به گزارش خبرنگار مهر، یزد گرچه تا دو دهه پیش، چندان با وجود صنایع موجود در آن شناخته نمی شد اما برخی صنایع در این استان قدمتی به طول یك قرن دارند كه از آن جمله می توان به صنعت ریسندگی در این استان اشاره كرد.
ریسندگی یكی از صنایع اصلی در استان یزد بود، زمانی پارچه های یزدی بازار كشور را به سیطره خود درآورده بودند و در مجموع نساجی یزد برای خود یكه تازی می كرد.
علاوه بر كارخانه های بزرگ، زنان و مردان بسیاری در خانه های خود با به راه انداختن كارگاهی كوچك، نساجی انجام می‌دادند كه این كار هنوز در بسیاری از خانه ها در مناطقی نظیر ابرندآباد، مریم آباد و ... وجود دارد و شال بافی، شاخه ای از صنعت ریسندگی و نساجی بود كه هنوز هم در خانه مشاهده می شود.
پس از اینكه پای صنعت كاشی و سرامیك به میان آمد و در كنار آن واحدهای فولادی نیز در یزد و میبد و اردكان و مهریز پا گرفتند، یزد كم كم سری در میان سرهای صنعتی كشور درآورد و این روزها با توسعه ای بزرگ به ششمین استان صنعتی كشور تبدیل شده و برخی شهرستانهای آن به تنهایی، یك قطب صنعتی در كشور به شمار می روند.
یكی از جذابیت های كار صنعتی در استان یزد، شكل گیری این بخش توسط بخش خصوصی است و كمتر واحد دولتی صنعتی در این استان مشاهده می شود و معدود واحدهای موجود نیز از چندی پیش به تدریج به بخش خصوصی واگذار شده اند.
صاحبان صنایع یزد اغلب صفر تا صد واحدهای صنعتی را بدون كمك دولت به راه انداخته اند
صاحبان صنایع در استان یزد اغلب به لحاظ اقتصادی انسانهای قدری بوده و هستند و از صفر تا صد یك واحد صنعتی بزرگ را خود به راه انداخته اند و در كنار تلاش و پویایی و خلاقیت و مدیریت، توانسته اند واحدهای خود را به سرعت گسترش دهند.
اما همین سرمایه داران قدر نیز مدتی است از ركود موجود در بازار نگرانند و حتی برخی از آنها تولید خود را به نصف رسانده اند.
یكی از صاحبان صنعت كاشی و سرامیك در استان یزد در مورد وضعیت تولید، سرمایه در گردش و بازار داخلی و خارجی محصولات كاشی و سرامیك به خبرنگار مهر گفت: از زمانی كه وضعیت سوخت رسانی به كارخانه های كاشی و سرامیك تغییر كرد، به تدریج مشكلات شروع شد اما دو سه سال اخیر، اوج مشكلات صنعت در استان یزد بوده و به نظر می رسد ركود در طول یك سال اخیر بیش از گذشته بوده است.
سیدعلی میرجلیلی عنوان كرد: از دو سال پیش كارخانه كه در سه شیفت تولید داشت، با تعدیل نیرو، كار خود را در دو شیفت انجام می دهد و به جرات می توانم بگویم اكنون تنها از ۳۰ درصد ظرفیت كارخانه استفاده می شود.
وی بیان كرد: این وضعیت در اغلب كارخانه های كاشی و سرامیك و حتی در صنایع ریسندگی و نساجی قابل مشاهده است و همكاران ما از ركود بازار ابراز نگرانی شدید دارند.
میرجلیلی خاطرنشان كرد: در مورد سرمایه در گردش نیز مشكل ما از دیرباز با بانكها وجود داشته و تا كنون هیچ یك از مراجع نه دولتی ها و نه مجلسی ها نتوانسته اند مشكل صنایع و بانكها را حل كنند به نحوی كه بانكها به جای اینكه از واحدهای مشكل دار دستگیری كرده و با ارائه تسهیلات در صدد رفع مشكلات آنها باشند، این واحدها را با اصطلاح ستاره دار كرده و از ارائه تسهیلات به آنها خودداری می كنند و تسهیلات خود را به واحدهایی كه مشكلات مالی ندارند، ارائه می دهند.
ارتباط صنایع و بانكها هنوز با كوهی از مشكلات مواجه است
وی افزود: هر چه تلاش شد تا برای واحدهایی كه در زمینه سرمایه در گردش و نقدینگی مشكل دارند، تسهیلات فراهم شود، به رغم پیگیری های معاونت برنامه ریزی استانداری، این كار از سوی بانكها با مشكلات بسیاری همراه است.
میرجلیلی با بیان اینكه اغلب واحدهای كاشی و سرامیك با فروش محصولات خود در بازارهای خارجی نظیر عراق و ... مشكل نقدینگی را به نحوی حل می كردند، یادآور شد: از زمانی كه اوضاع عراق نا امن شده، صادرات ما به حد صفر رسیده و اكنون صادرات در دست دو یا سه واحد كاشی و سرامیك است و بقیه در حالت معلق هستند.
این معضلات و مشكلات در زمینه دیگر واحدها نیز وجود دارد به عنوان مثال واحدهای نساجی استان نیز همواره با حسرت از رونق گذشته بازار خود یاد می كنند و اغلب آنها معتقدند قدرت خرید مردم كمتر شده البته برخی دیگر از واحدها، محصولات ارزان چینی را عامل بی رونقی واحدهای خود می دانند.
گرچه صنایع نالان هستند اما برخی مسئولان معتقدند وضعیت صنایع چندان هم بد نیست و اگر رونق گذشته را ندارند، امروز نیز چندان بی درآمد نیستند.
