در این آیین تشت‌های آب را که نمادی از فرات است در محلات می گردانند و به نمایش در می آورند و بعد از آن در مسجد و حسینیه قرار می دهند. بعد از قرار گرفتن تشت ها در سکوهای مخصوص، دعا خوانده می‌شود و عزاداران از آب تشت به عنوان تبرک استفاده می‌کنند.
گفته می شود این آیین نمادی از رفتار جوانمردانه امام حسین(ع) در مقابل سپاه حر و سیراب کردن لشکر و اسب های آنها است. امام حسین(ع) در مسیر کربلا با وجود کمبود آب دستور می‌دهند تشت ها با آب های موجود در مشک ها پر شود تا هم یاران ایشان و هم سربازان حر از آن استفاده کنند و احشام کاروان ها هم سیراب شوند.
نظر شما