«رامین مهمانپرست» سخنگوی سابق وزارت امورخارجه در گفتگو با سایت «نامه نیوز» به بیان برخی ناگفته ها در طول دوره سخنگویی در این وزارتخانه پرداخته است. مهمانپرست در این گفتگو درباره موضوعاتی همچون برکناری متکی در سنگال، ماجراهای بالارفتن از دیوار سفارت انگلستان، ماجرای کارمند سفارت ایران در برزیل و ... سخن گفته است. جذاب ترین بخش های آقای سخنگوی سابق را بخوانید:
میخواستم با مسئولین کشور مثل آقای رئیس جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی، رئیس مجلس و برخی دیگر دیدار کنم و چارچوب های کلی فکری آنها را در خصوص موضوعات مختلف جویا شوم؛ همچنین به آقای متکی درباره درخواست دومم توضیح دادم و گفتم که کار سخنگویی بدون همکاری با رسانهها امکان پذیر نیست و این شغل چپ و راست نمیشناسد، از سوی دیگر برای من همه رسانه ها یکسان هست و میخواهم با همه کار کنم.با این دو شرط کار در وزارت خارجه به عنوان سخنگو را آغاز کردم.
در طول 42 ماه حضور در این سمت 3 بار با من تماس گرفته شد. 2 مرتبه یکی بار از دفتر رئیس جمهور و یک بار از دفتر مقام معظم رهبری با من تماس گرفته شد و سوالاتی درباره مواضع وزارت خارجه پرسیده شد و من هم توضیحاتی دادم. یک بار هم خود آقای احمدی نژاد با من تماس گرفتند و نظری راجع به فعالیتهای هستهای در خصوص مواضع وزارت خارجه عنوان کردند؛ با هم صحبت کردیم و بنده هم راجع به مواضع وزارت خارجه به اقای رئیس جمهور توضیحاتی را ارائه کردم. بعد برای اینکه نظر آقای احمدی نژاد تامین شود یک عبارت را به موضع وزارت خارجه اضافه کردم.
من هم از تماس ها و اس ام اس ها متوجه موضوع برکناری آقای متکی شدم؛ برای اینکه از صحت آن اطمینان پیدا کنم با دفتر ریاست جمهوری تماس گرفتم و مطمئن شدم که بله این اتفاق افتاده است. روزی که آقای متکی برکنار شدند دوشنبه بود و روز سه شنبه من باید در جمع خبرنگاران حاضر می شدم و مطمئن بودم که یکی از سوالاتی که در این کنفرانس خبری مطرح خواهد شد بحث برکناری اقای متکی خواهد بود، هیچ کس اما از اصل قضیه باخبر نبود و من سعی کردم از طرق مختلفی متوجه ماجرا شوم ا بتوانم به درستی در این باره موضع گیری کنم اما هیچ کس اطلاعات و پاسخ مشخصی در این باره نداشت تا به ما منتقل کند؛ خاطرم هست که تا صبح بیدار ماندم و در این باره فکر کردم که باید چه جوابی به خبرنگاران داده شود.
وقتی وارد دانشگاه شدم خبرنگاران شروع به پرسیدن سوالاتی راجع به انگلیس کردند که من پاسخی نمیدادم و در خصوص شهید شهریاری صحبت می کردم. کمی از مراسم گذشت که خبرنگاران با پرسیدن این سوال که نظرتان راجع به بالا رفتن نیروهای تجمع کننده از دیوار سفارت انگلیس چیست؟ مواجه شدم و خبرنگاران هم با تعجب شدید من مواجه شدند، من به سرعت بلند شدم و به سمت ماشین رفتم و به دوستان معاون در وزارت خارجه تماس گرفته و قرار بر تشکیل جلسه فوق العاده شدتماس بگیرم ولی جابه جایی آقای متکی در هواپیما برای سفر به ایران منجر به عدم برقراری ارتباط و مکالمه ما شد، صبح روز سه شنبه و نیم ساعت قبل از برگزاری کنفرانس خبری اما توانستم با ایشان صحبت کنم. پرسیدم تاچند دقیقه دیگر کنفرانس خبری برگزار می شود و قطعا یکی از سوالات خبرنگاران راجع به برکناری شما خواهد بود؛ آقای متکی گفتند خب چه جوابی دارید؟ گفتم که من یک جمله آماده کردم که به خبرنگاران بگویم و همان موقوع به اقای متکی گفتم که بسیار تشکر کردند و بنده رو دعا کردند.این جمله این بود: «نفس جا به جایی در کارهای اجرایی امری طبیعی است؛ آقای متکی سابقه خوبی داشتند و در هر پستی باشند منشا خدمات خواهند بود؛ برای ایشون آرزوی موفقیت داریم.»
من در زمانی که ماجرای کارمند سفارت ایران در برزیل اتفاق افتاد، اصلا ایران نبودم و موضعگیری که در این باره صورت گرفت از طرف من نبود. و متن بیانیه در حالی از سوی برخی از معاونین تدوین و منتشر شد که من اصلا آن را تایید نکرده بودم و وقتی دیدم که در این بیانیه از اقدام این فرد دفاع شده است و آن اتفاق انکار شده است بسیار ناراحت شدم و به معاونینی که این متن را تدوین کرده بودند هم اعتراض کردم و تهدید کردم شاید موضع گیری درست را اتخاذ کرده و بگویم که آن موضع از طرف من نبوده است که البته این کار را نکردم. البته آن کارمند هم اخراج شد.
نظر شما