همه مشكلات را نمی توان به گردن ركود انداخت/ مدیریتها هم ضعف دارند
رئیس خانه صنایع، معادن، بازرگانی و كشاورزی استان یزد در این زمینه اظهار داشت: ركود در صنایع استان یزد اثرگذار بوده اما به شكلی از سوی برخی كارخانه داران مطرح می شود، نیست و اگر وضعیت برخی كارخانه ها بد و در حالت ركود شدید قرار گرفته، همه آن به شرایط اقتصادی كشور مربوط نیست و برخی از این مشكلات به دلیل نحوه مدیریتهاست.
محمدرضا قمی عنوان كرد: واحدهای ما می گویند اكنون با ۳۰ درصد ظرفیت كار می كنند در حالی كه همین واحدها حتی در بهترین حالت و در روزهای اوج رونق خود نیز با ۱۰۰ درصد ظرفیت كار نكرده اند و در بهترین حالت، ۷۵ درصد ظرفیت تولید خود را به كار گرفته اند.
وی تصریح كرد: نمی گوییم شرایط اقتصادی، تحریم ها، ركود و ... اثرگذار نبوده اما این تاثیر منفی به اندازه ای نیست كه مطرح می شود.
قمی خاطرنشان كرد: یزد در همین شرایط نیز از بسیاری استانها در زمینه تولید جلوتر است و گرچه ایده آل نیستیم، اما آمارهایی كه از تعطیلی واحدهای صنعتی خبر می دهند نیز چندان صادق نیست ضمن اینكه بازار صادرات صنایع نیز به نظر بد نیست و این امر از صدور كارتهای بازرگانی طی سال گذشته و سال جاری به خوبی هویداست و در این زمینه با رشد مواجه بوده ایم.
وی كه خود از صاحبان صنایع استان یزد به شمار می رود، در مورد بسته خروج از ركود دولت نیز عنوان كرد: اگر این بسته اجرایی شود، كارآمد خواهد بود اما اگر قرار است در كشوی میز مسئولان میانی بماند، به درد بخور نخواهد بود.
صنایع به دنبال بازارهای دیگر جهانی باشند
قمی تصریح كرد: به نظر من برخی صنایع باید ضمن بهبود كیفیت محصولات خود و افزایش تنوع در تولید، به دنبال بازارهای دیگر جهانی باشند و تنها به بازارهای كشورهای همسایه اتكا نكنند زیرا هنوز بازارهای بكری در دنیا وجود دارد كه نه تنها صنایع استان یزد بلكه صنایع كشور نیز به سراغ آنها نرفته اند.
گرچه سخنان مطرح شده توسط برخی مسئولان استان یزد در مورد ركود و وضعیت صنایع صحیح است اما نمی توان مشكلاتی كه برخی صنایع با آنها دست به گریبان هستند را نادیده گرفت.
نماینده مردم یزد و اشكذر در مورد ركود صنعتی در استان یزد، نظر صاحبان برخی صنایع را بیشتر تایید می كند تا مسئولان امر را.
محمدصالح جوكار در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: واحدهای صنعتی استان یزد اغلب از كمبود نقدینگی و كمبود سرمایه در گردش رنج می برند و به نظر می رسد بانكها باید در این زمینه موثرتر عمل كنند.
وی نیز با انتقاد از عملكرد بانكها افزود: بانكها نباید تنها به واحدهای بزرگ توجه نشان دهند و واحدهای كوچك و متوسط را از تسهیلات خود بی بهره كنند.
جوكار، وجود هزار واحد صنعتی نیمه تمام در استان یزد كه روی دست بخش خصوصی مانده است را نیز از مشكلاتی مطرح كرد كه نشانگر ركود از یك سو و بی توجهی بانكها از سوی دیگر است.
وی عنوان كرد: واحدهای نیمه تمام بین ۲۰ تا ۸۰ درصد پیشرفت فیزیكی دارند و اگر دولت و بانكها به تعهدات خود در قبال صدور مجوزهای صنعتی عمل نكند، شاهد ركود بیشتر در صنایع خواهیم بود و برعكس اگر تنها نیمی از این واحدها راه اندازی شوند، شاهد تحولی عظیم در تولید و اقتصاد استان یزد خواهیم بود.
وجود چند صدایی در صنایع استان یزد/ نظرات متفاوت صاحبان صنایع و مسئولان
آنچه مشخص است، بحث صنایع در استان یزد دچار چندگانگی است و گرچه وضعیت در استان یزد نسبت به سایر استانها بسیار مطلوبتر است اما چند صدایی در صنایع یزد، حداقل رسانه ها را دچار برخی ناباوری ها كرده است.
صاحبان صنایع مدام از ركود می نالند در حالی كه مسئولان معتقدند ركود عامل اصلی مشكلات واحدهای صنعتی نیست و مشكلات در بخشهای دیگری همچون مدیریت، به كارگیری تسهیلات بانكی واحدها در امور دیگر و ... است.
مسئولان از وجود این همه واحد صنعتی نیمه كاره می نالند و صاحبان صنایع معتقدند وجود صنایع جدید، ركود بیشتر صنایع قدیمی را رقم می زند و بازار اشباع شده برخی محصولات را اشباع تر می كند.
آنچه مسلم است، نمی توان منكر ركود فعلی در صنایع استان یزد شد اما به نظر می رسد با تقویت مدیریت ها و پیگیری های دولت و مجلس در مورد امور بانكی، می توان به رونق دهه های گذشته صنایع این استان رسید.
