به گزارش خبرگزاری مهر، این پرفورمنس صبح ها از ساعت 10 تا 12 و عصرها از ساعت 17 تا 19 برای عموم اجرا می شود. مونولوگ های این پرفورمنس که تلفیقی از نور، حجم، موسیقی و تک گویی است، بر مبنای آثار مشهوری از برتولت برشت، برندان بهان و آرنولد وِسکر نوشته شده است.
این مونولوگ ها با نگاهی متفاوت و متناسب با فضای اثر و دغدغه های مرسوم و معروف زندان انتخاب شده اند. سلول هایی نیز بستر اجرای موسیقی است که چیدمان اصلی اثر در آنها اجرا شده است. نوازنده هم در درون این چیدمان یا مشغول به فضاسازی کولی محلی دوتار خراسانی یا فضاسازی کولی جهانی با ساز گیتار و صدای آب و... است.
این اثر فرصت متفاوتی برای به ملاقات رفتن، برای نزدیک شدن، برای برخورد است. ترتیب این به ملاقات رفتن ها، در این فضای خاص و دست نخورده زندان قصر گفته ای از نلسون ماندلا را تداعی گر است: «فرق من با زندانبان من، خلاصه در پنجره کوچکی است... پنجره ای که وقتی گشوده می شود، او تاریکی و غم را می بیند... من روشنایی و امید را...»
دنیا روحانی، رُزا کریمی، احسان یوسفی، افشین داوودی به عنوان بازیگران و هیمن قادرزاده، نیما گچ پز و علیرضا جنقو نوازندگان و عوامل این پرفورمنس را تشکیل داده اند.
طراحی، نویسندگی و کارگردانی این اثر را آرش فنائیان و مسئولیت روابط عمومی و اجرای این طرح را رامک رحمانی عهده دار بوده اند.
این پرفورمنس تا 23 بهمن ماه در باغ موزه قصر اجرا می شود.
نظر شما