کاسب های حلال خور برای طهارت مال خود چه می کردند؟

به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله قرهی از کد درس اخلاق خود مطالبی را بیان کرده که متن آن برای علاقمندان در پی می اید.

کاسب های حلال خور برای طهارت مال خود چه می کردند؟ برای همین است اولیاء خدا کارهایی می­ کردند که شاید ما‌ آن‌ها را شوخی بگیریم و باورمان نشود، یا احساس کنیم واجب نیست. البته صورت ظاهرش هم واجب نیست امّا آن­ها مراقبه عجیبی داشتند. کاسب‌هایی که حلال خور بودند مثل مرحوم چلویی، مرحوم آشیخ رجبعلی خیاط، مرحوم حاج قاسم آفتابه‌ساز - که عرض کردم یک موقعی آیت‌الله انصاری همدانی آمد، او چه کرد و ... - سه کار می‌کردند:

یک: خمسشان را روزانه حساب می‌کردند.

دو: با همه مراقبه و احتیاطاتی که داشتند، اگر یک موقع احتمال می‌دادند شبهه‌ناکی در مالشان به وجود آمده با این که نبود امّا از باب احتیاط؛ مقداری از مالشان را برای این که نکند یک شبهه‌ای در آن افتاده باشد، به عنوان ردّ مظالم کنار می‌گذاشتند.

سه: باز از آنچه که داشتند، یک مقدار انفاق می‌کردند.

بعد از این سه کار، هر چه باقی می­ ماند، استفاده می­ کردند - البته این کار‌ها متعلّق به آن‌هاست. بعضی اگر بشوند، می‌گویند: این‌ها افراط است. لذا امکان دارد من وشما چنین حرفی را هم بزنیم امّا ما می‌خواهیم بگوییم «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً أَعَفَّ بَطْنَهُ وَ فَرْجَهُ» یعنی چه -

لذا این افراد این­گونه مراقبه می‌کردند که نکند مالشان به کوچکترین شبهه­ ی آلوده شود. چون در روایات داریم سرعت تاثیرگذاری لقمه حرام در روح و جسم، آن‌قدر زیاد است که اصلاً قابل تبیین نیست. یعنی به قدری اثر می‌گذارد که نمی‌شود بیان کرد که چقدر حال بدی را برای بعضی‌ها به وجود آورده. لذا این‌ها از نکات بسیار مهمّی است.