محمد مهدي عسگر پور كارگردان در گفت و گو با خبرنگار سينمايي "مهر" با بيان مطلب فوق افزود: در سالهاي اخير در سينماي ايران تعدادي از دست اندر كاران سينمايي از واژه فيلم هاي ارزشي استفاده و سو استفاده كرده اند و موجب شد اين واژه بازتاب منفي داشته باشد . واين امر باعث شد در سينما براي اينگونه فيلمها واژه معنا گرا پيدا شود . به همين دليل من فكر مي كنم بايد براي اينگونه فيلمها طبقه بندي خاصي صورت بگيرد . نه اينكه كه هر كس با ميل شخصي خود و با داشتن چند ويژگي كوچك فيلم خود را در اين حوزه تعريف كند . وحل اين معضل به تنهايي مي تواند يكسري از مشكلات اينگونه فيلمها را حل كند .
وي در ادامه بيان كرد: ادامه روند بي توچهي به فيلمهاي ارزشي و فرهنگي از طرف مديران برنامه ريزي سينماي ايران باعث مي شود مخاطبين اينگونه فيلمها كمتر شده در نتيجه عدم حضور اين مخاطبين در سينما ها موجب مي شود كه ضربه محكمي به بدنه نحيف اين سينما وارد شود . و البته در سالهاي اخير شاهد بوديم كه سينما ، مخاطبين از دست رفته در اين حوزه را كاملا ناديده گرفته است . و اين مخاطبيني كه ما در اين سالها در سينما مي بينيم مخاطبين اصلي سينما نيستند .
عسگر پور در خصوص ساخت سالنهاي جديد سينمايي در بهبود وضعيت اكران گفت: شايد يكي از راههاي حل مشكل وضعيت فعلي اكران، ساخت سالنهاي سينمايي با استاندارد بالا باشد ولي اين موضوع در مدت زمان كوتاه ميسر نخواهد شد . در ساخت سالنهاي جديدسينمايي بايد عزم ملي صورت گيرد .البته نه آن عزم ملي كه سالها شاهد آن بوده ايم همان عزمي كه هيچ وقت نتوانسته به سرانجام برسد . زيرا اين عزم ملي بايد توسط چندين ارگان هماهنگ شود . و هماهنگي اين ارگان ها بعيد به نظر مي رسد . همين كه يك مدير سينمايي در زمان مديريت خود بتواند يك سينما استاندارد نيز تاسيس كند در شرايط فعلي بايد قدردان اوباشيم . البته احياي سالنهاي سينمايي قديمي نيز فكر نمي كنم كمكي براي اين وضعيت باشد چون شرايط جغرافيايي شهر تهران نسبت به سالهاي گذشته تغيير پيدا كرده است . و تعدادي از سالنهايي كه تعطيل شدند نمي توانند بعد از بازگشايي كاركرد سابق خود راداشته باشند .
كارگردان فيلم قدمگاه خاطر نشان كرد: متاسفانه مجموعه سينمايي كشور هنوز نتوانسته به اين موضوع پي ببرد كه آيا مجموعه دولت كليت سينما را دوست دارد يا خير؟ آيا از آن حمايت ميكند ؟ و هنوز مجموعه سينما اين موضوع برايش مبهم است ودر نتيجه با دلسردي به كار خود ادامه مي دهد .
وي درخصوص مخاطبين خاص فيلمهاي فرهنگي گفت: بحث مخاطب خاص در تمامي دنيا رايج بوده است . اما اين بحث محدوديت اكران را گسترده تر مي كند . و البته موجب مي شود كه سينمادار نيز با اكران اينگونه فيلمها كه مخاطب خاص دارند معترض باشد . البته نمي شود با سرمايه اشخاصي كه سالن دارند بازي كرد . و بايد مديريت دولتي امكاناتي فراهم كند كه تضميني براي اين سرمايه وجود داشته باشد.البته در سالهاي اخير در سازمانهاي دولتي و غير دولتي ار تباط خاصي با سينما ديده مي شود. به طور مثال اين سازمانها تعدادي از بليطهاي سينمايي را پيش خريد كرده و يا باتخفيف ويژه به كارمندان خود ارائه مي دهند.
اين كارگردان در ادامه بيان كرد: متاسفانه در سينماي ايران هنوز ديد نسبت به عرضه و پخش همان ديدگاههاي 20 سال پيش است . به همين دليل ريزش پول در اين دفاتر زياد وجود دارد. بايد فيلمسازان براي پخش و عرضه فيلمهاي خود از يك پخش كننده فعال و برنامه ريزي شده استفاده كنند. بايد مقدمات حضور درست در بازارهاي بين المللي فراهم شود .
وي در پايان گفت: متاسفانه در شرايط فعلي اكران سينماي ايران ،دغدغه شوراي صنفي اكران ،عمدتا نجات يك سينما يا يك فيلم است و نگراني نسبت به تمامي فيلمهاي توليدي و تمامي سينما ها وجودندارد و فكر كنم نمي دانند ادامه اين روند مي تواند راه سينماي اين كشور را كج كند . و تمامي اين عرصه هايي كه فتح شده است را از بين ببرد . در اينجا هر كس به فكر منافع خودش است . اما اميدوارم معاونت سينمايي با مبنا قرار دادن اين اصول و بادرايتشان راهي براي اين مشكل بيابند .
نظر شما