارد. واژه شهید به زمان جنگ های صلیبی بر می گردد و امروزه کاربرد چندانی در آمریکا ندارد.

وی افزود: واژه دیگر مجاهدین خلق بود که نمی دانستم بنویسم مجاهدین خلق یا منافقین خلق! خوب من در ترجمه از عبارت منافقین استفاده می کردم چون عقاید بیشتر مردم ایران در آن زمان مقابل این گروه قرار داشت. واژه دیگر مظلومیت و معصومیت بود. راوی در جایی از کتاب می گوید در چشم های پدرش معصومیت و مظلومیت بود. خب مشکل می توان چنین مفهومی را منتقل کرد به همین دلیل بود که 4 سال روی این کتاب کار کردم تا واژه هایی که بتوانند این مفاهیم را به خوبی منتقل کنند پیدا کنم. با چند نویسنده صحبت کردم و سعی کردم واژه هایی را پیدا کنم که برای یک انگلیسی زبان در عصر ما نصف یا یک چهارم این مفاهیم را منتقل کند.

این محقق ادامه داد: من دو سال در غزنه افغانستان خدمت کردم  و با شعر عرفانی بویژه شعر سنایی غزنوی آشنایی دارم. آشنا شدن به ابعاد معنوی یک جنگ برای مترجم مهم است چون در نوشته های انگلیسی زبان اصلا درباره معنویت جنگ صحبتی نشده و نمی شود بلکه فقط صحبت کشتن است. از جنگ ایران و عراق، در آمریکا در رسانه های گروهی بسیار کم صحبت شده است و فارغ التحصیلان بهترین دانشگاههای آمریکا خبری از این جنگ ندارند و نمی دانند نقش زنان در آن چه بوده است؟ امیدوارم با این کتاب آن جای خالی را پر کنیم تا انگلیسی زبانان بفهمند این جنگ در ابعاد فوق طبیعی اش چه بوده است؟

سیده زهرا حسینی راوی کتاب «دا» در این برنامه گفت: این لطف خداست که شامل حال آقای اسپراکمن شده است تا پیام ملت ایران و مظلومان را به گوش مردم آمریکا برساند. و این عنایت کمی نیست. امیدوارم مردم آمریکا به مظلومیت مردم ایران پی ببرند و بدانند، البته با معذرت خواهی از آقای اسپراکمن،  دولتشان چه ظلمی در حق مردم ما کرده است. واقعا هر دولتی در آمریکا سر کار آمد با ما دشمنی نشان داد و ما نفهمیدیم علتش چیست؟ مگر گناه است آدم بخواهد برده و مستعمره کسی نباشد. ما خواستیم ملتی با آداب و رسوم خودمان باشیم. نه به کسی ظلمی کردیم و نه جنگی را تحمیل کردیم. متاسفانه کشورهای غربی و در راسشان آمریکا ظلمی می کنند و بعد از تحمیل جنگ رزمی به ما باز هم دست بر نمی دارند و جنگ فرهنگی را به ما تحمیل می کنند.

راوی کتاب «دا» ادامه داد: اما دست خدا بالای همه دستها است که یک آمریکایی را مامور می کند که علیه نظام سلطه حاکم در کشورش کتابی بنویسد و آن را به میان مردمش ببرد. ما همیشه با مردم آمریکا دوست بوده ایم و این مردم برای ما قابل احترام هستند. این دولت آمریکاست که با آن مشکل داریم چون قبول نمی کنند ما هم حقی داریم خدا انسان را آفرید و به او حق داد اما مشخص نیست چرا یک عده خودخواهند و حق را از آن خود می دانند. وی گفت: خدا دارد قدرتش را به آمریکایی ها و صهیونیست نشان می دهد تا بدانند تیشه به ریشه خودشان می زنند. در حال حاضر آنها جنگ فرهنگی شان را شروع کرده اند و ما هم مشغول جواب دادن هستیم.

ترجمه این کتاب یک پیروزی بزرگ برای همه ملت های مظلوم و آزاده است.

حسینی در پایان سخنانش  در حالی که منقلب شده بود، گفت: همانطور که به آقای اسپراکمن هم گفتم امروز با وجود شادی اش برایم غمگین است چون در رونمایی اول کتاب دا، دا هنوز زنده بود اما امروز در میان ما نیست. امیدوارم بتوانیم قدردان مادران شهید باشیم.

همسر پل اسپراکمن نیز در این برنامه گفت: خواندن کتاب دا برایم بسیار جالب بود و هنگام مطالعه مرتب می خواستم فصل بعدی را بخوانم. ما کتاب را 5 یا 6 بار خواندیم و وقتی تمام شد آن را پیش یک ویراستار حرفه ای بردیم. آن ویراستار هیچ آشنایی با فرهنگ ایران و انقلاب نداشت اما کتاب آنقدر روی او تاثیر گذاشته بود که می گفت نتوانسته کتاب را زمین بگذارد و خانم حسینی برایش بسیار احترام دارد.

خواننده انگلیسی زبان کتاب می تواند درک کند که زنان ایرانی هنگام رویارویی با مشکلات چقدر قوی هستند.