به گزارش گروه فرهنگ و هنر "مهر" به نقل از روابط عمومي كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان، حسين قندي، مدرس روزنامهنگاري و داور دو رشته از هفتمين جشنواره مطبوعات كودك و نوجوان، ضمن بيان اين مطلب در حاشيه جشنواره اظهار داشت: ايرادي كه گرفته بودم اين بود كه ما روزنامه نگاري كودكان و نوجوانان را از دست روزنامهنگاران گرفتيم و به ادبا و شعرا داديم. ما در اين حوزه به دلايل مختلف، تخصص نداريم. همانطور كه در حوزههاي ديگر تخصص نداريم.
وي با تأكيد بر تخصصي شدن آموزش روزنامهنگاري كودكان گفت: ما درباره كودكان هم مثل ساير رشتهها نيازمنديم كه از سال دوم يا سوم دانشكده روزنامهنگاري تخصصها را در افراد تشخيص دهيم و بعد دورههايي را براي آنها تدارك ببنيم تا يك ژورناليست، با روزنامهنگاري و شعر كودكان هم آشنا شود.
قندي ادامه داد: ما سال هاي قبل از مدرسه را اصلا نديده ايم و اين خيلي بد است چون بعد ناگهان از سن 6-7 سالگي مطبوعات را دست بچهاي ميدهيم كه آن را نديده و عادت هم ندارد يك نشريه را به دست بگيرد.
وي با تاكيد به اينكه اگر بچه ها را نبينيم وقتي 7 سالگي مي خواهيم او را ببينيم ديگر او به ما نگاه نميكند. گفت: ما در سنيني كه شخصيت كودك شكل مي گيرد او را ناديده مي گيريم و درست در سن 7 سالگي كه پايان شكل يافتن شخصيت انسان است برايش آموزش رسمي مي گذاريم.
اين مدرس روزنامهنگاري با تأكيد بر لزوم مخاطب شناسي به روز در نشريات كودك و نوجوان گفت: بچه 3 ساله امروز ما بچه چند دهه پيش نيست و حتي تفاوتهايي كه كودكان تهران با ساير شهرها، شهرها با روستاها و مناطق مختلف كلان شهرهايي مثل تهران با يكديگر دارند، بايد در نظر گرفته شود و لحاظ نكردن اين تفاوت ها مي تواند نشريات را نابود كند.
قندي اظهار داشت: اين اتفاق در ايران افتاد و زماني كه ديگر نشريات كودكان ما رشد نكردند، زماني بود كه ديگر كسي جايگزين مخاطباني كه بزرگ شدند و رفتند نشد. به همين دليل نشريه اي كه 80 هزار تيراژ داشت به زير 20 هزار يا 5 هزار نسخه رسيد.
نظر شما