به گزارش خبرنگار مهر، کامیار فانیان پیش از ظهر سه شنبه در نشست خبری با خبرنگاران در ارتباط با این کنسرت اظهار داشت: ۱۲ اردیبهشت ماه روز فوت استاد محمدرضا لطفی از برجسته ترین نوازنده های تار و سه تار و محقق و پژوهشگرموسیقی است که عمر خود را در راه آموزش، پژوهش موسیقی و پاسداری و پیشرفت موسیقی ایرانی صرف کرد.
وی افزود: بر این اساس تصمیم گرفتیم در این روز کنسرتی برگزار و اجرای آن را به این استاد برجسته موسیقی تقدیم کنیم.
سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی کهن با اشاره به اینکه استاد لطفی در زمینه پژوهش درباره موسیقی های نواحی و محلی نیز فعالیت داشته و در راستای شناساندن صحیح آن نیز کوشش بسیار کرد، بیان داشت: تمام سعی ما این است که تلاش وی در زمینه این نوع از موسیقی را دنبال کنیم.
وی با بیان اینکه فعالیت وی در زمینه موسیقی نواحی به چهار منطقه متمرکز شده است، ادامه داد: ۴ ساز از جمله دوتار و تنبور که ریشه آن به یک تفکر بر می گردد و به واسطه شرایط زمانی، مکانی و لهجه هرکدام مختصات ویژه ای پیدا کرده را دنبال می کنم.
فانیان گفت: این سازها به گونه ای است که ممکن است در ابتدای امر موزیسن های ایرانی و شهری نتوانند با ریتم آن ارتباط دقیقی برقرار کنند اما به تدریج که ارتباط و انس فرد با این سازها بیشتر شود متوجه این نکته می شود که این ریتم مفهومی عمیق را در صدای خود جا داده که انسان را محصور خویش می کند به گونه ای که گاه فرد در تمام عمر خود تنها تار و یا تنبور می نوازد.
مدیرعامل شرکت تهیه، تولید و تکثیر آثار صوتی ترنم آشنایی داوودی کهن تاکید کرد: در واقع افرادی که گوش آنها سالها با موسیقی معمول ایرانی عادت کرده ممکن است ریتم موسیقی محلی را بسیار متفاوت بدانند و احساس کند، ریتم آن صحیح نیست.
وی اضافه کرد: این در حالی است که در بازه های زمانی متفاوت ریتم اصلی موسیقی به دلایل مختلفی همچون جنگ و تحریم موسیقی، مورد تهاجم واقع شده است.
پژوهشگر، نوازنده و آهنگساز اصفهانی عامل دیگر موثر در این موضوع را ذهنیت موسیقیدانانی دانست که از غرب به ایران بازگشته و به تصحیح ریتم موسیقی ایرانی بر اساس ذهنیت موسیقیایی آموزشی خود دست زده اند و تاکید کرد: بدین شکل گاه تفکری که هزاران سال درباره ریتم موسیقی وجود داشته به دلیل این تصورات غلط از میان رفته چراکه موسیقیدان به هیچ عنوان احتمال نمی داده که شاید این مسئله ناشی از اشتباه خود او و نه ریتم موسیقی است.
عدم درک افراد مدعی از ریتم های خاص سازهای محلی
وی اضافه کرد: این معضلی است که امروزه درباره موسیقی نواحی ایران به چشم می خورد چراکه افراد مدعی در زمینه موسیقی نواحی به دلیل عدم تسلط بر سازهای محلی و آموزش ریتم های مربوط به این سازها ارتباط موجود را درک نمی کنند.
فانیان بیان داشت: در واقع در دل ساختار و ریتم این موسیقی تفکری خاص نهفته است که این موضوع را در کنسرت های مختلف و تک نوازی های خود همواره به نمایش گذاشته و در کنسرت گروهی گروه موسیقی کهن نیز شاهد این تفکر خواهیم بود.
وی ادامه داد: بداهه نوازی از جمله محاسن این موسیقی است چراکه با شنیدن بخشی از این موسیقی نمی توان ادامه آن را از پیش تعریف کرد.
سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی کهن تصریح کرد: قطعات از پیش ساخته شده ممکن است قابلیت اجرایی در هر زمان و مکانی را نداشته باشند اما در بداهه نوازی، نوازنده می تواند آموزش های خود را با شرایط مختلف محیط ، زمان، مکان ، روحی و انرژی حاضران در یک رابطه قرار دهد که این امر حسن بسیار مهمی است.
موسیقی مناطق و محلات مخاطبان خاص خود را دارد
وی اضافه کرد: البته عیب این نوع از موسیقی نیز به همان موضوعی برمی گردد که پیش از این نیز تعریفی از آن داشتیم به این معنا که افرادی که ذهن آنها با موسیقی ایرانی آشنایی دارد به خاطرات شنیداری خود مراجعه و ممکن است نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند و این موسیقی مخاطبان خاص خود را دارد.
فانیان اظهار داشت: بداهه نوازی پیش از این نیز در موسیقی ما رواج داشته و اساتید به نامی همچون کسایی، شهناز، لطفی، شریف و علیزاده در این زمینه معروف هستند که امیدواریم با اجرای کنسرت بداهه نوازی این امر بار دیگر در موسیقی ما رواج پیدا کند.
نظر شما