شيوا دولت آبادي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افزود: امروزه سن ثمر بخشي در جوامع صنعتي يا در حال توسعه به سرعت كاهش مي يابد به گونه اي هم اكنون براي بكارگيري افراد در مشاغل علاوه بر داشتن علم و تخصص ، ويژگي جوان بودن را نيز مد نظر قرار داده اند . بنابراين اين امر موجب كمرنگ شدن تدريجي نقش تجربه هاي زندگي كه به طور حتم در سالمندان وجود دارد ، مي شود.
وي اظهار داشت: از يك سو جامعه براي تجربه هاي سالمندان در مقايسه با سالهاي قبل ارزش قائل نيست چرا كه دنيا بيشتربه نيروهاي جوان نيازمند است و از سوي ديگر با افزايش بهداشت ميزان اميد به زندگي در كشور بيشتر شده بنابراين با بازنشستگي يا كناره گيري از جريان اجتماعي و به ويژه عدم اشتغال ، سالمندان احساس خلاء و در نتيجه افسردگي بيشتري مي كنند.
اين روانشناس تصريح كرد: عدم بهره گيري از تجارب سالمندان موجب ايجاد احساس انزوا و ناخشنودي در آنها مي شود، گفت: در جوامعي نظير ايران كه شكل خانواده از گسترده به هسته اي به ويژه در شهرهاي بزرگ در حال تغيير است تنها راه عدم افسردگي در ميان اين گروه سني تشكيل انجمن هاي غير دولتي است تا از اين طريق سالمندان به لحاظ عاطفي حمايت شوند.
وي با اشاره به وجود سالمنداني كه دچار بيماري بوده يا نيازمند كمك بيشتري هستند ، افزود: نيازهاي سالمندان همچون ارائه خدمات اجتماعي ، مددكاري ، بهداشتي و پرستاري بايد از سوي دولت برآورده و تامين شود.
دولت آبادي گفت: اعضاي خانواده سالمندان مي توانند با ارتباط بيشتر با آنها به گونه اي كه ميزان حمايت عاطفي اين افراد را افزايش دهند آنها را به عنوان انسانهاي شايسته فراموش نكنند.
نظر شما