اين شاعرو منتقد ادبيات ، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : به فضيلت معنوي ماه رمضان و آداب آن در ادبيات از دو زاويه مي توان نگاه كرد يكي موضوع آن است ، يعني آداب ماه رمضان و فضايل آن به صورت موضوع تا چه حدودي در شعر گذشته و معاصر ايران مطرح شده و نوع ديگر تاثير معنويت ماه رمضان و فضايل آن بر ادبيات ما چقدر بوده و شعر ما چقدر متاتر از معنويات ديني و آداب و شريعت هاي مذهبي مي باشد.
عبدالجبار كاكايي يادآور شد : از نظر موضوع ، ماه رمضان دو موضوع عام و خاص را در بر مي گيرد كه موضوع عام شامل اثر معنويت و فضايل ديني در ادبيات است و موضوع خاص مربوط به ماه مبارك رمضان و آداب آن در ادبيات گذشته و حال ايران مي باشد.
كاكايي : عموما يكي از وجوه اصيل ادبيات گذشته تعليم و اخلاق بوده است ، در حوزه ادبيات تعليمي با شاعر بلند آوازه اي در قرن هفتم به نام مصلح الدين سعدي شيرازي مواجه هستيم |
اين شاعر و منتقد ادبيات درادامه يادآور شد : سعدي در بوستان و گلستان خاطراتي را از روزه داري خود نقل كرده است، به نيت اينكه تذكر اخلاقي دهد و يا نكته خاصي را بگويد ، ديگر شاعران نيز مانند حافظ و مولانا ، اشارات موضوعي مختصري به ماه رمضان دارند و اين اشارات در نقل داستان و روايت هايشان مي باشد.
وي در ادامه اضافه كرد: از شاعران خود را مكلف نمي دانند كه مثل يك واعظ اشعارشان ترويج كننده شخصيت ها باشد، لذا ضرورتي نمي بينند به سمت اين موضوعات بروند و يا اينكه اصلا اين موضوعات كشف نكرده اند و به آنها نپرداخته اند.
عبدالجبار كاكايي در ادامه گفت و گو با مهرتصريح كرد : تاثير آداب ديني و معنويات اسلامي در ادبيات ما بسيار جاي پرداخت دارد و اين باب هم در ادبيات گذشته و هم ادبيات امروز به شدت متاثر از معنويات ديني است، يعني از اولين آثاري كه به وسيله شاعران پارسي گو خلق شده تاكنون كه ما با جديدترين تحولات ادبي در حوزه شعر مواجه هستيم كمترين موضوعي را در شعر معاصر و گذشته خود مي يابيم كه متاثر از شخصيت معنوي ايرانيها و كليات نگاه ديني آنان نباشد .
اين شاعر در پايان گفت و گو با مهر ، يادآور شد : بخشي وسيعي از ادبيات ما متاثر از آداب و معنويات ديني است ، شعرهاي بزرگان گذشته مانند سنايي، عطار، مولانا، سعدي حافظ و ... كه در واقع دو وجه مهم از ادبيات صوفيانه سده پنجم و هشتم ما هستند نيز، به تاثير از معنويات ديني شعر سروده اند و فضايل ديني در آثارشان مطرح است ، پس از اين دوران نيز، يعني در دوران پيدايش سبك هندي ، دوران بازگشت ادبي و حتي دوران ادبيات نوين ما نيز گرايشات ديني و معنوي در ادبياتمان مشهود است.
نظر شما