لذت و شیرینی عبادت تنها با دوری از گناه درک می‌شود

به گزارش خبرگزاری مهر، آیت الله قرهی از نکته های اخلاقی مطلبی بیان کرده که برای علاقه مندان در پی می آید.

ترک گناه خود به خود عبادت لذت بخش را برای انسان به ارمغان می­آورد اما وقتی انسان مبتلای به گناه شد، برای همین سه رکعت، چهار رکعت نماز واجب هم دیگرحالی ندارد. مگر این چند رکعت نماز چقدر از انسان وقت می­ گیرد؟ نمازی که ما می­ خوانیم، چهار، پنج دقیقه، نهایت ده دقیقه طول می­ کشد، اما انسان مبتلای به گناه، برای همین نماز معمولی کأن کوه عظیمی را می­ خواهد جا به جا کند، می­ گوید: نمی ­دانم چرا؟ وقت دارم اما دائم می­ گویم: الآن بلند می­ شوم، ده دقیقه دیگر، پنج دقیقه دیگر، یک موقع نگاه می­ کنم نمازم قضا شده و به خواب رفتم. اوایل خودم از خودم بدم می­ آید، می­ گویم: من که می ­توانستم بخوانم، دو رکعت، سه رکعت، چهار رکعت نماز که وقتی نمی­ گرفت، چرا نخواندم؟ دلیل، همان گناه است.

وقتی روح و جسم مبتلا به گناه شد، دیگر لذت عبادت برای انسان نیست، برای همین است که از آنجا به بعد عبادت برای انسان سنگین می­ شود اما وقتی انسان گناه را ترک کرد، روز طولانی، گرما و عطش برای او مهم نیست. چنان از روزه کیف می ­کند، چنان با عبادت حال می ­کند، چنان به خلوت با خدا عشق می­ ورزد که اصلاً می ­خواهد تمام عمرش در این لحظات باشد «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَب» [۳].

ذوالجلال و الاکرام به یحیی­بن­زکریا(ع)، آن نبی مکرم فرمود: یحیی! اگر بندگان خاص خودم را  که از گناه بریدند و به من متصل شدند به حال خودشان بگذارم؛ چون از گناه بریدند و لذت عبادت را می­ چشند، دیگر گرسنگی و تشنگی را درک نمی­ کنند، آن­قدر به عبادت مشغول می­ شوند و آن­قدر گرسنه و تشنه هستند که در همین حال جان به من تسلیم می­ کنند. اما من خودم یک حالاتی را برای آن­ها قرار می­ دهم، لحظاتی آن­ها را از آن حال بیرون می­ آورم که احساس گرسنگی، تشنگی و نیازهای بشری و دنیوی کنند.

ببینید ترک گناه چه می­کند! اوج می­دهد تا جایی که دیگر انسان نمی ­فهمد گرسنه یا تشنه است. اگر امتحان کنیم، می­ بینیم تشنگی در یک حدی است، اول عطش می­آید، اوج می­ گیرد، وقتی به آن محل نگذاشتی، جسم عادت می ­کند دیگر تشنه نیست.

اما آن چیزی که باعث می ­شود انسان از اول عطش را درک نکند، عطش به قرب خدا و دور شدن از گناه است. با عطش به قرب خدا، انسان عطش جسم را نمی­ فهمد و دلیل عطش به قرب خدا دوری جستن از گناه است. لذا عزیزان من! جوان­های عزیز! فرزندان عزیزم! کد اصلی همین است، اگر کسی بفهمد کد اصلی این است، دیگر به جایی نمی­ رود.