مجلس نمایندگان نیز طرح بررسی توافق با ایران را تصویب کرد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سی ان ان، طرح بررسی توافق احتمالی هسته ای ایران با 400 رای موافق در برابر 25 رای مخالف به تصویب نمایندگان آمریکایی رسید که حاکی از توافق دو حزب عمده جمهوریخواه و دموکرات درباره آن است. این طرح که هفته گذشته نیز با 98 رای موافق در برابر تنها یک رای مخالف در سنای آمریکا به تصویب رسیده بود، برای امضا به کاخ سفید و نزد باراک اوباما رییس جمهور آمریکا ارسال خواهد شد.

سی ان ان در تحلیل خود از تصویب این طرح اعلام کرد که کاخ سفید ابتدا در برابر طرح بررسی توافق هسته ای احتمالی با ایران مقاومت کرد اما زمانی که اطمینان یافت این طرح از حمایت همزمان نمایندگان دمورات و جمهوری خواه برخوردار است، سیاست خود مبنی بر عدم اجازه به کنگره برای ایفای نقش در این زمینه را کنار گذاشت و با یک طرح مصالحه شده که در کمیته روابط خارجی سنای آمریکا توسط باب کراکر جمهوریخواه و بن کاردین دموکرات تهیه شده بود، موافقت کرد.

باراک اوباما بارها تهدید کرده هر طرحی را که در کنگره برای نظارت و بررسی توافق احتمالی هسته ای با ایران به تصویب برسد وتو خواهد کرد. براساس قانون آمریکا اگر طرحی توسط رییس جمهور وتو شود، برای تصویب مجدد نیاز به دو سوم آرای نمایندگان دارد ولی در صورت تصویب مجدد، رییس جمهور قادر نخواهد بود تا آن را وتو کند.

طرح تصویب شده در کنگره آمریکا، این حق را به نمایندگان می دهد تا 30 روز پس از هر توافق هسته ای بین ایران و گروه 1+5 متشکل از آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، چین و آلمان مفاد آن را بررسی و در صورت صلاحدید آن را رد کند.

ایران و گروه 1+5 در روز 13 فروردین ماه در لوزان سوییس بیانیه ای را صادر کرده و اعلام کردند این بیانیه مبنایی برای نگارش متن توافق جامع هسته ای است. این طرح در حالی در مجلس نمایندگان آمریکا تصویب شد که نمایندگان ایران و گروه 1+5 در سطح معاونین در شهر وین در حال مذاکره بر سر متن توافق جامع هسته ای هستند. در زمانی که این طرح در کنگره آمریکا در حال بررسی بود، بسیاری از نمایندگان جمهوری خواه اعتقاد داشتند که دولت اوباما قادر نخواهد بود که به توافقی جامع با ایران دست یابد.

در همین رابطه اد رویس نماینده جمهوریخواه و رییس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: من نگران هستم که توافق در راه با ایران کوتاه مدت باشد و برداشتن تحریم ها به سرعت اتفاق بیفتد در حالی که بازرسی ها به شدت محدود باشد و برنامه موشکی ایران نیز به راحتی نادیده گرفته شود.